به گزارش صبح قزوین به نقل از ایسنا، حکیم بوذر جمهر قاینی، سیاستمدار ادیب و شاعر اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری قمری است که در دربار سلطان مسعود غزنوی خدمت می‌کرد، وی به زبان فارسی و عربی سخن می‌گفت و از او اشعار و قصیده‌هایی به جای مانده که قصیده بهاریه از شهرت خاصی برخوردار است.
این مقبره به فرم چلیپایی و با معماری بسیار زیبا ساخته شده، دارای سه صفحه غیر مسطح و شامل بخش‌های مختلف نظیر طاق‌نماها، مقبره، برج، شمع خانه و زائرسرا است.
در دوره‌های تیموری، صفویه، قاجاریه و پهلوی بخش‌های مختلفی به بنا افزوده شده و یا مورد مرمت قرار گرفته است، تزیینات گچکاری گنبد از زیباترین بخش‌های اثر است.
مصالح اصلی در ساخت این بنا سنگ گچ و آجر است، در کنار این مقبره درخت 700 ساله‌ای که زیبایی اثر را چند برابر کرده است.
این اثر با ارزش تاریخی به شمار 2759 در سال 1379 شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
انتهای پیام
دیدگاه ها