در میزگرد صبح قزوین مطرح شد: محبت مادران ایرانی زبانزد همگان است؛ البته فضای مجازی که این روزها متاسفانه به نوعی همه مردم را گرفتار و یا مجذوب خود کرده است موجب شده که برخی مادران نیز زمان زیادی از وقت خود را پای گوشی همراه صرف کرده و از انجام وظایف مادری خود غافل شوند که بسیار آسیب زاست.
به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ ایثار و فداکاری مادران در زندگی بر کسی پوشیده نیست؛ به طوریکه هرگاه از کسی در مورد میزان علاقهاش به مادر سوال شود بیاختیار اشک از چشمانش جاری میشود به ویژه اگر از سایه وی در زندگی محروم شده باشد.
"مادر" واژهای مقدس است که حتی زبان نیز قاصر از بیان معنای ژرف و بیانتهای آن است؛ چراکه قلب مادر تجلی عشق و مهر بیپایان الهی بوده و با هیچ چیز قابل قیاس نیست و همه زیباییهای جهان در کنار اوست که به دل مینشیند.
و چه خوب که روز بیستم جمادیالثانی هر سال به یُمن میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) دُخت نبی اکرم اسلام مزین به نام "روز مادر" است؛ بانویی بزرگوار که بهترین مادر و از باب نقش همسری نیز، نمونه بارز بهترین همسر بوده و بهترین الگو برای بانوان جهان به شمار میآیند.
به همین مناسبت میزگردی با محوریت موضوع "نقش و جایگاه زنان در خانواده" با حضور سه تن از بانوان فعال قزوینی برگزار کردیم که خانمها شهلا رحمانی کارمند بازنشسته، مهری السادات تقوی مدرس دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) قزوین و کارشناس رسمی دادگستری و فریبا سعادتبخش خادمیار و فعال فرهنگی به بیان نقطه نظرات خود پرداختند.
نقش مهم زنان در خانواده به عنوان همسر و مادر
در ابتدا در مورد اهمیت نقش زن در خانواده به عنوان همسر و مادر سوال کردیم که رحمانی اینگونه سخن خود را آغاز کرده و میگوید: به طور کلی همه امور منزل به نوعی با محوریت زن در کانون خانواده انجام میشود؛ به طوریکه وقتی همسر یا فرزندان وارد خانه میشوند همه چیز آماده و مهیاست که این امر از عشق و ایثار مادران نشات میگیرد که در همه حال به فکر رفاه اعضای خانواده خویش هستند.
وی ادامه میدهد: نقش تربیتی مادران بر فرزندان پررنگتر است؛ به طوریکه معتقدم بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد تربیت فرزندان بر عهده مادران است؛ حال مادر خانواده شاغل باشد یا خانهدار.
این فعال اجتماعی عنوان میکند: نقش آقایان در اکثریت خانوادهها تامین رفاه مادی و اقتصادی خانواده است به ویژه در خانوادههایی که مرد خانه به دلایل شغلی مدت زمان زیادی دور از خانواده است که در این صورت بیشتر بار زندگی و تربیت فرزندان بر عهده مادران خواهد بود.
در ادامه تقوی نقش مادر در خانواده را نقشی کلیدی و مهم ذکر کرده و میافزاید: با توجه به نقش سنگینی که آقایان در بیرون از خانه دارند نقش مادران هم در خانواده سنگینتر میشود؛ البته نمیتوان منکر این موضوع بود که خداوند در خلق و خوی زن مهر و عطوفتی به ودیعه گذاشته که حتی اگر زن و مرد هر دو شاغل بوده و در یکساعت هم وارد منزل شوند باز این زن است که با وجود خستگی کار بیرون از منزل خیلی سریع مشغول آماده کردن غذا و یا انجام امور منزل میشود.
