۱۹/رمضان/۱۴۴۵

-

۱۴۰۳/۰۱/۱۰ جمعه

صبح قزوین احتزاز پرچم کشورم شیرین‌ترین لحظه در صحنه مسابقات بود
کد خبر: ۳۵۲۳۷۹ نویسنده: مرتضی رمضانی تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۶/۱۸ ساعت: ۸:۱۰ ↗ لینک کوتاه

اولین مدال‌آور مسابقات پارالمپیک در مصاحبه با صبح قزوین:

احتزاز پرچم کشورم شیرین‌ترین لحظه در صحنه مسابقات بود/ محدودیت‌های جسمی را هیچگاه مانع قهرمانی‌ام ندانستم

مرتضی رمضانی گفت: ماندگارترین خاطره ورزشی من زمانی بود که توانستیم قهرمان شویم و پرچم جمهوری اسلامی را در کشور ژاپن بالا ببریم.

احتزاز پرچم کشورم شیرین‌ترین لحظه در صحنه مسابقات بود
مرتضی رمضانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی صبح قزوین؛ درخصوص شروع فعالیت ورزشی‌اش اظهار کرد: از سال ۱۳۸۳ فعالیت ورزشی خود را در رشته والیبال نشسته در قزوین شروع کردم؛ از همان ابتدا والیبال را دوست داشتم و به علت معلولیتم همین رشته را انتخاب کرده و ادامه دادم.

وی افزود: از کودکی دچار حادثه و معلولیت شده و به وضعیت جسمی خود عادت کرده بودم؛ از روزی هم که ورزش را شروع کردم نخواستم و نگذاشتم هیچ سختی مانع پیشرفتم شود.

اولین مدال‌آور تاریخ پارالمپیک استان قزوین گفت: المپیک اولین حضور من بود؛ غیر از آن قهرمانی جهان در سال ۱۳۸۶، نایب قهرمانی جام آزاد اروپا در سال ۱۳۸۷ و چندین دوره قهرمانی و نایب قهرمانی در لیگ برتر ایران را در کارنامه خود دارم.

نبود اسپانسر در ورزش‌های معلولین بزرگترین مشکل است

رمضانی تصریح کرد: در ورزش‌های جانبازان و معلولین مشکلات بسیار زیاد است؛ ما در استان قزوین هیچ اسپانسری نداریم به همین دلیل ورزشکاران قزوینی از جمله خود من برای شهرهای دیگری بازی می‌کنیم؛ اگر اسپانسر وجود داشته باشد می‌توانیم همه در کنار هم و در شهر خودمان افتخار آفرینی کنیم.

وی افزود: هیئت ورزش‌های جانبازان و معلولین آنچنان بودجه‌ای از دولت دریافت نمی‌کند تا بتواند تیم‌داری کند؛ به همین دلیل بااینکه ورزش‌های وزنه‌برداری، بوچیا، والیبال نشسته و بسکتبال با ویلچر استان خوب است اما نداشتن اسپانسر، ورزش را برایمان سخت کرده است.

این بازیکن تیم‌ملی ادامه داد: درخصوص امکانات وضعیت خوب است؛ خوشبختانه سالن اختصاصی داریم که در اختیار هیئت ورزش‌های جانبازان و معلولین است اما باز هم تاکید می‌کنم اگر حامی مالی داشته باشیم، ورزشکاران در شهر خود بازی می‌کنند.

رمضانی بیان کرد: در زمان کرونا هرزمان که هیئت اعلام می‌کرد سالن بسته است، تیم برای تمرین نمی‌رفت اما چون من در اردو بودم شرایط برایم سخت بود و به تنهایی تمرین می‌کردم تا بدنم را آماده نگه دارم.

کمترین بودجه به ورزش معلولین و جانبازان تخصیص می‌یابد

وی عنوان کرد: مسئولین استان به اندازه خودشان از ورزشکارانی که می‌خواستند به اردو یا مسابقات بروند حمایت کرده‌اند؛ اما به آن صورت که بخواهند تیم‌داری کنند و از تمام ورزشکاران حمایت کنند کسی این کار را نکرده است؛ از خود بنده همه مسئولین استانی حمایت کرده‌اند، ولی ما دغدغه این را داریم که ورزش جانبازان و معلولین به فقط یک نفر ختم نشود و حداقل ۱۰ نفر در هررشته‌ای عضو تیم‌ملی شوند.

رمضانی ابراز کرد: اگر تیم ما بخواهد در مسابقات جام حذفی که کمترین هزینه را نیز می‌برد شرکت کند، بودجه نداریم؛ زیرا هیئت خیلی کم بودجه دریافت می‌کند و باید آنرا بین حداقل ۲۵ رشته ورزشی اختصاص بدهد.

ملی پوش قزوینی افزود: شهرداری قزوین سال گذشته در ورزش افرادی که معلولیت نداشتند تیم‌داری کرد؛ ما هم این مطالبه را داریم  که در ورزش‌های جانبازان و معلولین هم تیم‌داری شود؛ چراکه ورزشکاران معلول به دلیل شرایط خاصی که دارند باید انگیزه بیشتری داشته باشند اما متاسفانه کسی به سمت ورزش جانبازان و معلولین نمی‌آید.



مطمئنم بودم یکی از فینالیست‌های المپیک هستم 

اولین مدال‌آور تاریخ پارالمپیک استان اظهار کرد: المپیک تجربه خیلی خوبی بود؛ استرس خیلی شدید اما شیرینی داشت زیرا می‌دانستیم یکی از فینالیست‌ها هستیم؛ ماندگارترین خاطره ورزشی من زمانی بود که توانستیم قهرمان شویم و پرچم جمهوری اسلامی را در کشور ژاپن بالا ببریم.

وی افزود: هدف اصلی من ورزش کردن است؛ از روز گذشته که رسیدم به مدت ۲۰ روز استراحت می‌کنم و باز به تمرینات برمی‌گردم؛ چون در اواخر اسفندماه مسابقات جهانی و در سال بعد مسابقات پارآسیایی را داریم؛ همچنین سه سال دیگر المپیک پاریس است؛ می‌خواهم با یک برنامه‌ریزی خوب و بهتر به آن مسابقات برسم.

رمضانی در پایان گفت: من به نمایندگی از تمام مردم استان در این مسابقات شرکت کردم و این مدال هم اول به خانوادم و سپس به همه هم‌استانی‌های عزیزم تعلق دارد.

انتهای پیام/۳۰۰۳

دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان