به گزارش
صبح قزوین؛ ماه های ابتدایی آغاز به کار مجلس یازدهم با سیاست مماشات با سوء مدیریت های دولت روحانی سپری شد و مجلس درست یا غلط صلاح را بر این دید تا برای فرود بی دردسر این هواپیمای بی تدبیری نه وزیری را استیضاح کند نه از رییس جمهور سابق سوالی مطرح کند.
امروز در حالی که بیش از یک سال و نیم از عمر کاری این مجلس می گذرد خلا سازوکار نظارت بر امور به خصوص در سطوح میانی که یکی از دو وظیفه اصلی نمایندگان است بیش از پیش خود را نشان می دهد، سند این ادعا این است که مردم گزارشی از نحوه نظارت نمایندگان بر عملکرد مدیران مشاهده نمی کنند و رسانه های وابسته به نمایندگان هر چقدر که از اخبار دیدار و جلسات و تلاش ها برای قانون گذاری مملو است ولی عمدتا خالی از گزارش های ملموس عملکردی مسئولین بوده است.
این عدم نظارت های دقیق باعث می شود که مدیران عملکرد خود را در تراز برنامه های ادعا شده پیش نبرند و گزارش دقیق به مردم ارائه نشود تا جایی که عموما شاهد هستیم مدیران دولت گذشته در روز تودیع خود چنان گزارشی در مورد عملکردها می دهند که گویا امروز هیچ مشکل و ضعفی در استان وجود ندارد!
پیشنهاد مشخص برای تحقق این مهم آن است که در آغاز به کار تغییرات مدیران استان، نمایندگان محترم از هر مدیری که حکم می گیرد بلافاصله برنامه مدون که طبیعتا این برنامه ها باید برش استانی برنامه های وزیر مربوطه باشد را دریافت کرده و سپس با نظارت جدی بر روند اجرای آن برنامه، ضعف ها را به مسئول مربوطه گوشزد کرده و مردم را هم با انتشار گزارش های فصلی منسجم و دارای سنجه های قابل ارزیابی در جریان این نظارت ها قرار دهند، مردم حق دارند بدانند بعد از یک دوره شش ماهه کدام مدیر در استان عملکرد مثبتی نداشته است.
البته واضح است که یکی از ملزومات مهم تحقق نظارت درست، بی تعارف و بدون مصلحت سنجی های مرسوم از طرف نمایندگان این است که مجلس در جریان انتصابات دخالت نداشته باشد، موضوع مهمی که مورد تاکید رهبر معظم انقلاب هم بوده و به نظر می رسد نماینده ای که به دنبال دخالت مستقیم در جابجایی مدیران است در امر نظارت هم به همان اندازه دچار ضعف و سستی خواهد شد.
از دیگر ملزومات در این راه حضور فعال نهادهای نظارتی مثل سازمان بازرسی و دیوان محاسبات و همچنین گروه های مطالبه گری، دانشجویان، رسانه ها و خبرنگاران است که تکمیل کننده این پازل خواهند بود و چرخه نظارتی نمایندگان را تکمیل خواهند کرد.
یادداشت میهمان به قلم محمدرسول ملاحسنی
انتهای پیام/
دیدگاه ها