وی بیان میکند: متاسفانه دیدگاههای غربی که به اشکال گوناگون از طریق فضای مجازی و ماهواره بنیان خانوادهها را تحت الشعاع قرار داده است و مباحث فمینیستی میتواند نقش زنان در خانواده را کمرنگ کند؛ این در حالی است که از نظر حقوقی گفته میشود زن وظیفهای برای انجام دادن کارهای خانه ندارد و میتواند در مقابل آن اجرت دریافت کند اما هیچ زنی هم به دنبال دریافت دستمزد نبوده و این فقط از مهر و محبت و علاقه او مایه میگیرد.
این مدرس دانشگاه در ادامه به نقش تربیتی مادران اشاره کرده و میگوید: یک سری از کارهای ما در منزل نقش تربیتی دارد به طور مثال وقتی بعد از نماز صبح بلافاصله مشغول انجام کارِ خانه شده و یا صبحانه فرزندان را آماده میکنم، آن هم در شرایطی که باید سرِ کار هم بروم، خواه یا ناخواه در نگاه فرزندان تاثیر گذاشته و الگو برداری میکنند.
وی تاکید میکند: در حقیقت به فکر خانواده بودن در ذات من است و کسی مرا مجبور به انجام کاری نکرده است؛ زیرا این انرژی و چاشنی است که مادر میتواند به خانواده خود تزریق کند.
انرژی مادرانه با چاشنی عشق در انجام امور منزل
از آنها میپرسیم انجام وظایفی همچون پخت و پز و نظافت منزل تا چه میزان به عنوان وظایف ضروری زنان محسوب میشود که رحمانی پاسخ میدهد: انجام امور روزانه منزل برای بانوی خانه لذتبخش است؛ چراکه دوست دارد اعضای خانواده غذایی را میل کنند که او با عشق و علاقه برای آنها پخته است؛ این موضوع فقط مربوط به خانمهای خانهدار نیست زیرا حتی زنان شاغل نیز معمولا پیش از خروج منزل، به فکر آماده کردن غذای ظهر فرزندان خود هستند.
وی عنوان میکند: هرچند گاهی کمبود وقت و فشار کاری موجب میشود تا مادران شاغل غذای آماده از بیرون سفارش دهند؛ اما همیشه از بچهها میشنویم که میگویند دستپخت مادرِ خانه طعم و مزه دیگری دارد.
در ادامه سعادت بخش نظر خود را اینگونه بیان میکند: مادران ایرانی شهره خاص و عام بوده و محبت مادران ایرانی زبانزد همه است؛ البته فضای مجازی که این روزها متاسفانه به نوعی همه مردم را گرفتار و یا مجذوب خود کرده است موجب شده که برخی مادران نیز زمان زیادی از وقت خود را پای گوشی همراه صرف کرده و از انجام وظایف مادری خود غافل شوند که بسیار آسیب زاست.
مادران خانهداری که دیده نمیشوند
سعادت بخش میگوید: خانمهای خانهدار پا به پای همسرانشان برای داشتن زندگی موفق تلاش میکنند؛ هرچند شاید آنطور که شایسته است دیگران متوجه زحمات آنها در اداره زندگی نشوند اما نکته مهم اینجاست که مادران برای دیده شدن کار نمیکنند بلکه به خاطر علاقه وافر به اعضای خانواده از جان مایه میگذارند و زحمت میکشند هرچند از نظر مادران، آن هم زحمت نیست بلکه عشق است.
وی ادامه میدهد: مادران تلاش میکنند تا فرزندان خوبی تربیت کنند اما وقتی وارد جامعه میشوند دچار تغییر رفتار میشوند بنابراین لازم است مدارس هم در زمینه پرورش دانشآموزان تلاش بیشتری کنند زیرا محیط مدرسه و گروه همسالان بسیار روی شخصیت فرزندان تاثیرگذارند.
این فعال فرهنگی بیان میکند: وجود آسیبها و ناهنجاریهای اجتماعی وظایف مادران و پدران را در قبال فرزندان سنگینتر میکند.
در ادامه از آنها در مورد اهمیت شغل خانهداری و جایگاه و ارزش اقتصادی آن در خانواده سوال میکنیم؛ که سعادت بخش میگوید: خانمهای خانه دار زیادی هستند که با تکیه بر هنرهای فردی مشاغل خانگی ایجاد کرده و درآمد زایی دارند.
