به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی
صبح قزوین، همزمان با انتصاب اعلایی به عنوان استاندار قزوین، حواشی متعددی آغاز شد و از ابتدای حضور وی در استان، عدهای همواره در بوق و کرنا میکردند که بزودی شاهد انتصاب جایگزین وی خواهیم بود، این در حالیست که اعلایی همواره این موضوع را تکذیب کرده و بارها در محافل خصوصی و عمومی به صراحت عنوان کرده که آمدهام بمانم تا در حد توان گرهای از مشکلات این استان باز نمایم.
پیمان محمدی، دانشآموخته دکترای سیاستگذاری علم و فناوری است و هماکنون مسئولیت مدیرکلی دفتر برنامهریزی، بودجه و تحول اداری استانداری قزوین را برعهده دارد؛ وی با انتشار یادداشتی به تحلیل تحولات اخیر استان پرداخته که در ادامه به آن میپردازیم.
علیرغم برخی نقدهایی متوجه تیم ارشد مدیریتی استان (مجموعه استاندار و حلقه اول پیرامونی ایشان) است؛ البته دلایل متقنی وجود دارد که رویکرد مدیریتی این مجموعه منشأ خیر و فرجام شایستهای برای استان خواهد داشت.
ممکن است مخاطب اینجانب را به سفارشینویسی متهم کند، ولی انصاف را در این دیدم که یادداشتی مختصر داشته باشم و به پنج دلیل قابل اعتناء بپردازم:
۱. بر کسی پوشیده نیست که اجماع سازمانی اصولگرایان در مقایسه با جریان اصلاحطلب ضعیف است؛ طبیعی است در چنین فضایی سلایق و ذائقههای متنوعی در این فضا حاکم باشد و پوشش تمامی این مطالبات که در برخی موارد غیرفنی و کارشناسی است بر حکمرانی یکپارچه استان تاثیر منفی خواهد داشت.
یکی از مهمترین نقاط قوت استاندار و مجموعه مدیریتی استان بسته بودن گارد آنها در برابر این خواستهها است؛ خواستههایی که در موارد متعدد نابجا است؛ برداشتن این کمربند اطمینان (حذف استاندار) و غلیان پدرخواندههای متعدد انقلاب در استان تزلزلهای مشهودی را در ساماندهی منابع انسانی متعهد در استان ایجاد خواهد کرد و به وضوح، نوسانات مدیریتی استان را برجستهتر خواهد کرد.
۲. میزان ایجاد چرخش شغلی در مجموعه داخلی استانداری (شامل فرمانداریها و بخشداریها) و استفاده از نیروهای جوان مؤمن، پویا و انقلابی موجود از دیگر مزیتهای استاندار کنونی است.
برخلاف اظهارنظرهای غیردقیق وهیاهوهای سوگیرانه، میزان انتصاب غیربومی در بخشهای مدیریتی مجموعه استانداری به کمتر از ۵درصد و همچنین میزان انتصاب مدیران بیرون مجموعه استانداری نیز به همین میزان است.
بخش عمدهای از بخشداران، معاونین مدیرکل و معاونین فرماندار، منتصب شده از افراد باتجربه و به طور عمده جوانان داخل مجموعه و البته از مهجورین دولت قبل میباشند؛ بازه سنی مدیران مجموعه هم مطابق با برخی محاسبات تا حدود ۲ برابر انحراف معیار سنی مدیران دوره قبل، کاهش داشته و این نمایانگر جوانگرایی استاندار است.
۳. رهبری عزیز در فرمایشات خود خطاب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی، آنها را از مداخله در انتصابات قوه مجریه برحذر داشتند. اگرچه این توصیه رهبری توسط نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی قزوین که منتسب به صفت انقلابی هستند به خوبی رعایت نشد و در پوشش توجیهاتی همچون توصیه، پیشنهاد، مشورت و... نقض گردید، منتهی رویکرد مدیریت ارشد استان در کنار تعاملات خوب، ایجاد چارچوبی در این خصوص و جلوگیری از فشار و اعمال نظرهای متنوع و جمعناپذیر است.
توجه داشته باشیم بعضاً در مواردی حتی دیدگاه نمایندگان در خصوص انتصاب یک مدیرکل یا رییس سازمان استانی قابل تجمیع نیست (قصه پرغصه جهاد کشاورزی در دوره قبل و برخی دستگاههای اجرایی دیگر را مطالعه کنید).
وقتی اجماع بین نمایندگان برای یک انتصاب وجود ندارد حتی به اصطلاح، پذیرش توصیهها یا مشورتهای! نمایندگان محترم برای فضای عمومی کارگزاران استان راهگشا نخواهد بود.
۴. بهرهمندی از هر دو دسته نیروهای اجرایی (واقعگرا) و آرمانخواه از دیگر ویژگیهای مهم استاندار و مجموعه مدیریتی ارشد استان است، اگرچه معتقدم علیرغم این که توازن نسبتاً مطلوبی در این بهرهمندی ایجاد شده منتهی در جانمایی این نیروها دقت کافی صورت نگرفته است؛ اتفاقات بسیار خوبی توسط نیروهای اجرایی صورت گرفته که تشریح آن یادداشت دیگری میطلبد و نیروهای آرمانخواه نیز توانستهاند به ارتقاء گفتمانی استان بر اساس خطمشیهای بیانیه گام دوم کمککننده باشند.
۵. ویژگی مهم و دیگر، شبکه ارتباطی خوب مجموعه مدیریتی ارشد استان با تهران و مقبولیت ممتازی است که در بین برخی از افراد کلیدی دولت سیزدهم دارند، این ویژگی را باید فرصت مغتنمی دانست و برای رشد و توسعه استان از آن بهره گرفت.
در پایان باید گفت: اگر واقعنگر باشیم در کنار نقاط ضعف و نقدهایی که ممکن است به مجموعه کنونی مدیریت ارشد استان داشته باشیم، این نقاط قوت نیز قابل اغماض نیست و ناسپاسی آن مشخص نیست چه فرجامی را برای استان رقم بزند؛ این فرجام بنا به آن چه از تجربیات قبلی در استان داریم ممکن است پایانش به مراتب تلختر از آن چیزی باشد که برخی در تلاش برای رسیدن به آن هستند؛ این تلاش ممکن است یک «شرطبندی روی اسب کور» باشد...
انتهای پیام/
دیدگاه ها