به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر
صبح قزوین؛ مهناز حیدری نویسنده جوانی است که خاطرات پدر رزمندهاش، انگیزهای برای ورود او به دنیای نویسندگی شد تا با به تصویر کشیدن ایثار و ازخودگذشتگی حماسهسازان هشت سال جنگ تحمیلی قدمی در مسیر نشر ارزشهای دفاع مقدس برداشته باشد.
"ماه وپروین" به نویسندگی مهناز حیدری و زینت السادات موسوی، عنوان کتابیست که به روایت زندگی شهید بزرگوار جلال ذوالقدر از زبان همسر وی پرداخته است.
هفته کتاب و کتابخوانی بهانهای شد تا به گفتگو با این نویسنده و پژوهشگر حوزه "انقلاب و مقاومت پایداری، ۸ سال دفاع مقدس" بنشینیم.
چه عاملی سبب شد پا به عرصه نویسندگی بگذارید؟
از پایه ابتدایی باتوجه به نوع مهارتم در انشانویسی و پیشرفتی که در حوزه ادبیات فارسی داشتم با تشویق اطرافیان به نوشتن روی آوردم به گونهای که در دوران نوجوانی به محض اتمام هر داستانی، موضوع جدیدی برای نوشتن داشتم؛ در واقع از نوجوانی داستان نویسی را آغاز و بعدها به صورت پیشرفته در حوزه نویسندگی شروع به فعالیت کردم.
در این مسیر چه کسانی مشوقتان بودند؟
در همان دوران نوجوانی خواهرم که دست به قلم خوبی داشت، مشوقم بود و من نیز وقتی داستانی را مینوشتم به او میدادم تا بخواند و راهنماییام کند و در ادامه راه وقتی علاقهمند شدم تا به صورت پیشرفته و تخصصی نویسندگی را دنبال کنم، همسرم حامی و مشوق اصلیام بود.
آیا کلاس نویسندگی هم رفتید؟
هر انسانی برای کسب موفقیت در عرصهای که فعالیت میکند نیاز به تلاش مضاعف دارد و از آنجا که هنر نویسندگی را باید در کنار اساتید و بزرگان این عرصه آموخت من هم در دورههای مختلف آموزش نویسندگی و کارگاههای مصاحبهگری شرکت کردم؛ اما با این حال خودم را هنوز در ابتداییترین قدمهای این مسیر دانسته و برای ارتقای سطح آموختههایم در جلسات نقد و بررسی شرکت و نویسندگیام را تقویت میکنم.
چرا علاقمند به نویسندگی در حوزه دفاع مقدس و شهدا هستید؟
علاقه من به نویسندگی در حوزه دفاع مقدس برگرفته از خاطرات پدر رزمنده و عموی شهیدم است که در منطقه شرهانی به شهادت رسید؛ افراد خانواده همیشه از ویژگیهای مثبت شخصیت عمویم تعریف میکردند و همین موضوع جرقههای نوشتن را در ذهنم روشن کرد ضمن اینکه مطالعه کتابهای شهید مرتضی آوینی و دیدن مستندات ایشان انگیزه مرا به نوشتن در حوزه دفاع مقدس بیشتر کرد.
نگاه شما به عنوان یک نویسنده درباره جنگ تحمیلی و هشت سال دفاع مقدس چیست؟
حیدری: دوران دفاع مقدس سرشار از پایداری و استقامت مردمی بود که هدف آنان فقط رضای خدا و عمل به تکلیف بود؛ جوانانی در جبهه حاضر میشدند که تمام وجودشان غیرت و شرف بود و برای دفاع از ارزشها، جان خود را در طبق اخلاص گذاشته و فداکارانه و ایثارگرانه حماسهسازی کردند.
در مورد شکلگیری تالیف کتاب ماه و پروین برای ما بفرمایید؟
وقتی تصمیم گرفته میشود که یک کتاب یا خاطرات یک شهید یا روایت یک واقعه نوشته شود، اولین و مهمترین قدم ارزیابی سوژه است که با بررسی و مشورت با اساتید نوشتن این کتاب را آغاز کردم؛ البته در سال ۹۶ دو کار همزمان را انجام میدادم که یکی کتاب ماه و پروین و دیگری کتاب عاقبت بخیر بود.
چگونه با شهید جلال ذوالقدر آشنا شدید؟
از طریق دوستانم شنیدم که حوزه هنری از کارهای مقاومت و پایداری و دفاع مقدس حمایت میکند؛ در ادامه از یکی از دوستان بنیاد شهیدم درخواست کردم تا چند همسر شهید را معرفی کند تا به نگارش خاطرات همسر شهید بپردازم، در کنار چند راوی معرفی شده متوجه شدم خانم پرپینچی سوژه مناسبی برای نگارش یک کتاب است.
