محمدمهدی زارعی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی
صبح قزوین؛ با بیان اینکه از سال 1396 وارد رشته ورزشی گلبال شده است، اظهار کرد: پیش از ورود به رشته گلبال نیز در رشته شطرنج فعالیت داشتم در آن مقام‌های قهرمان دانش‌آموزان کشور، قهرمان استان در رده سنی جوانان و دیگر مقام‌های کشوری و استانی را به دست آوردم.
وی افزود: کودک که بودم به صورت تفریحی سر تمرینات گلبال می‌آمدم اما به سن دبیرستان که رسیدم آن را جدی دنبال کردم و توانستم به همراه تیم نایب قهرمان شوم و سپس به صورت دوسال متوالی مقام قهرمانی جوانان کشور را کسب کردیم.
کوچکترین عضو تیم ملی گلبال هستم
گلبالیست کم‌بینای قزوینی بیان کرد: پیش از کرونا در یکی از تیم‌های لیگ گلبال، بازی می‌کردم که در جایگاه سوم لیگ قرار گرفتیم و امروز نیز به عنوان کوچکترین عضو در تیم‌ملی بزرگسالان گلبال حضور دارم.
زارعی ادامه داد: در روزهای نخست چون کرونا ما را از مسابقات دور کرده بود و تمرین نداشتیم نیز از آمادگی کمی برخوردار بودیم اما اکنون وضعیت تیم‌ملی خوب است و روزبه روز نیز بهتر می‌شود.
این ورزشکار قزوینی تاکید کرد: گلبال هم مانند سایر رشته‌های ورزشی تحت تاثیر کرونا قرار گرفت و از همان روز اول شیوع کرونا تا چندماه اخیر همه مسابقات ما تعطیل بود؛ از این رو من هم بنابر شرایط نیز تمرینات هوازی را در پارک دنبال می‌کردم و مجبور بودم با سختی ورزش کنم تا دچار افت نشوم.
نداشتن سالن ورزشی اختصاصی یک مشکل جدی است
زارعی تصریح کرد: وضعیت ورزش گلبال نابینایان و کم‌بینایان استان مناسب است اما با مشکلاتی هم مواجه هستیم برای مثال استان‌های دیگر برای ورزشکاران معلول خود سالن تدارک دیده‌اند و وقتی که از این سالن استفاده نمی‌کنند آن را اجاره می‌دهند و اجاره‌بها را برای ورزشکاران هزینه می‌کنند اما در قزوین که یک شهر صنعتی است هنوز یک سالن اختصاصی برای معلولین وجود ندارد.
وی افزود: مشکلات مالی از دیگر مشکلات ورزشکاران معلول است و اگر کمک‌های هیئت نباشد به سختی می‌توانیم از پس هزینه‌های لباس، رفت‌وآمد و لوازم ورزشی برآییم؛ امروز خیلی از ورزشکاران معلول مجبور هستند در کنار ورزش حرفه‌ای یک یا دو شغله باشند.
گلبالیست قزوینی ابراز کرد: گلبال رشته‌ای است که به نشستن روی زمین نیاز دارد، حالا در نظر بگیرید ما دست‌هایمان را روی زمینی می‌گذاریم که ورزشکاران دیگر رشته‌ها مانند والیبال با کتانی روی آن زمین بازی می‌کنند؛ فکر می‌کنم این اتفاق برازنده هیچ ورزشکاری نیست.
زارعی درباره اهداف خود در ورزش گفت: زمانی که وارد این رشته ورزشی شدم برای تمرین به پارک می‌رفتم و هوازی می‌دویدم اما از آنجایی که آفتاب خیلی اذیتم می‌کرد مجبور بودم صبح قبل از طلوع آفتاب از خانه بیرون بیایم و تا قبل از شدت گرفتن گرما به خانه برگردم، درواقع من این مسیر سخت را پیش گرفتم تا اولین هدفم که حضور در تیم‌ملی بود محقق شود و به نزدیکترین هدفم که رسیدن به مسابقات پارالمپیک 2024 پاریس است نیز دست پیدا کنم.
وی در پایان بیان کرد: گلبال به ورزش هیجان در سکوت معروف است بنابراین به آدم انرژی، امید به زندگی و اعتماد به نفس می‌دهد؛ به نظرم کسانی که به این ورزش علاقه‌مند هستند باید از نزدیک با آن آشنا شوند و چندبار به سالن بیایند زیرا بدون شک متوجه خواهند شد که گلبال می‌تواند تاثیر خیلی خوبی بر روحیه آنها بگذارد.
انتهای پیام/۳۰۰۳
دیدگاه ها