باید برای مخابره اخبار خوب و امیدبخش تلاش کنیم/ کار خبرنگاری تعارضی با نقش پدر و مادری ندارد/ نیاز فضای رسانه‌ای قزوین به آموزش ضروریست

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ دنیای خبر و رسانه دنیای پویا و زنده‌ای است که همواره در حال تغییر و به‌روز شدن است که اغلب افراد ماجراجو و افرادی که به دنبال حل مسئله هستند به این حرفه وارد می‌شوند؛ درواقع خبرنگاران با نگاهی پرسش‌گرانه و متفاوت‌تر از دیگران به مسائل و حتی زندگی روزمره نگاه می‌کنند و می‌اندیشند.

در کنار روحیه مطالبه گرانه خبرنگاری، حتما در حرفه و مشاغل مختلف شاهد هستیم که همسران با مشارکت هم فعالیت می‌کنند یا اینکه هر دو در یک شغل مشغول هستند، همین طور زوج‌هایی داریم که هر دو رسانه‌ای هستند.

جابرخرم‌نیا و معصومه امینی هم یک زوج رسانه‌ای در استان قزوین هستند که بیش از ۱۵ سال سابقه فعالیت رسانه‌ای دارند، این دو خبرنگار بسیجی هر دو فعالیت خود را از انجمن دانش آموزی آغاز کردند و تا به امروز در این عرصه حضور فعالانه دارند.

در یک عصر پاییزی به گپی کوتاه با این زوج رسانه‌ای پرداختیم که اکنون صاحب دو فرزند دختر هستند.

زوجی که مردانه پای کار فعالیت در حوزه رسانه مانده‌اند اما نقش همسری و پدر و مادری را به گوشه طاقچه زندگی خود قرار نداده‌اند که سالیان سال بگذرد و خاک بخورد، ازدواج را مانع رشد و بالندگی خود در مسیر خبرنگاری ندیدند و دو فرزند دختر که همیشه آنها را گل‌های زیبای زندگی خود و هدیه خدا می‌دانند با عنوان لبخند زندگی معرفی می‌کنند.

اولین حضورها در مجله دانش‌آموزی «برساوش»

امینی با بیان اینکه از سال ۸۲ وارد انجمن اسلامی دانش آموزان قزوین شدم، می‌گوید: ورودم به انجمن باب آشنایی با آقای خرم‌نیا و ازدواجمان را فراهم کرد و در سال ۸۸ یعنی شش سال پس از آشنایی عقد کردیم و بعد از دو سال نامزدی هم زندگی مشترک را آغاز کردیم.

وی می‌افزاید: در آن دوران دانش‌آموزی ما آقای خرم‌نیا سردبیری مجله دانش آموزی "برساوش" را عهده‌دار بود و با جمعی از دانش آموزان کار رسانه‌ای دانش آموزی انجام می‌دادیم؛ پس از دوران دبیرستان در دانشگاه گیلان ادامه تحصیل دادم که آنجا هم در بسیج دانشجویی در حوزه نشریه فعالیت می‌کردم.

امینی یادآور می‌شود: دوره‌های خبر و نویسندگی را در اتحادیه انجمن اسلامی دانش آموزان گذرانده بودم؛ در بسیج دانشجویی هم یک دوره تخصصی آموزشی در دانشکده خبر تهران زیر نظر اساتید بزرگی مثل حسن عابدینی و میترا لبافی نژاد که از بزرگان عرصه خبر هستند، گذراندیم.

این بانوی رسانه‌ای استان قزوین ادامه می‌دهد: بعد از دوران دانشگاه که ازدواج کردیم، در یک سامانه‌ای به نام "سامانه مطبوعه" که برای استان‌های مختلف تولید محتوا انجام می‌داد فعالیت می‌کردم؛ همچنین در نشریاتی مثل افق آینده و رایحه مهر هم قلم زدم و اکنون هم در خبرگزاری فارس فعالیت می‌کنم؛ همسرم هم خیلی کمک کرد تا در این عرصه پیشرفت کنم و درواقع یکی از اساتیدم بود.

