به گزارش حوزه فرهنگ و هنر پایگاه خبری تحلیلی «صبح قزوین»؛ شهید «جمشید حیدری‌نیا»، پانزدهم مرداد سال ۱۳۴۶، در روستای سهند سفلی از توابع شهر ماهنشان به دنیا آمد، پدرش یحیی و مادرش سحاب‌نسا نام داشت، تا پایان دوره راهنمایی درس خواند، کشاورز بود و سال ۱۳۶۶ ازدواج کرد. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، دوم مرداد سال ۱۳۶۷، در حاج عمران عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید جمشید حیدری‌نیا:
انسان یک روز به دنیا می‌آید و روزی هم از دنیا می‌رود و تنها کردار و اعمالش برجای می‌ماند. پس مرگ سرنوشت ما می‌باشد و چه بهتر که انسان در راه مکتب و هدفش کشته شود.
از مرگ من نگران نباشید، زیرا نزد خدای متعال زنده هستم و روزی می‌گیرم و فقط جسم من از میان شما رفته مادر عزیزم! می‌دانم که از مرگ من نگران خواهی شد؛ اما این را بدان، کسانی که در راه خدا کشته شوند، زنده‌اند و نزد خدایشان روزی می‌خورند.
امیدوارم خدا مرا از بندگان شهیدش قرار دهد. شهیدان حق را دریافته و کاملاً درست می‌گویند که مرگ پایان زندگی نیست، بلکه گذرگاهی است برای دگرگونی در زندگی انسان. انسان با مُردن نابود نمی‌شود، بلکه از این جهان به جهان آخرت انتقال می‌یابد. مرگ یک امر طبیعی و کاملاً عادی است و نباید مورد ترس و وحشت قرار گیرد. مرگ برای همه افراد یکسان نیست. برای بعضی‌ها سخت و دشوار و برای بعضی‌ها بسیار سهل و آسان است.
مُردن برای کسانی دشوار است که شیفته و دلباخته دنیا، مال، ثروت، مقام و قدرت دنیا باشند و اما برای کسانی که پیرو دستور‌های خدا و پیامبر و همواره به یاد خدا هستند، مرگ بسیار آسان و حتی خوشایند و لذت‌بخش است.
دیدگاه ها