مردم کالاهای چینی را به هنر دست ترجیح می‌دهند/ تسهیلاتی برای اشتغال‌زایی هنرمندان اختصاص داده نمی‌شود

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ سرزمین پهناور ایران پیوسته خواستگاه خلق هنرهای ناب،اصیل و معنوی در عین حال متناسب با زندگی مردم و آداب و رسوم جوامع و اقوام خود بوده است.

قلمزنی و کاربرد فلزات طبق مستندات تاریخی موجود و مسبوق به بیش از هزار سال قبل از میلاد است؛ آثار بجا مانده در هردوره و اعصار گوناگون خود نمایانگر حرکتی متداوم و لاینقطعی است که علاوه بر نمادهای عینی و مادی که در قالب ظروف،ج ام‌ها قلمزده شده به وجود آمده نماینگر فضای روح بخش و معنوی است که ریشه در باورها و اعتقادات حاکم بر دورۀ خود داشته است و نهایتا موجب بروز پدیده های قدسی و یا هنرهای معنوی و مبدأگرا گردیده است.

هنر قلمزنی عبارت است از تزئین و کندن نقوش بر روی اشیا فلزی به ویژه مس،طلا، برنج و یل به عبارت دیگر ایجاد خطوط و نقوش به وسیلۀ قلم با ضربۀ چکش بر روی اجسام فلزی. مس به سبب نرمی و شکل پذیری که دارد، در هنر قلمزنی متداول تر از سایر فلزان است.

از سوی دیگر به اعتقاد باستان شناسان و مورخان هنر،مس،نخستین فلزی است که در هنر فلز کاری و قلمزنی مورد توجه انسان قرار گرفت.هنر قلمزنی یکی از رشته‌های هنرهای سنتی ایران است که می‌توان آن را در دسته بندی، در ردۀ هنرهای صناعی و در گروه فلزکاری قرار داد.

اقدس امینی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ درباره رشته‌ی قلم زنی در قزوین اظهار کرد: قدمت رشته‌ی قلم زنی در منطقه‌ی لرستان کشف شد که به حدود 3هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردد که اوج شکوفایی این هنر در زمان صفوی و در شهر اصفهان است که بعد از جنگ در تمام شهرهای ایران رایج شد.

وی افزود: آموزش قلم زنی را در محضر استاد محمدرضا نامجو از سال 86در شهر تهران آغاز کردم در سال 92 بعد از اتمام آموزش به سازمان صنایع دستی پیشنهاد همکاری دادم که با مشکلات فراوان مواجه شدم و در سال 92 رسما موفق آموزش قلم زنی در استان را شروع کردم.

این هنرمند قزوینی اذعان کرد: با توجه به سوابق و مدارکی که داشتم پیشنهاد اجاره‌ی غرفه از جانب شهرداری در سرای سعدالسلطنه و دریافت 10میلیون وام از استانداری با سود 4درصد شد که برای شروع مناسب بود، اما با گذشت زمان این حمایت‌ها قطع شد.

وی در ادامه گفت: قلم‌زنی اگرچه میراث هنر ایرانی است اما به سختی می‌توان قلم‌زنی را یک شغل محسوب کرد؛ زیرا درآمد حاصل از قلم زنی یک زندگی کامل معمولی را ایجاد می‌کند اگرچه ارزش افزوده‌ی این هنر فاخر در اشیا مختلف بالاست اما باید گفت که فروش این محصولات به ویژه در ایران بسیار کم است.

کارآفرین عرصه‌ی قلم‌زنی ابراز کرد: فروش محصولات در استان قزوین بسیار کم است، زیرا هم‌استانی‌ها کالاهای مدرن و چینی را به علت هزینه‌ی کم به هنر دست ترجیح می‌دهند و بیشتر خریداران محصولات قلم‌زنی توریست‌های خارجی و داخلی هستند که در یک سال اخیر به نسبت، حضور توریست کم و به نسبت فروش محصولات هم کاهش یافته است.

وی عنوان کرد: به نسبت محصولات تولیدی در ظروف مسی و نقره، زیور آلات قلم زنی شده از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند که با این اوصاف مواد اولیه تولیدات قلم زنی از شهریورماه سال گذشته با افزایش قیمت بسیاری مواجه شده‌است و مواد اولیه که از استان اصفهان وارد می‌شود نسبت قیمت در زمان سفارش نسبت به هنگام دریافت متفاوت و چه بسا با افزایش قیمت مواجه است.

این هنرمند قزوینی عنوان کرد: قیمت مواد اولیه نسبت به سال گذشته به صورت مواد خام قیر با 3برابر و مس با 5برابر قیمت به صورت خام مواجه شده‌است و سایر هزینه‌ها مانند هزینه‌ی ایاب ذهاب، طراحی، قیرگیری، کادر بندی و پرداختن روی کار نیز وجود دارد که با این روند هزینه‌ی فروش هم تغییر می‌کند و این تغییرات مانع از فروش خوب می‌شوند.

وی در ادامه تصریح کرد: طبق آمار صنایع دستی 112نفر کارت صنایع قلم‌زنی را گرفته‌اند و حداقل حدود 10 نفر در این عرصه مشغول به کار هستند که این آمار نشان می‌دهد اگر حمایت‌های لازم صورت بگیرد تولیدات و صادرات هم افزایش می‌یابد، اما از سوی دیگر مشکلاتی برای صادرات وجود دارد.

امینی در ادامه درباره‌ی عدم حمایت مسئولین گفت: هیچ‌گونه تهسیلاتی در برای هنرمندان در زمینه‌ی اشتغال‌زایی انجام نشده‌ و لازم است زمینه‌ی رشد هنرمند فراهم نیست به طوری که صنعتگری مانند من بعد از پنج‌ سال هنوز موفق به تشکیل کارگاه نشده‌ام.

وی افزود: فروش محصولات قلم‌زنی در کشورهای امریکا و ایتالیا بسیار مناسب است و استقبال ایرانیان مقیم ایتالیا و امریکا مردم این کشورها از فستیوال قلم‌زنی به خوبی استقبال می‌کنند، اما صادرات محصولات قلم‌زنی به علت وزن زیاد با هزینه‌ی بسیاری همراه است که لازم است مسئولین کمک هزینه‌ای برای صادرات و یا برگزاری کارگاه برای تولیدات بیشتر را به هنرمندان ابلاغ کنند.

این هنرمند قزوینی گفت: برای تبدیل شدن مکان‌های تاریخی به مکان تولیدی، آموزشی، بازار تجاری‌ و گردشگری لازم است از تجمع هنرمندان برای فعالیت بیشتر بهره‌ ببرند و با کمک هزینه‌ی مالی راه را برای رشد هنرمند که موجب رشد استان و در نهایت کشور شود و مکان‌های مهمی مانند مرکز آموزش فنی و حرفه‌ای کشور باید بیشتر از هنرمندان استفاده کند.

وی در پایان عنوان کرد: هنر یک استعداد ذاتی است و هنر زمینه‌ی خوبی برای دفع انرژی‌های منفی موجود در جامعه و استرس‌های کاری است، بنابراین باید در جایگاه مناسب اجتماعی خود قراربگیرد اگر درجامعه حضور مسئولین و مدیران لازم و ضروری تلقی می‌شود حضور هنرمندان نیز یک اصل ضروری به شمار می‌رود؛ زیرا ارتباط مستقیم با اصالت کشور ایران و ذائقه‌ی افراد دارد.

انتهای پیام/2002