مدیر خبرگزاری فارس از اولین آشناییش با همسرش می‌گوید

جابر خرم‌نیا در ادامه این گفت‌وگو درباره چگونگی ورود به دنیای خبر اظهار می‌کند: پدرم از همان دوران کودکی به کتابخوانی ترغیبم می‌کرد که مشوق اصلی‌ام بود؛ کتاب می‌خواندم و خیلی علاقه‌مند بودم که بدانم چه کسی این کتاب‌ها را می‌نویسد و این باعث شده بود که عطش نوشتن در من به وجود بیاید. در دوران دبیرستان هم به فعالیت‌های اجتماعی خیلی علاقه داشتم و عضو شورای مدرسه بودم و سه دوره رای آورده بودم.

وی ادامه می‌دهد: در آن دوران حس می‌کردم که چارچوب قانع‌کننده و آزادی در شورای مدرسه وجود ندارد چون همچنان در ساختاری که مدرسه تعریف می‌کرد محدود می‌شد تا اینکه با انجمن اسلامی دانش آموزان آشنا شدم و اینکه سه پروسه طراحی، مدیریت و اجرای کار را به خود دانش‌آموز سپرده بودند، برایم انگیزه بخش بود.

مدیرمسئول خبرگزاری فارس در قزوین بیان می‌کند: در سال ۷۹ تقریبا ۱۴ و ۱۵ساله بودم که وارد انجمن اسلامی دانش آموزی شدم و در سال ۸۰ و ۸۱ مسئول انجمن اسلامی مدرسه شدم، همان زمان ارتباطم با اتحادیه انجمن اسلامی دانش‌آموزی شکل گرفت و نهایتا منجر به این شد که با تعدادی از دانش آموز که علاقه‌مند به حوزه نوشتن بودند در تابستان سال ۸۲ مجله «برساوش» را در انجمن اسلامی راه انداختیم؛ کارگروهی پیش می‌رفت که یک مجله تجربی و کاملا دانش آموزی بود.

خرم‌نیا اضافه می‌کند: تقریبا یک سال بعد بود که با خانم امینی آشنا شدم؛ هنوز هم آن روز را که برای اولین بار دیدمش به یاد دارم که به دفتر انجمن مراجعه کرد و خود را نویسنده و شاعر معرفی کرد و گفت که می‌خواهد کار رسانه‌ای انجام دهد و به تیم ما اضافه شد.

وی یادآور می‌شود: همه داشته‌هایم در حوزه رسانه، مطالعات و تجربیاتی بود که در این حوزه داشتم و هیچ‌گاه هیچ دوره‌ای را نگذراندم و هیچ وقت استاد مستقیمی هم در حوزه رسانه نداشتم؛ فضای رسانه قزوین نمی‌توانست قانعم کند و مترصد این بودم که فعالیت رسانه‌ای خود را خیلی قوی‌تر دنبال کنم.

این فعال رسانه ای ادامه می‌داد: سکوی پرتابم در سال ۸۵ با فعالیت در مجله آینده سازان رقم خورد که مجله‌ای تخصصی درباره جوان و نوجوانان بود که برای همکاری به تهران دعوت شدم و از آنجایی که دانشجوی دانشگاه پیام نور قزوین بودم لذا الزامی برای حضور در کلاس‌ها نداشتم و در کنار درس و دانشگاه به کارم هم ادامه دادم.

وی عنوان می‌کند: تقریبا دیگر به طور تمام وقت در آینده سازان کار می‌کردم به طوری که حتی شب‌ها هم در دفتر مجله می‌خوابیدم و خیلی اوقات هم برای ماموریت‌ به نقاط مختلف کشور می‌رفتم.

خرم‌نیا می‌گوید: زمانی که وارد مجله آینده سازان شدم تصورم این بود که قرار است به عنوان خبرنگار فعالیت کنم اما گفتند که باید به عنوان دبیر دو صفحه فعالیت کنم که واقعا شوکه شدم؛ خیلی برایم سخت بود که دو صفحه از یک مجله سراسری را ببندم؛ از خیلی‌ها کمک گرفتم از جمله همسرم که البته کمک گرفتن از او هم غرایض دیگری داشت که خودش مطلع نبود تا اینکه در سال ۸۸ ما رسما ازدواج کردیم.

