به گزارش
صبح قزوین؛ شهید خسرو وفایی، یکم خرداد ماه سال ۱۳۲۸، در شهر بروجرد به دنیا آمد، پدرش حسن (فوت۱۳۳۵) و مادرش دلشاد (فوت۱۳۴۱) نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، کارگر کارخانه بود، سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، بیست و نهم دی ماه سال ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شکم، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید خسرو وفایی:
خدای را سپاسگزارم که بر این بنده روسیاه منَّت نهاد و مرا در صف راهیان نور و سالکان طریقت خویش قرار داد؛ امروز چه افتخاری به بلندا و بزرگی همراز بودن با راهیان کربلا می‌باشد؟ راهیانی که در نِی خویش نوای خوش «الله‌اکبر» دارند و می‌روند تا هدیه‌کننده خون خویش برای بازگشایی آن بارگاه با عظمتِ معنوی و ایثار باشند، تا مقابل آن معلم همه حماسه‌ها زانوی کُرنش بر زمین زده و اشک شوق از دیده فرو ریزند و سخن دل با آن بزرگ مظلوم شهیدان به لب آرند که: حسین جان! اگر دین جدَّت، رسول خدا (ص) با خون‌های ما آبیاری می‌گردد، چه بهتر که جان ناقابل خویش را جهت اعتلای کلمه توحید هدیه نماییم.
این خون، خون بهایی با ارزش دارد؛ خوشا آنانی که خون بهای شان را خدا می‌دهد. حسین جان! از دلمان فریاد می‌زنیم که اگر کوفیان خیانت کردند و تو را تنها گذاشتند، ما روح‌الله، این فرزند پاک تو و چراغ هدایت، سعادت و معنویت را تنها نخواهیم گذاشت.
حسین جان! بر ما شرم باد در حالی که علی اکبر (ع) و علی اصغر (ع) و همه یارانت را به میدان شهادت فرستادی و نگذاشتی دین جدَّت به وسیله شهوت پرستان به نابودی کشانده شود، ما در گوشه‌ای بنشینیم و شاهد تاخت و تاز ملحدان، منافقان و کفر پیشه‌گان علیه دین مبین باشیم؛ پس از خدا بخواه ما را در مبارزه‌مان یاری کند.
عزیزان! فرزند حسین (ع)، روح خدا را تنها نگذارید و در هر زمان و مکان، اطاعت از والیان ولایت، منسوبین الهی و مردان خدا را سرمشق زندگی خویش قرار دهید. نور چشمان و یکتاپرستان! سلاح مبارزه را تا زمانی که کفر بر زمین است، شما به عنوان مسئولیت شرعی بر زمین نگذارید و حافظ ارزش‌های خون شهدا باشید.
انتهای پیام/ 1300
دیدگاه ها