ای علی چگونه عاشقان خویش را در خواری رها می‌کنی!

صبح قزوین: تو ای علی ای شیر مرد خدا و مردم، ربّ‌النوع عشق و شمشیر ما عشق تو را، علیرغم روزگار، در عمق وجدان خویش، در پس پرده‌های دل خویش، همچنان مشتعل نگاه داشته‌ایم.
چگونه تو عاشقان خویش را در خواری رها می‌کنی!؟ تو ستمی را بر یک یهودی که در ذمّه حکومتت می‌زیست تاب نیاوردی، و اکنون، مسلمانان را در ذمه یهود ببین! و ببین که بر آنان چه میگذرد ای صاحب آن بازو که یک ضربه‌اش از عبادت هر دو جهان برتر است.
ضربه‌ای دیگر! علی تو قرآن ناطق و پیشوای فصاحتی که قرآن این معجزه پیامبر را اینگونه توصیف می کنی: «پس فرو فرستاد بر پیامبر (ص )، قرآن را، نوری که چراغ های آن فرو نمیرد و چراغی که افروختگی اش کاهش نپذیرد و دریایی که ژرفای آن کس نداند و راهی که پیمودنش رهرو را به گمراهی نکشاند و پرتویی که فروغ آن تیرگی نگیرد و فرقانی که نور برهانش خاموش نشود و تبیانی که ارکانش ویرانی نپذیرد و بهبودی که در آن بیم بیماری نباشد و ارجمندی که یارانش را شکست و ناپایداری نباشد و حقی که یاورانش را زیان و خواری نباشد.
پس قرآن ، معدن ایمان است و میانجای آن و چشمه سار دانش است و دریاهای آن و باغستان داد است و انگیزه های آن و بنیاد استوار اسلام است».
علی (ع ) همان مردی است که در مقام فصیح ترین و بلیغ ترین سخنگوی زمان ، به ترسیم و تصویر شگفتیها و زیباییهای کتاب آسمانی قرآن پرداخت و در توصیف قرآن ، زیباترین و شگفت ترین واژه ها و الفاظ را به کار گرفت .
او در جایگاه مفسری بی بدیل و نگهبان راستین معارف قرآن، به تبیین و توصیف چگونگی های کتاب خدا پرداخت و قرآن ، این برنامه هدایت انسانها را بخوبی معرفی کرد، تا قرآن مداران و جستجوگران حقایق الهی ، کتاب آسمانی خود را بشناسند و قدر و ارزش آن را بدانند.
آنچه که علی (ع ) در توصیف جایگاه قرآن بیان داشته اند و تبیین و تفسیری که از ابعاد کتاب آسمانی به دست داده اند؛ فراتر از آن است که در این سطور بگنجد.
«تنها در نهج البلاغه آن حضرت 96 بار کلمه قرآن ، کتاب الله ، کتاب ربکم و امثال آن تکرار شده است.
امیرالمؤمنین الگوی همگان است.
جوانی پرشور و پر حماسه او الگوی جوانان است.
حکومت سراسر عدل و انصاف او، الگوی دولتمردان است.
زندگی سراپا مسؤولیت او، الگوی همه مؤمنان است.
آزادگی او، الگوی همه آزادگان جهان است.
سخنان حکمت آمیز و درسهای ماندگار او، الگوی عالمان و دانشمندان و روشنفکران است.
وی در زندگی حکومتی خود، نسبت به عدالت، نسبت به حق ضعفا و در ماندگان و پابرهنگان، بی اغماض و بی گذشت بود، اما نسبت به حق و سهم خود بسیار پرگذشت بود.
در همه عمر، مظهری از خدا پرستی و صفای معنوی ومجاهدت و تلاش و سرزندگی و نشاط بود و باتلخیها، غمها و دردها، شادمانه برخورد کرد و مسؤولانه و وظیفه خودش را انجام داد.
توازن عجیبی در شخصیت آن بزرگوار هست؛ یعنی صفات ظاهرا متضاد و ناسازگار در وجود امیرالمؤمنین علیه السلام آن چنان کنار هم زیبا چیده شده که خود یک زیبایی به وجود آورده است، رحم و رقت قلب در کنار قاطعیت و صلابت، با هم نمی سازد.
اما درعلی علیه السلام عطوفت و ترحم و رقت قلب در حد اعلاست.
علی در زهد و بی رغبتی به دنیا یش مَثَل است.
شاید برجسته ترین و یا یکی از برجسته ترین موضوعات نهج البلاغه، زهد نهج البلاغه است.