به گفته رحمانی هم خانمهای خانهدار با انجام امور مختلف میتوانند صرفهجویی کرده و در بهبود اقتصاد خانواده موثر باشند.
اما تقوی در ادامه به ورود فرهنگ غربی در جامعه ایرانی اشاره کرده و اینگونه بیان میکند: زمانی که ارزشهای دینی و اسلامی در جامعهای کمرنگ شود دیدگاههای فیمینیستی و اومانیستی و دیدگاههای غربی پررنگ میشود.
وی ادامه میدهد: برخی از زنان احساس خوشایندی از انجام کار منزل ندارند و عنوان میکنند مگر من کلفت خانه هستم در حالیکه همه اموری که زن در خانه با ایثار و ازخودگذشتگی و با مهر و محبت انجام میدهد همچون مدالی باارزش است که زنان باید اینگونه به آن نگاه کنند.
لزوم برنامهریزی برای خانمهای خانهدار
بدون شک هر اندازه مادران از اطلاعات و دانش بالایی برخوردار باشند به همان نسبت نیز میتوانند در ایفای نقشهای خود در خانواده به عنوان یک مادر و همسر موفق عمل کنند؛ لذا در ادامه از آنها در مورد ضرورت ارتقای سطح آگاهی مادران سوال میکنیم که رحمانی در ابتدا داوطلب پاسخ به سوالمان شده و میگوید: خانمهای خانه دار میتوانند با برنامه ریزی از وقت خود به صورت بهینه بهره ببرند به طور مثال میتوانند متناسب با علائق و شرایط خود در کلاسهای قرآنی و یا هنری شرکت کنند و یا در امور فرهنگی و اجتماعی مشارکت داشته باشند.
تقوی به اهمیت نقش فضای مجازی در دانش افزایی افراد اشاره کرده و بیان میکند: خانمها میتوانند در وقت آزاد خود از طریق شبکههای مجازی در کلاسهای قران یا نهج البلاغه مجازی شرکت کنند که در تربیت فرزندان هم خیلی مفید است و یا در کلاسهای دیگر حضور یافته و ضمن کسب مهارت، اطلاعات خود را افزایش دهند؛ حتی میتوانند برای خود و متناسب با گسترش افکارشان درآمدزایی خانگی داشته باشند.
وی عنوان میکند: خانمها باید با خود عهد و پیمان ببندند که زمانی که فرزند و یا همسرشان در منزل هست توجه خود را بیشتر معطوف خانوادهیشان کنند و در وقت باز خود زمانی را برای مشاهده صفحات مجازی اختصاص دهند؛ چراکه میتوان از شبکههای مجازی استفاده مفیدی در زمینههای مختلفی داشت.
کارشناس رسمی دادگستری با اظهار گلایه از نحوه تربیت نادرست برخی مادران و تاثیر آن در زندگی فرزندان میگوید: متاسفانه دلیل خیلی از طلاقهای زودهنگام و یا نابهنگام مادرانی هستند که مادر تربیت نکردند، ضمن اینکه مهارت زندگی در مدارس نیز آموزش داده نمیشود.
تقوی بیان میکند: باید برنامههای ویژهای به صورت فایل آموزشی و یا پخش برنامه در شبکه آموزش و یا سایتها و فضای مجازی برای آموزش خانوادهها و مادران در زمینه تربیت فرزند دیده شود همچنین در این راستا از ظرفیت مساجد و پایگاههای بسیج با بهرهمندی از اساتید توانمند برای افزایش سطح اطلاعات بانوان استفاده شود.
وی تصریح میکند: این آموزشها باید به صورت مستمر ارائه شود و معتقدم شغل اصلی ما زنان، خانهداری است لذا نباید از آن مغفول ماند.