مدیرمسئول خبرگزاری فارس در قزوین ادامه می‌دهد: حضورم در تهران خیلی به من کمک کرد، تا سال ۹۰ تهران بودم و صرفا با مجله آینده سازان همکاری نمی‌کردم، بلکه با سایر رسانه‌ها از جمله دفاع پرس، تبیان و موسسه کیهان همکاری داشتم.

فعالیت‌های دانش‌آموزی در انجمن اسلامی، دلی بود

وی می‌افزاید: در فضای حرفه‌ای‌تری که در تهران وجود داشت افراد زیادی را شناختم و کمک گرفتم از جمله حسام مطهری که خانه کتاب اعشار که سایتی اختصاصی در حوزه کتاب بود، را راه‌اندازی کرده بود؛ از طرفی هم خودم مطالعه را کنار نگذاشتم و مجلات آن زمان را از نظر محتوایی و روش‌های رسانه‌ای رصد می‌کردم که مجموع این‌ها کمک کرد تا در حوزه رسانه پیشرفت کنم.

امینی در ادامه درباره اولین روزهای ورودش به انجمن اسلامی دانش آموزی می‌گوید: من به انجمن رفتم و در را که زدم فردی درب را باز کرد و گفت: «بفرمایید»، گفتم: «شنیدم نشریه‌ای اینجا فعال است و می‌خواهم در این نشریه فعالیت کنم»، گفت: «یک لحظه صبر کنید تا مسئولش بیاید و صحبت کنید»، من چند دقیقه پشت در منتظر ماندم و بعد آقای خرم‌نیا آمد و خودم را به او معرفی کردم و گفتم: «من معصومه امینی هستم، شاعر و نویسنده و دوست دارم با نشریه برساوش که یک نشریه دانش‌آموزی است، همکاری کنم».

وی ابراز می‌کند: در آن دوره میلاد حضرت زهرا(س) نزدیک بود که آقای خرم‌نیا گفت: «برای هفته آینده به این مناسبت یک مطلبی را برای ما بنویسید تا قلم‌تان را ببینیم در چه سطحی است»؛ این شد که نوشتن من در نشریه «برساوش» شروع شد.

این خبرنگار قزوینی اذعان می‌کند: در نشریه «برساوش» از جان و دل مایه می‌گذاشتم و واقعا دلسوزانه با همه همکاران رفتار می‌کردم و حس می‌کنم همین ویژگی مسئولیت‌پذیری و دلسوزی در قبال به مجموعه بود که آقای خرم‌نیا را به من جذب کرد. چون خودم از همان ابتدا هم به کارهای نویسندگی علاقه شدیدی داشتم، شوق رشد و پیشرفت در من وجود داشت و علی رغم کمبودها تمایل داشتم به هر نحوی که است در این مجموعه بمانم و در زمینه نوشتن رشد کنم.

خرم‌نیا درباره فعالیت نشریه «برساوش» می‌گوید: آن زمان کارها تجربی و دلی بود به طوری که بچه‌ها به دنبال هزینه و درآمد نبودند و ما فقط با نهادهای مختلف مانند دفتر امام جمعه رایزنی می‌کردیم تا بودجه‌ای را برای چاپ باکیفیت مجله تامین کنیم، لذا این‌طور نبود که بچه‌ها به دنبال پول باشند و آورده‌ای داشته باشند و همه برای اینکه تجربه کاری خیلی خوب پیش رو داشته باشند فعالیت می‌کردند و از آن جمع هم بعضی‌ها کار نویسندگی را به صورت جدی‌تر دنبال کردند.

فعال رسانه‌ای استان قزوین اظهار می‌کند: همه کارها دانش آموزی بود و مسئولان مجموعه فقط به عنوان یک ناظر و مربی کنار کار بودند، اما تمام کارها و ایده‌ها و مدیریت و اجرا با خود دانش‌آموزان بود که باعث پیشرفت می‌شد.

