سفرهای مارکوپلویی مسئولان واترپلو/ کارمندان وزارت ورزش و ماموریت خارجی از جیب بیت المال!

به گزارش سرویس ورزشی صبح قزوین، تیم ملی شنای ایران درحالی در جمع 189 کشور حاضر در این رقابت ها حضور یافته که با توجه به سطح شنای ایران و روند نزولی این رشته در سال های اخیر، نتایج ضعیف نمایندگان کشورمان در این رقابت ها قابل پیش بینی بود و این انتظار می رفت علیرغم ادعای مسئولان فدراسیون، شناگران ایران در این سطح از رقابت‌های جهانی توفیقی نداشته باشد و عملکردی پایین تر سطح انتظار را کسب کنند.

اما در کنار این حضور که بالاترین سطح شنای جهان بعد از بازی های المپیک به شمار می‌رود مسائل و حواشی نیز پیرامون نفرات و همراهان تیم اعزامی کشورمان وجود داشت که در نوع خودش جالب توجه است.

ابتدا نگاهی داشته باشیم به مسائل فنی و چگونگی راهیابی 2 شناگر ایران به آب‌های کازان. حضوری که با نتایج تیم 2 نفره شنای کشورمان همخوانی و سازگاری دقیقی دارد.

حضوری که هر چند از سوی مسئولان فدراسیون در حد "شاهکار" تلقی شد ولی واقعیت این است که تک سهمیه ایران به صورت "تک ماده" به شناگر ایران اختصاص یافت که برخلاف آنچه گفته شد نمی تواند اتفاق بزرگی تلقی شود.

جمال چاوشی‌فر شناگر اصفهانی کشورمان پس از اینکه در رقابت های ورودی مجارستان و مسابقات عمومی با شناگران دنیا نتوانست به رکورد مسابقات جهانی دست یابد، خارج از جریان مسابقه و به صورت انفرادی درخواست رکوردگیری مجدد را ارائه داد تا اینکه شناگر اصفهانی تیم ملی در دومین درخواست رکوردگیری خود بتواند به رکورد B ورودی کازان دست یابد. در واقع چاوشی فر پس از 4 بار استارت زدن در ماده 50 متر کرال پشت توانست سرانجام در لیست مسافران کازان قرار بگیرد و از این نظر نمی توان آن را موفقیتی قاطع و چشمگیر تلقی کرد.

جمال چاوشی فر- شنا

حضور آریا نسیمی شاد شناگر مشهدی نیز از طریق وایلد کارت (سهمیه اعطایی) فدراسیون جهانی صورت گرفت و جنبه افتخاری داشته و جای بحثی ندارد.

در واقع شناگران کشورمان با شرایط خاصی به سهمیه جهانی دست یافتند و رقابت آنها با بهترین شناگران دنیا صرفا جنبه کسب تجربه و حضور تدارکاتی داشته چرا که به اندازه ای سطح شنای ایران با شنای جهان فاصله معناداری دارد که حتی نمی توان تصور کسب نتایج خاصی را در آوردگاه جهانی کازان را به ذهن متبادر ساخت. هر چند 2 نماینده کشورمان که از ماه ها پیش در اردوی آمادگی قرار دارند، در این رقابت‌ها حتی به رکوردهای شخصی خود هم نزدیک نشدند.

اما همان اندازه که رقابت‌های جهانی برای 2 شناگر کشورمان صرفا یک حضور نمایشی و تشریفاتی بوده، برای مسئولان فدراسیون شنا که از توان شناگران کشورمان اطلاع داشتند و می دانستند اتفاق خاصی در این رقابت ها رخ نخواهد داد، از جنبه‌های توریستی و تفریحی بسیار ارزشمند بوده و آنها این فرصت مغتنم را برای سیر و سیاحت در سرزمین تزارها از دست ندادند.

تیم ملی شنا در حالی با هدایت خشایار حضرتی راهی کازان شده که مسئولیت سرمربیگری تیم ملی برعهده عباسعلی کشتکار است و معلوم نیست چرا در سفرهای تدارکاتی و رسمی خبری از سرمربی نیست و معمولا نفر دوم کادر فنی شنا همواره پای ثابت سفرهای اروپایی تیم ملی است در حالی که در عرف و قواعد ورزشی این سرمربی تیم ملی است که مسئولیت نهایی عملکرد فنی را برعهده دارد و اوست که باید نسبت به نتایج تیم پاسخگو افکار عمومی و رسانه ها باشد.

جالب اینکه در اغلب اردوهای داخلی نیز غیبت سرمربی تیم ملی در کنار ملی‌پوشان شنا محسوس است و معمولا هم این توجیه از سوی فدراسیون نشین ها مطرح می شود که وی بواسطه حضور در اردوهای غیرمتمرکز! در استان‌ها کار آماده سازی شناگران را زیر نظر دارد.