آموزش مهارتهای زندگی به مادران فردای کشور
وی ادامه میدهد: مهارتهای زندگی و چگونه تعامل کردن با خانواده همسر و تاب آوری از نکات مهمی است که باید فرزندان یاد بگیرند؛ این در حالی است که به دلیل تعداد کم فرزندان، والدین هر آنچه فرزندان نیاز داشته و یا مطالبه میکنند سریع در اختیارشان گذاشته و فرزندانِ کم طاقت بار میآورند.
تقوی تاکید میکند: مادران خانهدار و یا شاغل باید فرزندان خود را درست تربیت کرده و مستقل پرورش دهند تا در آینده بتوانند وظایف مادری و همسری خود را به درستی انجام دهند.
سعادت بخش میگوید: بیشتر طلاقها ناشی از استفاده نادرست از فضای مجازی است؛ همچنین آموزشهایی که باید برای خانمهای خانه دار و یا شاغل وجود داشته باشد؛ کم است.
وی در ادامه به رفتار جوانان و نوجوانان امروزی اشاره کرده و میگوید: نسل جدید اصلا نمیخواهند تن به کار بدهند که متاسفانه حاصل تربیت مادران و مهربانی بیش از حد آنهاست که وقتی بچهها از مدرسه به خانه میآیند همه چیز برای آنها آماده و مهیاست و فرزندان نیز احساس مسئولیت نمیکنند لذا وقتی بزرگ میشوند و بالاجبار باید مسئولیت زندگی را بر عهده بگیرند اذیت میشوند.
تقوی با اشاره به رسالت اصلی مادران میگوید: ما نقش اصلی خود را که همان مادر بودن است، گم کردیم، بسیاری از همکاران من تمایلی به داشتن فرزند بیشتر ندارند، چون قراردادی بوده و میترسند با رفتن به مرخصی زایمان کارشان را از دست بدهند که این اتفاق برای شخص خودم هم افتاد که با وجود اینکه بسیار کارم خوب بود ولی بعد از رفتن به مرخصی زایمان شغلم را از دست دادم.
وی بیان میکند: اگر ساختار جامعه به شکلی بود که تمهیدات ویژه در ارتباط با وظایف مادرانه خانمها هم در نظر گرفته میشد خانمها با آسودگی خیال بیشتری به وظایف خود عمل میکردند چراکه بانوان تعهد کاری و مسئولیت پذیری بالایی دارند و مسئولان اعتراف میکنند که خانمها به دلیل روحیات و مسئولیت پذیری بالا، بادقتتر و متعهدترند.
در ادامه رحمانی به وظایف سنگین همسران رزمندگان در دوران جنگ اشاره کرده و میگوید: خانمها در دوران ۸ سال جنگ تحمیلی متحمل زحمت زیادی بودند چون در نبود همسران به تنهایی فشار زندگی را تحمل میکردند؛ امروزه هم برخی خانمها که همسرانشان نظامی هستند و یا مدام ماموریت میروند بسیار فداکاری میکنند.
تقوی هم بیان میکند: همسر من در هلال احمر شاغل است لذا همه چیز غیرمترقبه بوده و ما هیچ وقت نمیتوانیم به طور مثال برای عید از قبل برنامهریزی داشته باشیم؛ مثلا در زلزله ای که در قزوین رخ داد ما تا ۱۵ روز حتی امکان تماس تلفنی نداشتیم چون تلفنها در آنجا به دلیل وقوع زلزله قطع شده بود لذا ما باید خود را برای زندگی در شرایط بحرانی آماده کنیم؛ البته همسرم همان ابتدا همه این مشکلات و سختیها را مطرح کرده بود.
وی میگوید: برخی دیدگاههای غربی همچون دیدگاه اومانیستی و خود محوری در کشور ما حاکم شده که دختران و پسران رو به تنبلی آوردهاند؛ ضمن اینکه برخی زنان بر این باورند که با فرزنددار شدن تناسب اندام آنها به هم میریزد.
این مدرس دانشگاه تاکید میکند: من همیشه به فرزندان و همکاران خانم خود تاکید دارم که همسر من ولیِ من است یعنی برای انجام همه کارهایم باید از او اجازه بگیرم.