وی ادامه می‌دهد: در آن زمان رسانه‌های مکتوب هم خیلی اثرگذار بودند به طوری که «برساوش» را هزار نسخه چاپ می‌کردیم و چیزی باقی نمی‌ماند و همه این‌ها باعث می‌شد پای کار بمانیم؛ اما وقتی رخوت این مجموعه را اکنون می‌بینیم خیلی غصه می‌خوریم و احساس می‌کنیم تغییرات تاکتیکی درباره انجمن اسلامی باعث شده که دانش آموزان محدود شوند که زیاد انگیزه بخش نیست.

اشتباهات فاحش در اخبار و گزارش رسانه‌های قزوین زیبنده نیست

امینی در ادامه درباره وضعیت فضای رسانه‌ای استان قزوین می‌گوید: از آنجایی که با رسانه‌های مختلفی کار کردم متاسفانه فضای رسانه‌ای قزوین علی رغم تعدد رسانه‌ها خیلی فضای بسته‌ای است، درواقع تعدد رسانه‌ها باعث پیشرفت نشده، چون نمی‌توان اسم خبرنگار را روی خیلی‌ها گذاشت.

وی می‌افزاید: در جلساتی که حضور داریم شاید صد نفر به عنوان خبرنگار حضور داشته باشند اما از این تعداد، برخی هستند که تاکنون حتی یک گزارش و خبر تولیدی ندیده‌ایم. خبرنگارانی که حرفه‌ای باشند خیلی کم هستند؛ بعضی از اخبار و گزارش‌ها که در رسانه‌های استان منتشر می‌شود، اشتباهات فاحشی دارد که مشخص است خبرنگار هیچ دوره‌ای را نگذرانده و چرا باید مسئول رسانه اجازه انتشار چنین خبری را داده باشد؟ و این برای فضای رسانه‌ای استان زیبنده نیست.

این بانوی رسانه‌ای استان قزوین ابراز می‌کند: متاسفانه همه تصور می‌کنند که متخصص هستند و هیچ نیازی به یادگیری و آموزش ندارند اما در عمل می‌بینیم که یک یادداشت و گزارش پر از ایراد منتشر می‌شود؛ درواقع اگر کمیت را بالا ببریم اما کیفیت نداشته باشیم به دردی نمی‌خورد؛ معتقدم که خانه مطبوعات باید به صورت اجباری دروه‌های تخصصی برای خبرنگارها برگزار کند.

خرم‌نیا در همین زمینه عنوان می‌کند: زمانی که خانه مطبوعات نظام صنفی حاکم بر رسانه بود این خواسته درست بود، یعنی برای هر خبرنگار یک شماره خبرنگاری داده می‌شد و با پروانه حرفه‌ای روزنامه نگاری فعالیت می‎کرد، آن زمان خانه مطبوعات می‌توانست منوط کند که خبرنگار زمانی می‌تواند فعالیت کند که دوره آموزشی را گذرانده باشد؛ اما این کارکرد را نه در خانه مطبوعات، نه ارشاد و نه هیچ نهاد دیگر و نظام صنفی در رسانه نداریم. از طرفی هم آموزش‌پذیری در قزوین به شدت پایین است و استقبال آنچنانی وجود ندارد.ه

همچنان در گیرودار گرفتاری تغییرات بنیادین رسانه‌های مکتوب هستیم

وی تصریح می‌کند: یک مشکل اساسی در قزوین نحوه درک از وضعیت نوین رسانه‌ای است؛ اکنون عصر رسانه‌های مکتوب را پشت سر گذاشته‌ایم و عصر فناوری ارتباطات را هم پشت سر می‌گذاریم و وارد فضایی می‌شویم که به سمت دوره شبیه سازها پیش می‌رویم و کما اینکه شاید دوره رسانه‌های آنلاین هم به اتمام می‌رسد، اما ما همچنان در گیرودار گرفتاری تغییرات بنیادین در حوزه رسانه‌های مکتوب هستیم؛ از طرفی ابزاری دیگر خبری و شبکه‌های اجتماعی وجود دارد که جنگ خبری در آن فضای اتفاق می‌افتد.

