رکابزن قزوینی گفت: اگر بودجه حمایت از رشته دوچرخهسواری موجود باشد نتایج بهتری خواهیم داشت؛ چراکه استان پتانسیل لازم را دارد و بیشتر ورزشکاران این رشته در استان جزو تیم ملی و دارای عناوین مختلف هستند.
مشکلات مالی، کمبود منابع، نبود اسپانسر و باشگاه اوضاع را برای این رشته سخت کرده و به نوعی میتوان گفت این رشته در وضعیت نامناسبی به سر میبرد و همین موضوع سبب شده که علاقهمندان کمتری داشته باشد.
مهدی آقاکاشی دوچرخه سوار قزوینی است که با وجود اینکه مدت زیادی از حضور او به صورت حرفهای در این رشته نمیگذرد اما توانسته افتخارات خوبی را برای استان کسب کند؛ این ورزشکار قزوینی 18 سال سن دارد و اکنون در پایه دوازدهم دبیرستان در رشته تربیت بدنی مشغول به تحصیل است.
چه شد که وارد دنیای دوچرخهسواری شدید؟
از بچگی به دوچرخه سواری علاقه زیادی داشتم اما به صورت حرفهای از سال 96 که در مسابقات استعدادیابی هیئت دوچرخه سواری شرکت کردم مسیرم به این سمت تغییر کرد و تصمیم گرفتم با تکنیکهای تخصصی این رشته بیشتر آشنا شوم.
از عناوینی که کسب کردید برایمان بگویید.
قبل از مسابقات استعدادیابی با آقای گلگشت تمرین داشتم اما بعد از آن مسیرم به سمت هیئت تغییر کرد تا اینکه سال 97 به اردوی مقدماتی چهار کیلومتری تیمی پیست، در پیست آزادی تهران دعوت شدم که خوشبختانه توانستم نتایج خوبی کسب کنم و مقام دوم اردو را به دست آورم.
متاسفانه در اردوی مقدماتی که دو هفته طول کشید از ناحیه کمر مصدوم شدم و بعد از آن چند ماهی نتوانستم نسبت به بقیه نتایج خوبی کسب کنم تا اینکه از فروردین سال گذشته با مربیهای باتجربهای مانند سعید عباسی و میثم رضایی آشنا شدم و تمریناتم را زیر نظر آنها ادامه دادم.همچنین تابستان 98 در مسابقات قهرمانی جوانان کشور، توانستم دو مدال برنز در رشتههای چهار کیلومتری پیست و تایم تریل استقامتی جاده را کسب کنم.
فعالیت تیم ملی چطور بوده است؟
در طول سال هم چون تیم ملی، اردو برگزار نمیکرد؛ در مسابقات غیررسمی و آزاد شرکت میکردم که خوشبختانه با نتایج خوبی همراه بود. همچنین تا اوایل امسال در مسابقات نخبگان تهران شرکت کرده و توانستم مدال طلا را کسب کنم.آخرین دوره مسابقاتم 10 آبان ماه سال جاری در مرحله اول لیگ کشوری مشهد بود که توانستم یک مدال طلای اسکرچ پیست و یک مدال برنز استقامت جاده را کسب کنم. البته در رشتههای دیگر هم پا زدم اما به دلیل نداشتن تجهیزات کامل و دوچرخه شخصی شانسم را برای به دست آوردن مقام از دست دادم.
چرا رشته دوچرخهسورای به خوبی شناخته نشده و طرفداران زیادی ندارد؟
دوچرخه سواری تقریبا رشته پرهزینهای است لذا این عامل موجب میشود جوانان و نوجوانان وقت زیادی صرف این رشته نکنند به طوری که یک دوچرخه سوار ماهر برای شرکت در مسابقات به چندین سبک دوچرخه نیاز دارد تا بتواند در مدلهای مختلف مسابقه شرکت کند.
یک دوچرخه خوب چقدر هزینه نیاز دارد؟
بستگی به نوع دوچرخه دارد؛ معمولا دوچرخههای مسابقاتی قیمتشان از 50 میلیون تومان به بالا است و این تنها بخشی از هزینه است علاوه بر آن، به لوازم و تجهیزات مسابقه مانند طوغه وتیوپ نیاز دارد؛ به طور کلی یک دوچرخهسوار در شرایط اقتصادی امروز و افزایش قیمت ارز نیاز به یک میلیارد تومان هزینه برای تامین دوچرخه دارد.
اما من با یک دوچرخه امانت در مسابقات شرکت میکنم و با 20 میلیون تومان میتوانم کارم را ادامه دهم تا بتوانم با خرید تجهیزات در تمام سبکهای دوچرخه سواری شرکت کنم.
از مشکلات رشته دوچرخه سواری بگویید؟ از حمایتها راضی هستید؟
خوشبختانه اکنون افراد ورزشکار و باتجربه مسئولیت مدیریت هیئت دوچرخه سواری استان را بر عهده دارند که هدف و برنامهریزی لازم را دارند اما متاسفانه کمبود بودجه یکی از مشکلاتی است که اوضاع را برای این رشته سخت کرده است.