تقوی اضافه میکند: ما باید اینها را به فرزندان خود آموزش دهیم. روحانیون و فضای مجازی و رسانهها و مسئولان فرهنگی باید در این زمینه نقش داشته باشند و در کلاسهای پیش از ازدواج هم مهارتهای زندگی را به زوجین بیاموزند تا از نقش اصلی خود در زندگی غافل نشوند.
مادران خانهدار در تربیت فرزند موفقترند یا خانمهای شاغل؟
شرایط و اقتضائات زندگی کنونی بسیاری از خانمها را بر آن داشته تا وارد عرصه اقتصادی شده و ضمن حضور در اجتماع کمک حالی هم به همسرانشان برای تامین معاش زندگی باشند لذا با توجه به نقش مهم مادران و تاثیر آنها در تربیت فرزندان در ادامه از بانوان حاضر در میزگرد سوال میکنیم که به نظرشان خانمهای خانهدار بهتر میتوانند فرزند تربیت کنند یا شاغل؟
سعادت بخش در پاسخ میگوید: هیچ فرقی نمیکند شاغل باشی یا خانهدار، چون بسیاری از خانمهای خانهداری وجود دارند که دارای فرزندان موفقی هستند همچنان که خانمهای شاغل اینگونهاند؛ البته شیوه تربیت فرزندان با توجه به مشغله کاری آنها کمی متفاوت است اما خانمهای شاغل هم میتوانند با برنامه و مدیریت درست، نبودِ خود در خانه را جبران کنند.
زنان خانهدار؛ ایثارگرانی گمنام در وادی عشق و دلدادگی به خانواده
تقوی هم نظر خود را اینگونه بیان میکند: به عنوان یک زن در زندگی نقشهای متفاوتی چون نقش همسری، مادری، فرزندی، خواهری، دختری و همکاری دارم ممکن است فرزند خوبی برای مادرم باشم اما همکار خوبی نباشم؛ بنابراین اگر فردی میخواهد همه نقشهایش را به نحو مطلوب یا در حد متوسطی ایفا کند باید انرژی بیشتری صرف کند.
وی اضافه میکند: به نظرم یک خانم شاغل با توجه به نبودش در خانه که فشار ناشی از آن را فرزندان تحمل میکنند باید تلاش کند با مدیریت صحیح، خلاهای موجود را به نحوی پر کند و با برنامهریزی و انجام کار مشارکتی با سایر اعضای خانواده لحظات شاد و مفرحی داشته باشند.
رحمانی در پاسخ به این سوال که در دوران اشتغال خود چگونه خلاهای موجود را پر میکردید؛ ابراز میکند: با توجه به شاغل بودن همواره تلاش میکردم تا با رفتن به مهمانی یا گردش بیرون از خانه، آخر هفتههای خوبی را در کنار اعضای خانواده داشته باشیم یا کارهای مشارکتی در منزل با هم انجام میدادیم.
در ادامه تقوی بیان میکند: دوست دارم اگر فرزندم کاری انجام میدهد مرا هم کنار خود حس کند و با تعامل با هم آن کار را انجام دهیم تا او هم از بودن در کنارم لذت ببرد و از اینکه مادرش شاغل است احساس خلا عاطفی نکند.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه انجام کارهای جمعی همراه با انرژی پدر و مادر برای فرزندان لذت بخش است، تصریح میکند: با توجه به شاغل بودنم معمولا آخر هفتهها کوه میرویم و یا در طول هفته کلاسهایی میرویم که امکان حضور همه گروههای سنی در آن وجود دارد به طور مثال کلاس تکواندو یا قرآن تا بیشتر در کنار فرزندانم باشم.
سعادت بخش میگوید: مهمتر از اینکه یک خانم خانهدار یا شاغل باشد این است که داشتن احساس مسئولیت را به فرزندان خود بیاموزد چراکه این نکته مهم در موفقیت یا عدم موفقیت فرزندان در زندگی آیندهیشان بسیار تاثیرگذار است.