مدیرمسئول خبرگزاری فارس در قزوین بیان می‌کند: برخی رسانه‌های مکتوب مثل «وطن امروز» شاید به سختی روی دکه به فروش برود اما اثرگذاری بالا دارد، چراکه خود را با شرایط امروز جامعه وفق داده است یعنی اگر در دکه به فروش نمی‌رود از طریق فضاهای دیگری تورق می‌شود و اثر می‌گذارد و در جنگ تیترها حرف اول را می‌زند.

وی ادامه می‌دهد: خیلی از روزنامه‌های دیگر در دنیا اینگونه شده یعنی چاپ نمی‌شود و به صورت آنلاین تورق می‌شود و این مسئله هم در دنیا درک شده و از طرفی ابزارها دیگری هستند که جنگ خبری رسانه‌ها هم به آنجا منتقل شده و در شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر که جنگ خبری و روابط‌ها وجود دارد.

خرم‌نیا اضافه می‌کند: در استان قزوین به شدت از این فضا دور هستیم و رسانه‌های مکتوب تیراژ پایین دارند و مخاطب محور نیستند یعنی توسط مخاطب مردمی دیده نمی‌شوند که این یک واقعیت است؛ حتی بعضی از رسانه‌ها به عدد سفارش‌دهنده‌های رپورتاژ آن‌ها منتشر می‌شود و بین اقتصاد رسانه و محتوای رسانه نتوانستند تعامل برقرار کنند و تبدل شدند به اقتصاد کامل رسانه که آسیب‌زاست و آن را از هویت رسانه و خبرنگاری دور می‌کند و نهایتا باعث می‌شود کسی که در آن رسانه فعالیت می‌کند دیگر عنوان خبرنگاری نداشته باشد.

وی عنوان می‌کند: در رسانه‌های برخط هم فضا متفاوت است شاید کارهای امیدبخش و خیلی خوب در استان شاهد هستیم و اتفاقات خوبی هم می‌افتد، اما همچنان در این فضا امکانات محدود است یعنی بعضی از رسانه‌ها نتوانستند این وضعیت را درک کنند.

در زمینه مخابره اخبار خوب و امیدبخش ضعف داریم

مدیر خبرگزاری فارس در قزوین اذعان می‌کند: شاید دیگر خیلی از حرف‌ها را در قالب یک گزارش مکتوب یا یک خبر نمی‌شود گفت چون پیام رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی به قدری رشد و توسعه پیدا کردند که حوصله بشر برای خواندن خبر کاهش پیدا می‌کند؛ طبیعتا رسانه‌ای که بتواند در این شکل و شمایل و ساختار و به‌روز تولید محتوا کند، می‌تواند در جنگ روایت‌ها برنده شود لذا همه ما نیازمند آموزش و یادگیری هستیم تا این جنبه را تقویت کنیم.

این فعال رسانه‌ای استان می‌گوید: نقطه ضعف دیگر هم تعدد رسانه‌هایی است که دیگر اثرگذاری ندارند و باعث می‌شود که رسانه‌هایی که می‌توانند اثرگذار باشند و کاملا فعال هستند دچار ضعف شوند، چون بخش اقتصادی که باید معطوف به رسانه‌ها شود متاسفانه توسط رسانه‌های ضعیف‌تر اشغال می‌شود.

امینی در ادامه این جلسه یادآور می‌شود: رسانه‌های ما در زمینه مخابره اخبار خوب و امیدبخش ضعف دارند، یعنی حتی اگر یک خبر هر چقدر هم خوب باشد، تیتر و لید خبر طوری تنظیم می‌شود که اصلا امیدبخش نیست و این به عدم تخصص برمی‌گردد؛ به نظرم باید برای مخابره خبر‌های خوب و امیدبخش تلاش کنیم که از تاکیدات مقام معظم رهبری هم است.