ناگفته پیداست که این تقسیم‌بندی و جابه جا شدن وظایف سرمربی و مربی، ترفندی از سوی متولیان شنایی‌فدراسیون بوده تا درتنگناها و مواقع پاسخگویی مربی نورچشمی آماج حملات منتقدین قرار نگیرد و سرمربی که کمتر در جریان روند آمادگی و کیفیت فنی حضور در مسابقات قرار داشته، مفری برای توجیه و گریز از انتقادات داشته باشد.

خشایار حضرتی

حضرتی که در طول بیش از یک دهه گذشته همواره با عناوین مختلف در کنار تیم ملی شنا بوده تاکنون از این حضور دستاورد خاصی نصیب شنای ایران نکرده و این بودن همیشگی کمتر به پیشرفت و موفقیت شناگران کشور منجر شده است. در مقابل چنین حضور همیشگی و دائمی مجالی بوده برای سفرهای گاه و بی گاه این مربی به اقصی نقاط دنیا که هیچ دستاورد مدالی و قابل ذکری برای شنای کشور به همراه نداشته است.

اما اگر بتوان حضور خشایار حضرتی را به جای کشتکار و نه در مسئولیت سرمربی در کنار تیم ملی توجیه کرد، به نظر نمی‌رسد سفر دبیر فدراسیون شنا با عنوان احتمالی "سرپرست" به هیچ وجه توجیهی داشته باشد به ویژه آنکه رئیس فدراسیون هم در این سفر کنار ملی پوشان حضور دارد و حتی یک هفته پیش از آغاز مسابقات خود را به کازان رسانده بود.

دبیر فدراسیون که پای ثابت مسابقات جهانی شناست و هرگز و تحت هیچ شرایطی این مسابقات را از دست نمی دهد و در رقابت های دوره گذشته در بارسلون اسپانیا نیز حضور پررنگی داشت، با عنوان سرپرست تیم 2 نفره شنا خود را به کازان رسانده تا از مواهب همراهی در معیت تیم ملی و هزینه بیت المال و احتمالا حق ماموریت های دلاری بهره مند شود. این حضور غیر ضرور در حالی صورت گرفت که فدراسیون شنا می‌توانست به جای دبیر خوش سفر یکی از مربیان سازنده شنا و یا روسای هیات‌های موفق استانی را راهی کازان کند تا ضمن بهره برداری های فنی، حداقل این حضور انگیزه و قدردانی از مربیان موفق و مدیران پرتلاش شنای استان‌ها باشد. اتفاقی که در مدیریت های گذشته فدراسیون اتفاق می افتاد ولی در دوره جدید مدیران به اصطلاح شنایی اجازه از دست رفتن چنین فرصتی را نمی دهند.

مربی، مدیر، عضو کمیته فنی شنا، مدیر اجرایی، سرپرست اسبق امور مالی فدراسیون و دبیر فعلی فدراسیون شنا بعد از کسب سهمیه کازان شاید خوشحال‌ترین فرد فدراسیون شنا بود تا جایی که کسب این سهمیه را در حد یک شاهکار بزرگ تلقی کرد. اتفاقی خوشایندی که او را به آرزوی امسال ورزشی‌اش رساند و زمینه‌ساز این سفر تفریحی- ورزشی را برای این دبیر جوان و کم تجربه فدراسیون فراهم ساخت!

سمیع زاده- حضرتی

علاوه بر این از کشورمان یک نماینده داوری واترپلو هم در کازان حضور دارد. مسعود رضوانی برادر رئیس فدراسیون تنها داور اعزامی کشورمان به رقابت های جهانی است و جالب اینکه او نیز در سال‌های اخیر یک پای ثابت اعزام داوران بین المللی واترپلو به رویدادهای معتبر بوده است و البته باید پذیرفت این موضوع هیچ ارتباطی با مناسبت‌های خانوادگی نداشته و ندارد!

داوران بین المللی واترپلو سال‌هاست از این گزینش انحصاری و اینکه تمامی اعزام‌های خارجی بین تنها 2 داور ثابت و تکراری واترپلو تقسیم شده (نادرغفوری و مسعود رضوانی) ابراز نارضایتی می‌کنند به طوری که بسیاری از داوران جوان و شایسته کشورمان سال‌هاست پشت سر این 2 داور قدیمی و صاحب مسئولیت در فدراسیون شنا (رئیس کمیته فنی واترپلو و رئیس کمیته داوران واترپلو) درجا می زنند و اغلب این داوران به واسطه اعزام نشدن به رویدادهای معتبر و نبود مجالی برای پیشرفت عطای کار را به لقایش بخشیده اند یا دچار دلسردی و بی انگیزه شده اند و به ناچار و از سر ناامیدی صرفا به قضاوت در دیدارهای داخلی راضی شده اند.

