به گزارش خبرنگار اجتماعی
صبح قزوین، شنیدن و دیدن بعضی صحنه‌ها حس غرور و افتخار به انسان منتقل می‌کند؛ اینکه همواره در مرز و بوم ایران‌زمین هنوز هم کسانی هستند که برای ایثار زاده شده و تلاش می‌کنند.
در رابطه با ایثار و از خودگذشتگی برخی معلمان با جرات می‌توان گفت عاشق کارشان هستند و عقیده دارند که کاری که برای دانش‌آموزان انجام می‌دهند وظیفه است.
محمد قاسمی یکی از این نمونه‌هایی است که با وجود سن‌وسال کمی که دارد اما تعهد کاری او موجب شده که روزانه ۱۰ کیلومتر را پیاده‌روی کند تا دانش آموزانش از تحصیل علم و فراگیری دانش محروم نشوند.
قاسمی معلمی ۲۲ ساله است که اولین سال تدریسش را در روستایی که در آن چشم به جهان گشوده آغاز کرده است.
وی خود را اهل روستای هیر از توابع بخش الموت غربی معرفی می‌کند و می‌گوید: دانشجوی ورودی سال ۹۶ در دانشگاه فرهنگیان قزوین هستم و سال تحصیلی ۱۴۰۰ به عنوان اولین سال تدریسم است.
این معلم جوان با بیان اینکه آخرین فرزند خانواده است، می‌افزاید: پدرم کشاورز است و در یک خانواده پرجمعیت با ۱۰ فرزند پرورش یافتم.
قاسمی بیان می‌کند: سه ماه اول سال تحصیلی پاییز را در مدرسه شهید محمدعلی صفی‌خانی در روستای هیر مشغول به تدریس بودم و هشت دانش‌آموز از پایه‌های سوم، پنجم و ششم دارم.
وی ادامه می‌دهد: اوایل دی‌ماه سال ۱۴۰۰ از آموزش‌وپرورش منطقه تماس گرفتند و اطلاع دادند که دو دانش‌آموز از مدرسه شهید هادی قاسمی در روستای لَطَر تاکنون از تحصیل بازمانده و هیچ معلمی نپذیرفته که تدریس آن‌ها را بر عهده بگیرد.
این معلم جوان ابراز می‌کند: پذیرفتن تدریس این دو دانش‌آموز اختیاری بود و می‌توانستم نپذیرم اما باتوجه به تعلق خاطری که به مردم روستایی دارم، تصمیم گرفتم قبول کنم.
قاسمی اذعان می‌کند: لَطَر روستایی صعب‌العبور و دورافتاده است که از مسیر جاده تا خود روستا ۲ ساعت زمان می‌برد به همین دلیل تصمیم گرفتم که از مسیر میانبُر که گذر از صخره‌ها بود، رفت‌وآمد کنم.
وی عنوان می‌کند: یکی از دلایلی که هیچ معلمی تدریس در آن روستا را نپذیرفته بود مسیر صعب‌العبور و دور دست آن بود.
این معلم جوان اضافه می‌کند: اکنون شیفت صبح از ساعت 7:30 تا 12:05 در روستای هیر مشغول به تدریس هستم و بعد از استراحت کوتاهی از ساعت 13:15 باید به سمت روستای لَطَر راهی شوم.
قاسمی با اشاره به اینکه روزانه باید ۱۰ کیلومتر پیاده‌روی کند تا به روستای لَطَر برسد، بیان می‌کند: حدود یک ساعت زمان در مسیر هستم تا به روستا برسم و حتی تردد با اسب و موتور را نیز امتحان کردم اما با توجه به صخره‌هایی که وجود دارد امکان‌پذیر نیست.
وی با بیان اینکه با توکل به خدا این کار را پذیرفتم، تشریح می‌کند: در طول مسیر از پُل رودخانه نینه‌رود و صخره‌های بسیاری عبور می‌کنم و حتی در فصل زمستان چند حیوان وحشی هم در مسیر دیده‌ام.