وی درباره بهترین خبری که کار کرده است، می‌افزاید: بهترین خبری که در سال‌های اخیر کار کردم گزارش میرزایی مدیرعامل موسسه بنیاد ازدواج بود که انتشار این خبر به طور وسیع اتفاق افتاد و رهبر معظم انقلاب هم این خیر قزوینی را تحسین کردند و آن لحظه‌ای که من صحبت‎های رهبری را دیدم واقعا اشک در چشم‌هایم حلقه زد و احساس کردم که رهبر معظم انقلاب دارند از من تشکر می‌کنند و این گزارش هم جزو ۹ گزارش برتر خبرگزاری فارس در سال ۹۸ شد که خیلی خوشحال شدم.

خرم‌نیا درباره بهترین خبری که طی ماه‌های اخیر کار کرده است، ابراز می‌کند: خبرهایی که در حوزه کمک مومنانه منتشر کردیم واقعا اتفاق بی‌نظیر و منحصر به فردی در کشور و حتی در تاریخ بود؛ حماسه بی‌نظیری بود و لحظه لحظه انتشار این اخبار برایم لذت بخش بود.

برخی رسانه‌ها فضای رسانه‌ای استان را مسموم کرده‌اند

مدیرمسئول خبرگزاری فارس در قزوین تاکید می‌کند: توسعه و پیشرفت رسانه‌ای در کشور قطعا نیاز به تشکیل نظام صنفی حاکمیتی در حوزه رسانه دارد؛ آموزش و ترویج هم در حوزه رسانه اهمیت دارد و قانون هم باید حاکم باشد؛ اگر این اتفاق نیفتد ما چندان نمی‌توانیم بگوییم که در فضای رسانه‌ای استان موفق بودیم.

وی می‌افزاید: صدمات زیادی از جانب رسانه‌هایی که از نظر مفهومی دیگر رسانه نیستند متوجه فضای رسانه‌ای استان می‌شود و مدام مجبوریم آسیب‌های آن‌ها را حل کنیم یعنی رسانه‌هایی که دیگر رسانه نیستند به شدت پیکره فضای رسانه‌ای استان را مسموم می‌کنند و آسیب می‌زنند.

این فعال رسانه ای عنوان می‌کند: فعالیت یک بانوی خبرنگار به عنوان یک مادر و یک همسر هیچ تعارضی با فعالیتش به عنوان یک خبرنگار خوب و اثرگذار برای مردم ندارد.

یک بانوی خبرنگار می‌تواند یک مادر نمونه هم باشد

وی ادامه می‌دهد: یعنی همان اندازه که یک زن می‌تواند مادر و همسر موفق و خوب باشد، به همان اندازه می‌تواند یک خبرنگار شایسته باشد، لذا باید بپذیریم که یک بانوی خبرنگار می‌تواند تشکیل زندگی دهد و فعالیت خوب رسانه‌ای خود را هم ادامه دهد اما حس می‌کنم بعضی از همکاران رسانه‌ای ما در قبال تشکیل زندگی مقاومت می‌کنند و ملاک‌ها و سبک زندگی‌شان تحت تاثیر شغل‌شان قرار گرفته است که اتفاق خوبی نیست.

امینی درباره فعالیت رسانه‌ایش در جایگاه مادر دو فرزند می‌گوید: اینکه بخواهیم بگوییم فرزند اصلا مانع و محدودیت برای کار نیست شاید واقع‌بینانه نباشد، چون در برخی موارد مثل حضور فیزیکی در مراسمات طبیعتا محدودیت وجود دارد اما خبرنگاری یکی از مشاغلی است که خوشبختانه به راحتی می‌توان از طریق دورکاری انجام داد؛ از آنجایی که فرزندانم از ابتدا با این شرایط بزرگ شدند لذا درک درستی از کارم دارند، از این رو در کنار کارم به فرزندداری و همسرداری هم رسیدگی می‌کنم.

وی در پایان تصریح کرد: نیاز فضای رسانه‌ای استان به آموزش بسیار جدی است که اگر جدی گرفته شود آینده خوبی پیش‌بینی می‌شود، اما اگر جدی گرفته نشود و خبرنگارنماها مانور دهند، وضعیت خوبی پیش‌بینی نمی‌شود.

انتهای پیام/2002