وظایف سنگین مادران و پدران در شرایط فعلی
تقوی میگوید: ما باید فرزندان خود را مسلح بار آوریم چون به هر حال آنها وارد مدرسه و محیط اجتماعی میشوند و از سویی هم درصد بالایی از مردم دارای ماهواره بوده و از طریق تلگرام و اینترنت هم ممکن است فرزندان خواه یا ناخواه تصاویر با مطالبی را مشاهده کنند که مناسب سن آنها نباشد.
وی ادامه میدهد: باید باب گفتگو را با فرزندان باز بگذاریم تا به راحتی همه مسائل و مشکلات خود را که حتی بعضا از گفتن آن اِبا دارند، بیان کنند تا ما راه حل چگونه برخورد کردن با آنها را برایشان بگوییم؛ مثل این است که فردی را به میدان جنگ بفرستید اما اسلحهای در اختیارش نگذارید، اکنون مهمترین ابزار دفاعی برای ورود فرزندان به جامعه که متاسفانه آلوده به خیلی مباحث فرهنگی است، آگاهی است که والدین وظیفه دارند فرزندان خود را آگاه و مطلع سازند.
این فعال فرهنگی بیان میکند: ما باید به غذای روحی فرزندانمان نیز همان اندازه بها دهیم که به غذای جسمشان اهمیت میدهیم. باید حواسمان به آنها باشد چون همه بچهها مثل هم نیستند و لطافت روحی آنها با هم متفاوت است.
در ادامه رحمانی میگوید: برخی مادران فاقد اطلاعات و آگاهی لازم در زمینه تربیت فرزندان هستند که برای افزایش سطح آگاهی خود باید از برنامههای مشاورهای که تلویزیون پخش میکند یا در فضای مجازی موجود است استفاده کنند و یا در مراسمهایی که به مناسبتهای مختلف در مکانهای فرهنگی و مساجد برگزار شده و دارای سخنرانان توانمندی هستند بهره ببرند.
تقوی ابراز میکند: من در این زمینه از بچههایم کمک میگیرم چون اطلاعات جمعی آنها بیشتر از ماست به طور مثال در مورد برنامههای گوشی همراه یا تلگرام و ارسال مطالبی که بعضا مناسب نیست از آنها سوال میکنم با این کار به صورت غیرمستقیم متوجه میشوم که سطح اطلاعاتشان تا چه میزانی است و اینکه آیا با چنین مسائلی مواجه شدند یا خیر؟ تا در صورت لزوم بتوانم آنها را هدایت و راهنمایی کنم.
وی میگوید: میز کامپیوتر ما در هال گذاشته شده و به راحتی در دسترس همه افراد خانواده است؛ ما باید شرایط یکسانی فراهم کنیم و اینطور نباشد که خودمان تا آخر شب گوشی به دست باشیم اما مانع استفاده فرزند خود از آن شویم. باید کاری کنیم که هم به شخصیت فرزندمان احترام گذاشته و هم اینکه بچهها احساس نکنند مدام تحت کنترل ما هستند.
این مدرس دانشگاه عنوان میکند: ما بسیار زیر ذرهبین نگاه فرزندان و یا دانشآموزان و دانشجویان خود قرار داریم و به عنوان یک زن محجبه فعال اجتماعی باید در کنار فعالیتهای خود، به پوشش ظاهریمان هم اهمیت دهیم.
وقتی شاغل بودن زنان واجب میشود/ باید و نبایدهای حضور زنان در اجتماع
رحمانی میگوید: ضرورت دارد که بانوان در اجتماع وارد شده و رشد اجتماعی پیدا کنند البته توجه و رعایت شئونات اسلامی نکته مهمی است که باید بدان توجه شود چراکه عدم رعایت آن برای خانواده آسیب زاست.
سعادت بخش بیان میکند: خانمها باید در جامعه حضور داشته باشند زیرا برخی مشاغل نیازمند حضور بانوان است که این امر موجب امنیت خاطر بیشتر زنان میشود.