وی عنوان می‌کند: اگر تدریس این دو دانش‌آموز را نمی‌پذیرفتم یک سال از تحصیل باز می‌ماندند چون به دلیل عدم دسترسی به اینترنت حتی نمی‌توانستند از آموزش از راه دور و شبکه شاد بهره‌مند شوند؛ به همین خاطر نمی‌توانستم بی‌تفاوت باشم.
این معلم جوان با اشاره به اینکه هر شغلی تعهداتی دارد، بیان می‌کند: معلمی را با علاقه انتخاب کردم و دوست دارم در شغلم بهترین باشم.
قاسمی ادامه می‌دهد: از آنجایی که بچه روستا هستم ترجیح دادم تا زمانی که شرایطش را دارم به دانش‌آموزان منطقه خود خدمت کنم تا فرد مفیدی واقع شوم.
وی تصریح می‌کند: گرچه انجام وظیفه و خدمت به دانش‌آموزان در همه جا یکسان است اما معمولا هر معلمی نمی‌پذیرد که در مناطق روستایی و به دور از امکانات تدریس کند.
این معلم جوان می‌افزاید: به عنوان یک معلم به تمام همنوعانم توصیه می‌کنم در هر شغل و هر حرفه‌ای که فعالیت دارند، سعی کنند خدمت درست و صحیح داشته باشند و هیچ‌گونه سهل‌انگاری نکنند.
قاسمی ابراز می‌کند: همچنین به معلمان توصیه می‌کنم که نسبت به تحصیل یک نفر دانش‌آموز هم حساس باشند گرچه در دورافتاده‌ترین روستاها و مناطق صعب‌العبور باشد چه بسا که همان یک نفر در آینده بتواند فرد مفیدی برای جامعه شود.
وی بیان می‌کند: امروز بسیاری از مسئولین ما روستازاده هستند بنابراین نباید نسبت به تحصیل دانش‌آموزان روستایی بی‌تفاوت عمل کرد چون دانش‌آموزان هیچ تفاوتی باهم ندارند گرچه ممکن است از نظر امکانات مقداری از دانش‌آموزان سطح شهر عقب‌تر باشند.
این معلم جوان با اشاره به مشکلات قشر فرهنگیان ادامه می‌دهد: هر شغلی ساعت کاری مشخصی دارد که بعد از آن دغدغه‌‌ای باقی نمی‌ماند اما معلمان به ویژه بعد از شیوع کرونا، هر لحظه دغدغه پاسخگویی به دانش‌آموزان را دارند تا ابهامی برای آن‌ها باقی نماند.
قاسمی اذعان می‌کند: انتظار داریم که مسئولین ارزش بیشتری برای شغل معلمی قائل شوند چون خروجی تمام مشاغل در معلمی است.
وی بیان می‌کند: هیچ تمایلی به گلایه از دریافتی معلمان ندارم اما زمانی که همکارانی با سابقه بالا و دریافتی ناچیز را می‌بینم نمی‌توانم بی‌تفاوت باشم
این معلم جوان عنوان می‌کند: معلمی که با تمام وجود ساعت‌ها برای تدریس به نسل نوجوانان و آینده‌داران مملکت خدمت می‌کند نباید اینگونه مورد بی‌مهری و بی‌رحمی قرار گیرد.
قاسمی در پایان گفت: شایسته نیست قشر فرهنگی با تمام سختی‌های فراوانی که متحمل می‌شوند این طور مورد بی‌مهری مسئولین قرار گیرند؛ چه بسا که موضوع رتبه‌بندی حقوق معلمان هر شب از اخبار اعلام می‌شود در حالی که هیچ اقدامی صورت نمی‌گیرد و این موجب دلسردی قشر فرهنگی شده‌است.
انتهای پیام/۱۰۰۳
منبع: شاخص خبر
دیدگاه ها