عضو کمیته فنی فینا دیگر ایرانی حاضر در کازان روسیه است. مرد همیشه در سایه فدراسیون که شخص رئیس با "لابی‌های" او و در شرایطی که رئیس واترپلویی شنا فاقد مدرک مربیگری واترپلوست را به عضویت کمیته مربیان فینا درآمد. وی که جزو کمیته برگزار کننده مسابقات واترپلوی جهانی محسوب می شود تنها مسافر ایرانی است که شاید بدون هزینه ایران در کازان حضور دارد هر چند این حضور در بالاترین سطح اجرایی فینا پیش از این نفع و عایدی برای کشورمان نداشته است.

سخنی با وزیر ورزش و الزاماتی که رعایت نمی شود
اما در شرایطی که وزیر ورزش همواره بر پرهیز از سفرهای غیرضروری مسئولان ورزشی تاکید دارد و حتی خود از سفر به رویداد مهم و معظمی چون فوتبال جام جهانی 2014 برزیل صرفنظر کرد و آن را غیرضروری و برای کشورمان هزینه بر دانست، شاهدیم رئیس فدراسیون شنا حتی چند روز زودتر از اجلاس فینا خود را به کازان رسانده تا حضوری مفید و چند وجهی در این شهر تاریخی داشته باشد.

این درحالی است که اگر این حضور به منظور شرکت در اجلاس فینا هم بوده باشد، کنگره جهانی و انتخابات رئیس، نواب رئیس و هیات رئیسه فینا یک روز پیش از آغاز رسمی رقابت‌های 2015 کازان برگزار شد (1 مرداد) و درحالی که کشورمان نماینده‌ای در سایر رشته‌های مسابقات جهانی نظیر واترپلو و شیرجه نداشت، وی ترجیح داد تا زمان آغاز مسابقات تیم 2 نفره شنای کشورمان (11 مرداد) در کازان بماند و احتمالا این حضور تا پایان رقابت‌های نمایندگان کشورمان(17 مرداد) ادامه خواهد یافت تا رئیس واترپلویی شنا از حضور در این کشور جذاب اروپایی آنهم با هزینه بیت المال حظ کافی ببرد و به تفرج و انداختن عکس های یادگاری با مسئولان فینا و گشت و گذار در نقاط توریستی و تفریحی شهر کازان بپردازد.

خسرو امینی- حسین المسلم-رضوانی

در واقع حضور تیم شنای 2 نفره ایران در مسابقات جهانی بهانه خوبی بوده تا مسئولان فدراسیون شنا نیز دسته جمعی اداره فدراسیون را رها کنند تا فرصت تماشای مسابقات مهمی چون ورزش های آبی جهان را از دست ندهند.

جالب تر از همه اینها اینکه چنین حضوری از سوی 2 تن از کارمندان خود وزارت ورزش صورت گرفته که در سال‌های اخیر کمتر به واسطه عملکرد ضعیف و نداشتن برنامه‌های روشن و هدفمند در حیطه شنا، شیرجه و واترپلو مورد نقد و ارزیابی و بازخواست مدیران ارشد وزارت ورزش قرار گرفته اند.

به نظر می رسد وزارت ورزش که همواره سخت گیری های خاصی در مورد سفرهای ورزشی و ضروری بودن آنها دارد و حتی تشکیلات عریض و طویلی نظیر شورای برون مرزی را به همین منظور ساماندهی کرده، نظارتی بر ماموریت خارج از کشور 2 کارمند زیرمجموعه خود نداشته وحداقل نسبت به جایگاه و وضعیت شنای ایران در رقابت‌های جهانی توجیه نبوده و یا اساسا از چنین سفری اطلاع نداشته که مجوز آن را صادر کرده است.

اینکه هزینه این سفر گروهی از چه منبعی تامین می شود و آیا وزارت ورزش و نهادهای نظارتی این مجموعه کنترلی بر این سفرهای گروهی و غیرضروری دارند یا نه پرسشی است که مسئولان وزارت ورزش باید پاسخگوی آن باشند.

اینکه در شرایط اقتصاد مقاومتی و در فضای تحریم ها و کمبود منابع ارزی که مسئولان اجرایی کشور پیوسته بر صرفه جویی و کاهش هزینه ها تاکید دارند، چه لزومی داشته تا گروهی به بهانه همراهی تیم ملی شنا با هزینه بیت المال راهی یک سفر خارجی طولانی مدت و پرهیزینه شوند، بدون اینکه این سفر دستاورد خاصی برای شنای کشور داشته باشد و ذره ای به رشد و توسعه این رشته کمکی باشد.

در این زمینه ضرورت دارد تا وزیر ورزش که همواره در جلسات و نشست با فدراسیون ها به مسئولان ورزش نگاه صرفه جویانه و مدیریت در هزینه ها را توصیه می کند، نگاه دقیق و حساس‌تری به زیرمجموعه خود داشته باشد تا نظیر آنچه درتخلف برخی از مدیران این وزارتخانه رخ داد بار دیگر مورد بازخواست و مواخذه دستگاه های نظارتی و بالادستی نظیر مجلس یا سازمان بازرسی قرار نگیرد.


منبع: ایلنا
انتهای پیام/7008

منبع: ایلنا