تقوی عنوان میکند: در برخی مشاغل لزوم حضور بانوان کاملا حس میشود مثل پزشک ویژه بانوان یا آرایشگری و معلمی؛ اما یک سری مشاغلی هم هست که بنا بر اقتضای جامعه یا هر دلیلی بانوان ورود پیدا کردهاند که میتوانست اینگونه هم نباشد.
وی اضافه میکند: برخی خانوادههای مذهبی عنوان میکنند که چرا وارد شغلی شدهاید که آقایان میتوانند انجام دهند؟ حال تصور کنید که همه خانمهای محجبه اینگونه فکر کنند چه اتفاقی میافتد؟
این مدرس دانشگاه میگوید: اگر قرار بود همه خانمها وارد این مشاغل نشوند موضوع فرق میکرد اما اگر فقط خانمهای محجبه اینطور فکر کنند و کنار بکشند، خانمهای بد حجاب در این مشاغل عهده دار مسئولیت میشوند که در این صورت بعد از مدتی دختر نوجوان من یا دیگران، اطراف خود را نگاه کرده و با خودشان فکر میکنند که چادری یا محجبه بودن مانع موفقیت خانمهاست.
وی بیان میکند: متاسفانه شاهد هستیم که در برخی مشاغل مثل منشی گری فقط اعلام میشود که خانم مجرد باشد زیرا میخواهند از وی بهره ویترینی داشته باشند.
تقوی عنوان میکند: به حدی مسائل مذهبی واقعی کمرنگ شده که اگر فردی از مسائل مذهبی معمولی سخن بگوید گفته میشود که امّل بازی در نیاور و در چنین شرایطی زنان معتقد و محجبه باید نقشآفرینی اجتماعی داشته باشند.
ضرورت تامین زیرساختهای لازم برای اشتغال زنان
با توجه به ضرورت غیرقابل انکار حضور زنان در اجتماع بدون شک وجود برخی زیرساختها و یا وضع قوانین ویژه بانوان با در نظر گرفتن لطافت روحی بانوان و همچنین وظایف مهمی که زنان در خانواده برعهده دارند کاملا احساس میشود تا حضور آنها خدشهای به کانون گرم خانواده ایجاد نکند.
تقوی با اشاره به لزوم فراهم کردن زیرساختهای لازم برای اشتغال بانوان میگوید: در مجلس یک سری قوانین مطرح شده همچون بحث تسهیلات و مرخصی زایمان یا مرخصی ویژه که برخی به ثمر رسیده است و در قانون کار آمده است که هر کارگاهی که زنان در آن اشتغال دارند باید در کنار آن، مهد کودک وجود داشته باشد تا مادر با آرامش به کار خود بپردازد.
وی میافزاید: هزینه مهد کودک که اداره میخواهد به مادران شاغل پرداخت کند؛ نمیتواند کارآیی فضای مهدی را داشته باشد که در کنار اداره وجود دارد، چراکه وجود مهد موجب میشود مادر با خیال راحت به فرزند خود سر زده تا فرزندش از نظر تغذیه، جسمی و روحی آسیب نبیند؛ این امر باید اجباری شود و ادارات ملزم به اجرای آن شوند.
رحمانی میگوید: در بعضی شرکتها خانمها در روزهای تعطیل هم باید سر کار بروند و در غیر اینصورت ممکن است شغل خود را از دست بدهند. با توجه به نیاز مالی، خانمها به ناچار کار خود را ترجیح میدهند.
وی در ادامه میگوید: ساعات کاری خانمها باید کمتر از آقایان باشد تا مشکلی برایشان پیش نیاید و بتوانند به امور منزل و تربیت فرزندانشان هم برسند.
در پایان میزگرد تقوی به اهمیت نقش همسران در خانه اشاره کرده و تاکید میکند: حضور یک همسرِ هم عقیده و هم پا میتواند در رسیدگی به فرزندان و امور خانه به یک مادر شاغل کمک کند و این یک سرمایه بسیار ارزشمند است.
انتهای پیام/7003
دیدگاه ها