وی در طول بیست و پنج سال ما بین رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و رسیدنش به حکومت، از مال شخصی خود، کارهای آبادسازی می کرد، باغ درست می کرد، چاه حفر می کرد، آب جاری می کرد، مزرعه درست می کرد عجیب این است که همه را هم در اره خدا می داد.
امیرالمؤمنین علیه السلام یکی از پردر آمدترین آدمهای زمان خودش بوده است.
از قول آن حضرت نقل کرده اند که: «اِنّ صدقتی لو وُزّع علی بنی هاشم لو سعهم»؛ صدقه ای که من ازمال خودم خارج می کنم، اگر به همه بنی هاشم تقسیم کنم، آنها را کفایت می کند.
علی تو همان مردی هستی که فیلسوفان و بزرگان علم در وصف تو مانده اند چنانکه گویند:.
- " جرج جرداق" مسيحي، نويسنده معروف لبناني در کتاب " صوت العدالة الانسانية " مي نويسد: اي دنيا چه مي شد اگر همه نيروهايت را در هم مي فشردي و دوباره شخصيتي مانند علي با آن عقل، قلب ، زبان و شمشير نمودار مي کردي؟" - " کارلايل" فيلسوف انگليسي، هر گاه به نام علي (ع) مي رسيد بزرگي علي چنان او را به وجد مي آورد و نيروي عظمت آن حضرت چنان تحريکش مي کرد که از بحث علمي بيرون مي شد و بي اختيار شروع به مديحه سرايي او مي کرد، او درباره علي چنين مي گويد: " ما نمي توانيم علي را دوست نداشته باشيم و به وي عشق نورزيم زيرا هر چه خوبي هست که ما آن را دوست داريم همه در علي جمع است.
او جوانمرد شريف و بزرگواري بود که دلش سرشار از مهر و عطوفت و دليري بود، از بشر شجاع تر، اما شجاعتش آميخته با مهر و عطوفت و لطف و احسان بود.
پيش از رحلت خود درباره قاتلش از او نظر خواستند، فرمود: اگر زنده ماندم خود مي دانم چه کنم و اگر درگذشتم اختيار با شماست، اگر مي خواهيد او را قصاص کنيد يک ضربت بيشتر به او نزنيد و اگر عفو کنيد به تقوا نزديک تر است.
" " لامنس" يک کشيش بلژيکي است که در زبان عربي و تاريخ عرب مهارت داشت.
او درباره علي (ع) مي گويد:" براي عظمت علي اين بس که تمام اخبار و تواريخ علمي اسلامي از او سرچشمه مي گيرد.
او حافظه و قوه شگفت انگيزي داشت.
علماي اسلام از مخالف و موافق، از دوست و دشمن مفتخرند که گفتار خود را به علي مستند دارند چرا که گفتار او حجيت قطعي داشت، او باب مدينه علم بود و با روح کلي پيوستگي تام داشت.
" - "مادام ديالافوا" ، در مقام تعريف حضرت علي (ع) چنين مي نويسد:" احترام علي (ع) در نزد شيعه به منتها درجه است و حقاً هم بايد اين طور باشد زيرا اين مرد بزرگ علاوه بر جنگ ها و فداکاري هايي که براي پيشرفت اسلام کرد، در دانش، فضائل ، عدالت و صفات نيک بي نظير بود و نسلي پاک و مقدس نيزاز خود باقي گذارد.
فرزندانش نيز از او پيروي کردند و براي پيشرفت مذهب اسلام مظلومانه تن به شهادت دادند.
علي(ع) کسي است که در قضاوت به منتها درجه عدالت رفتار مي کرد و در اجراي قوانين الهي اصرار و پافشاري داشت.
علي کسي است که اعمال و رفتارش نسبت به مسلمانان منصفانه بود، او کسي است که تهديد و نويدش قطعي بود.
" "مادام ديالافوا " در ادامه اين بحث مي گويد:" چشمان من گريه کنيد، اشک هاي خود را با آه و ناله من مخلوط نماييد و براي اولاد پيامبر که مظلومانه شهيد شدند، عزاداري کنيد.
"پطروشفسکي" استاد دانشگاه لنينگراد مي گويد:" علي (ع) تا سرحد شور و عشق پاي بند دين، صادق و راستگو بود.
.
.
و مقام صفات اولياءالله در وجودش جمع بود.
" ای علی به حرمت اشک چشمانی که یتیم ندیدنت هستند دست تنهای ما را در این روزگار بگیر و نگذار فریب جهل امروز که در لباس دانایی پنهان می شود را بخوریم، به حرمت خاندانت تنهایمان نگذار و لباس عافیت را بر تن تمام دوستدارانت بپوشان.
.
.
انتهای پیام/8002/خ