زمانی در این کشور، فساد ریشهکن خواهد شد که تمامی نخبگان سیاسی و مذهبی، تمامی جریانها و گروههای سیاسی، در مبارزه با فساد اقتصادی، مالی و اخلاقی رخ داده از سوی همحزبیهای خود، پیشقدم شوند.
چند روزی است که خبر تکاندهنده فساد عظیم مالی در صندوق ذخیره فرهنگیان، درد دیگری بر درد دلسوزان کشور افزوده است. آنان که دلسوزند و حقوق مردم و خصوصاً حقوق اقشار ضعیف جامعه از نظر اقتصادی برایشان مهم است با شنیدن اخبار فساد و اختلاس و دست بردن در جیب مردم، جز غم و غصه چیز دیگری بر دلهایشان نمینشیند، اما کسانی هم هستند که به این قبیل موضوعات، صرفاً از دریچه تنگ منافع حزبی و جریانی نگریسته و بر همین مبنا از خود واکنش نشان میدهند. اگر از منظر این افراد، فساد و اختلاس در اردوگاه رقیب رخ داده باشد، باید تمامی ظرفیتهای رسانهای و تریبونهای در اختیار را به کار گرفت و با منطق یک کلاغ، چهل کلاغ و با شیوه و روش هدف وسیله را توجیه میکند، با پردازشهای خاص نسبت به آن فساد، رقیب را آنچنان لگدمال کرد که از دیدهها فرو نشیند.
اما اگر چنین فسادها و اختلاسهایی در اردوگاه این حضرات رخ دهد، اول با سکوت بعد با انکار و سپس با هزار و یک دلیل، آن را توجیه کرده و در نهایت هم رقیب را زمینهساز و بسترساز آن فساد و اختلاس معرفی میکنند.
صحبت اندر حکایت دو فساد بزرگ، یکی در دولت دهم و دیگری در دولت یازدهم است. وقتی اخبار فساد 3 هزار میلیارد تومانی در زمان دولت دهم رسانهای شد، دل دلسوزان واقعی به درد آمد و ضمن محکوم کردن آن، از دستگاه قضا خواسته شد تا با دقت و قاطعیت با مفسدان اقتصادی برخورد شود.
بررسیها نشان میدهد که در آن زمان، رسانههای متعلق به جبهه انقلاب، نیروهای ارزشی و اصولگرا، براساس اصول و ارزشها در راستای صیانت از حقوق ملت و مبارزه با فساد، چنین رویکردی را در پیش گرفته، ضمن اطلاعرسانی و روشنگری در سطح افکار عمومی، پیگیر موضوع از طریق دستگاه قضا برای محاکمه و مجازات مفسدان شدند. در آن دوران رسانههای جبهه اصلاحات، آن فساد را به گونهای زیر ذرهبین بردند که گویا در تاریخ بشر، چنین فسادی در این سطح و حجم رخ نداده است.
جبهه اصلاحات و افزون بر آن اهل تدبیر و اعتدال، با چنین رویکرد رسانهای نسبت به آن فساد مالی تا به امروز تنور خود را گرم نگه داشته و همواره نان داغ و کباب داغ خوردهاند، اما اکنون در اردوگاه این جماعت، یک فساد نزدیک به سه برابر آن فساد 3 هزار میلیاردی، خبرش رسانهای شده است. به طور قطع آنان که دلسوزند و با بصیرت و دوراندیش، نفس وقوع چنین فسادهایی، صرفنظر از اینکه مفسدان به کدامین اردوگاه تعلق دارند، آزارشان میدهد. اکنون رسانههای جبهه انقلاب و نیروهای ارزشی با همان معیارها و ملاکهایی که با فساد 3هزار میلیاردی برخورد کردند، با این فساد برخورد میکنند و از مسئولان و خصوصاً قوه قضائیه خواهان رسیدگی جدی به این پرونده 8 هزار میلیارد تومانی هستند. حق هم همین است. فساد بد است و باید با مفسدان مالی، اقتصادی و اخلاقی، صرفنظر از عقبه سیاسی و اردوگاه جناحی آنان برخورد شود.
زمانی در این کشور، فساد ریشهکن خواهد شد که تمامی نخبگان سیاسی و مذهبی، تمامی جریانها و گروههای سیاسی، در مبارزه با فساد اقتصادی، مالی و اخلاقی رخ داده از سوی همحزبیهای خود، پیشقدم شوند.
آیا امروز اینچنین است؟ بررسیها نشان میدهد در روزهای گذشته بهرغم تأیید اخبار فساد عظیم مالی در صندوق ذخیره فرهنگیان کشور و حتی بازداشت تعدادی از مسئولان و دستاندرکاران این صندوق که همگی منصوب از سوی دولت تدبیر و امید بودهاند، دولتمردان و رسانههای جبهه اصلاحات و رسانههای وابسته به دولت، در این خصوص رویکردی شگفتانگیز داشتهاند؛ ابتدا این رسانهها فساد را تکذیب و آن را یک شیطنت رسانهای از سوی جریان رقیب قلمداد کردند. با انتشار برخی از اسناد و مدارک مربوط به وقوع فساد، عدهای آن را طبق روال معمول به دولت قبل نسبت دادند و اما پس از قطعی شدن این فساد بزرگ 8هزار میلیارد تومانی در صندوق ذخیره فرهنگیان از سوی منصوبان دولت یازدهم و بازداشت تعدادی از دستاندرکاران این فساد، رسانههای دولت و جریان اصلاحات سکوت پیشه کردهاند! گویا با هنرمندی و با استفاده از اصل تدبیر، آن هم از منظر اعتدال، میتوان به مردم فهماند که: «فساد 8 هزار میلیاردی از فساد 3 هزار میلیاردی که بزرگترین فساد در تاریخ بشر بود، بسیار کوچکتر و حتی یک رقم ناچیز و قابل اغماض است!»
انتهای پیام/1404
منبع: مشرق
دیدگاه ها