به طوری که در برخی مواقع حتی کفاف اعزام ورزشکاران به اردوها و مسابقات را نمیدهد و مسئولین هیئت مجبور هستند از جیب خودشان تامین هزینه کنند درصورتی که هیئت دوچرخه سواری برای موفقیت نیاز به دوچرخههای مناسب، تجهیزات، مربی باتجربه دارد لذا علی رغم اینکه هئیت تمام تلاش خود را میکند اما بودجه کافی برای ساپورت کامل ورزشکاران ندارد.
اگر بودجه حمایت از رشته دوچرخهسواری موجود باشد نتایج بهتری خواهیم داشت چراکه استان پتانسیل لازم را دارد و بیشتر ورزشکاران این رشته در استان جزو تیم ملی و دارای عناوین مختلف هستند.
متاسفانه دوچرخهسواری وضعیت خوبی ندارد، در حالی که اگر حمایت شود بسیار مدالآور خواهد بود چه بسا که در رشتههای ورزشی دیگر نظیر فوتبال علی رغم تمام هزینههایی که برای تیم ملی میشود اما نتوانستهاند به موفقیت بزرگی دست یابند؛ درحالی که توجه چندانی به دوچرخهسواری نمیشود و این رشته مورد غفلت قرار گرفته است.
از برنامههایی که برای آینده دارید، بگویید.
دوست دارم راهم را در مسیری که قرار گرفتهام، ادامه دهم اما شرایط اقتصادی مقداری کار را سخت میکند؛ چه بسا که یک دوچرخهسوار علاوهبر هزینه تامین دوچرخه نیاز به مصرف برخی مکملها دارد که در شرایط امروز امکان تهیه آن توسط خانواده وجود ندارد؛ از طرفی با شرکت در هر مسابقه چون ما جز مدالی که کسب میکنیم هیچ آورده دیگری نداریم، شرایط مالی برای ورزشکار سخت میشود.
چه انتظاراتی از مسئولین دارید؟
اگر ادارات دولتی هدفشان به صورت حمایت کمپینی باشد با مبالغ بسیار کمتر از شرکتها میتوانند هزینههای دوچرخهسواری را تامین کنند و اسپانسر این رشته شوند تا بتوانیم نتایج بهتری کسب کنیم.
نظرتان در مورد دوپینگ چیست؟
یک ورزشکار در هر رشته ورزشی برای قهرمانی نیاز به برخی فاکتورها نظیر خواب، ریکاوری و تغذیه مناسب، مربی باتجربه و تجهیزات به روز دارد که همه این عوامل در کنار هم قهرمانی را میسازند به طوری که در ایران هیچکدام از این عوامل وجود ندارد و درواقع تمام فاکتورها را از دست خواهیم داد؛ لذا اکثر ورزشکاران برای جبران این عوامل از روی ناچاری به دوپینگ روی میآورند که کار درستی نیست چراکه حق دیگران را که سختی فراوانی برای رسیدن به موفق تحمل کردهاند را ضایع میکنند.
چه برنامهای برای ادامه تحصیل دارید؟
دوست دارم در رشته تربیت بدنی در دانشگاه فرهنگیان مشغول شوم چون علاقه بسیاری به تدریس دارم.
ورزش چه تاثیری در زندگی شما دارد؟
ورزش در زندگی علی رغم سختیهایی که ممکن است داشته باشد اما اثرگذاری بسیاری مثبتی دارد چه بسا که علاوه بر سلامتی میتواند موجب برنامهریزی و استفاده صحیح از زمان را فراهم آورد به طوریکه یک ورزشکار وقتی برای به بطالت گذراندن ندارد.
از آخرین مسابقاتی که شرکت داشتید بگویید.
آخرین مسابقاتم 10 تا 13 آبان ماه سال جاری در بالاترین سطح مسابقات کشور در رشتههای پیست و جاده کشور در مشهد برگزار شد.
این سطح از مسابقات در دو ماده استقامت جاده و هشت ماده پیست برگزار شد که متاسفانه در رشته تایم تریل به دلیل نقص فنی و شرایطی که داشتم نتوانستم با آمادگی کامل در مسابقات حاضر شوم و نتیجهای کسب کنم اما در استقامت جاده یک مدال برنز از آن خود کردم و در رشتههای پیست هم پا زدم که در دو ماده مقام چهارم و یک مدال طلا هم کسب کردم؛ درحالی که اگر تجهیزات مناسب داشتم میتوانستم شانس گرفتن طلا را داشته باشم.
تمرینات روزانه شما چقدر است؟
بستگی به مسابقات دارد؛ پیش از مسابقات حجم تمرینات افزایش مییابد اما در فصل مسابقات چهارتا پنج ساعت و بعد از آن دو تا سه ساعت تمرین داریم.
هم اکنون مشغول چه فعالیتی هستید؟
فقط مشغول برنامههای بعد از فصل مسابقات هستم اما اکنون به دلیل بیماری کرونا تمام مسابقات لغو شده به طوری که اواخر سال 98 برای قهرمانی آسیای مالزی در اردوهای تیم ملی تمرین داشتیم که به دلیل بیماری کرونا مسابقات لغو شد همچنین فصل سرما پایان مسابقات قهرمانی است.
حرف پایانی؛
اگر ورزشکاری بخواهد در این رشته اصولی تمرین کند و تجهیزات مناسبی داشته باشد قطعا به موفقیتهای زیادی دست خواهد یافت.
انتهای پیام/ 1003
دیدگاه ها