به گزارش سرویس فرهنگ و هنر صبح قزوین، عشق و ارادت خاص شهدا به حضرات معصومین(ع) به ویژه حضرت زهرا(س)، شهره خاص و عام بوده و هست؛ ایام فاطمیه یکی دو سال اخیر که با نوروز تقارن پیدا کرده و به تبع آن همزمان با اعزام کاروان های راهیان نور به سرزمین های عشق و حماسه گشته ، بهانه خوبی است تا نگاهی دیگربار به وصایای شهدای دفاع مقدس بیندازیم که به حق این امر ، توأم با خیر و برکتی معنوی است، به شرط آن که نه با نگاه سَرسَری، بلکه از عمق جان، پذیرای کلام و وصیت شهیدانی باشیم که اینک در جوار رحمت الهی، از سفره بی کران پروردگار روزی می خورند و حقیقتاً که آنان زنده ترین زندگان خلق شده توسط باریتعالی هستند.
به راستی اگر واکاوی و جستجویی در محتوای انبوه وصیت نامه های برجای مانده از یاران حقیقی و بی ادعای خمینی کبیر داشته باشیم، نیک متوجه می شویم که یکی از جدی ترین و اصلی ترین خواسته های شهیدان راه خدا از ما بندگان خدا این است که نسبت به حفظ و حراست از ارزش های اسلامی و انقلابی اهتمام داشته باشیم و به راستی کیست که نداند حفظ حجاب و عفاف در جامعه اسلامی از مهم ترین این ارزشهاست که سهم قابل توجهی در نگارش وصیت نامه های شهدا دارد.
«اى خواهرم: قبل از هر چیز، استعمار، از سیاهى چادر تو میترسد تا سرخى خون من»
«به پهلوى شکسته فاطمه زهرا(س) قسمتان می دهم که، حجاب را حجابرا، حجاب را، رعایت کنید.».
«اگر می دانستم با هر بار که خونم ریخته می شود بی حجابی آغوش حجاب در بر می گیرد، حاضر بودم هزاران هزار بار کشته شوم»
«خواهرم: از بي حجابي است اگر عمر گل کم است نهفته باش و هميشه گل باش»
عبارات فوق، تک جملات درخشانی است که از همین وصیت نامه ها برای ما به یادگار مانده است و اینک ماییم و عمل به پیمان و عهدی که با شهدا- این بچه شیعه های حقیقی مادر سادات- بسته ایم، اگر که البته خدای ناکرده اهل پیمان شکنی و بدعهدی نباشیم.
امروزه در گوشه گوشه شهرهای کشورمان و در گذر از معابر اصلی و فرعی، با تصاویر و بنرها و بیلبوردهای کوچک و بزرگی از شهدا مواجه می شویم که در جای خود دیدنی و ارزشمند است اما هنگامی که در پوسته ظاهری جامعه ، شاهد بدحجابی های برآمده از بی غیرتی برخی مردان و بی عفتی و بی حیایی برخی زنان هستیم، ناخودآگاه غصه و افسوس سراغمان می آید و از بابت چنین تناقضاتی که عکس شهدا را بر در و دیوار شهر می زنیم اما عکسِ حرف و خواسته شهیدان عمل می کنیم شرمگین و خجالت زده می شویم!
خدای رحمت کند مرجع عالیقدر و فقید جهان تشیع حضرت آیت الله بروجردی که در اواخر عمر خود می فرمود:« ای کاش به جای پذیرش مرجعیت عام شیعیان جهان، در قضیه مبارزه با کشف حجاب به شهادت می رسیدم»
آری! این چنین است اهمیت و ضرورت مساله عفاف و حجاب در جامعه اسلامی و ای کاش که ما بیش از این ها، پایبند به وصیت های شهدا و امام شهیدان در اینغففق باره باشیم و هشدار رهبر عزیزمان درباره تهاجم و شبیخون فرهنگی را جدی تر بگیریم.
به قلم: سید محمد مهدی موسوی
انتهای پیام/2004
دیدگاه ها