دشوارترین لحظاتی که در مسیر نوشتن کتاب ماه و پروین داشتید، کدام لحظات بود؟
وقتی به روایت خاطرات شهادت شهید ذوالقدر رسیدیم همسر شهید شروع به گریه کردن با صدای بلند کرد، گویی که همسرش را همان لحظه از دست داده و تازه خبر شهادت همسرش را شنیده است که همین موضوع مرا هم به شدت متاثر میکرد؛ همسران شهدا به راستی اسوه و اسطوره صبر و پایداری هستند که با خدا معامله کردند.
برداشتهای شما به عنوان یک نویسنده از زندگی شهدا چیست؟
با سیر زندگینامه شهدا متوجه میشویم که همه تلاش آنان قدم به قدم برای خدایی شدن بود و اینکه هیچ تعلق خاطری به مادیات نداشتند و اقامه نماز شب و اول وقت و دوری از ارتکاب گناه وجه مشترک بسیاری از شهداست.
به عنوان یک بانوی نویسنده چه عاملی باعث میشد که همسر شهید را بهتر درک کنید؟
سعی میکنم در مصاحبه با همسران شهدا یک ارتباط عاطفی برقرار کنم؛ ضمن اینکه تیزهوشی، اطلاعات پیرامونی و ویژگیهای فردی و مهارت مصاحبه کننده در این فضا مهم است و به راوی کمک میکند تا با یادآوری خاطرات و اتفاقات پیرامونیاش به گفتوگو بپردازد و من را امین و مورد اعتماد خود بداند.
آیا اثر شما با استقبال مخاطبان مواجه شد؟
کتاب ماه و پروین که محور اصلی آن همسر شهید بود با استقبال خوبی صورت گرفت که همین کتاب شجاعت و انگیزه لازم را در من ایجاد کرد که به زندگی همسران شهدا بپردازم.
چه ارگانی از شما برای نوشتن کتاب حمایت کرد؟
حوزه هنری و آقای دکتر آتشگران، حامی و راهنمای خوبی برایم بودند و در رشد قلمم تاثیر به سزایی داشتند.
در مسیر نوشتن کتاب با چه مشکلاتی مواجه شدید؟
اصولا عادت به شکوه کردن ندارم به طوریکه اگر کاری خیلی هم سخت باشد همچنان تا آخر ادامه میدهم و سعیم این است که مشکلات را نببینم و کار را به درستی و به نحو احسنت انجام دهم.
آیا کتابی در دست نوشتن دارید؟
خوشبختانه اثر دیگرم با عنوان "رویای علی" برای چاپ رفته است و امیدوارم به زودی منتشر شود؛ در حال حاضر هم روایت و داستان یک رزمنده دفاع مقدس را در دست نگارش دارم که مصاحبههای آن را به اتمام رسانده و در حال تدوین آن هستم.
نظر شما درمورد اهمیت پرداختن به زندگی و خاطرات همسران شهدا چیست؟
همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند؛ اگر حضور زنان در نهضت انقلابی ملت ایران نبود به احتمال زیاد این انقلاب به پیروزی نمیرسید؛ زنان عامل اصلی کانون گرم خانواده هستند و تاثیر به سزایی در پرورش ذهن کودکان دارند.
ایثار و ازخودگذشتگی مادران و همسران شهدا، رزمندگان و جانبازان هشت سال دفاع مقدس بود که این میزان موفقیت را نصیب کشور کرد.
انتظار شما از دستگاههای فرهنگی، در راستای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت چیست؟
انتظار ما از دستگاه فرهنگی این است که همه جانبه از نویسندگان حوزه دفاع مقدس حمایت کنند؛ چراکه دوران هشت سال دفاع مقدس بخشی از تاریخ کشور ایران اسلامی است و شهیدان در زمانهای نه چندان دور از ما زندگی کردند که قهرمان ملی کشور هستند؛ لذا با روایت سرگذشت شهدا باید الگوهای برجستهای را به نسل جوان امروز معرفی کنیم.
جامعه نویسندگان با چه مشکلاتی مواجه هستند؟
نویسندگی اصلا شغل نیست و نویسندگان با وجود تلاش شبانهروزی و صرف انرژی و وقت بسیار همواره مظلوم واقع میشوند و در واقع ورود به دنیای نویسندگی یک کار دلی و از روی عشق و علاقه است.
انتهای پیام/۷۰۰۳
دیدگاه ها