نزدیک ۶۰ سال است با یک بی هویتی در شهرسازی مواجه هستیم/ شهرسازی ایران به شهرسازی سکولاریستی و امانیستی شبیه است

به گزارش صبح قزوین حجت الاسلام هادی فنایی اشکوری استاد گروه معارف دانشگاه بین الملل استان قزوین در مصاحبه با صبح قزوین در رابطه با ویژگی های شهر اسلامی، اظهار کرد: شهر اسلامی را می توان از چند منظر مود بررسی قرار داد.
از جنبه شهرسازی و معماری، شهر اسلامی عبارت است از شهری که به لحاظ سازه ها و ساختمان ها و شاخصه های معماری اسلامی هماهنگی داشته باشد.
متاسفانه ما نزدیک 60 سال است با یک بی هویتی در شهرسازی مواجه هستیم .

وی ادامه داد: خصوصا در حال حاضر اگر کسی وارد شهرهای جدید ما می شود هیچ نشانی از اسلامی بودن در آن جا مشاهده نمی کند؛ در معماری و شهرسازی سبکی به نام معماری اسلامی داریم.
در این سبک خانه یا منزل فقط  سر پناه نیست بلکه محل آرامش انسان بوده خستگی های کار را در منزل برطرف می کند.

در شهرسازی اسلامی نیازمند عمل به مبانی دینی هستیم

حجت الاسلام فنایی در ادامه افزود: به لحاظ معماری و ساختمانی خانه مسکونی ویژگی هایی دارد که از آلودگی های صوتی، محیطی و انواع و اقسام مقتضیات دیگری که دارد، قابل توجه می باشد.
به لحاظ نرم افزاری یک مسلمان نیازمند زمینه هایی است که عمل به مبانی دینی تحقق پیدا کند.
در شهر مسلمانان آرمان های دینی او باید با دین وفق داشته باشد به گونه ای که فضولت و نظر باعث آزار اهالی خانه نشود.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: انواع و اقسام گرفتاری هایی که نباید در شهرسازی اسلامی دیده شود.
در گذشته اگر کسی وارد قزوین می شد، در خیابان امام خمینی اولین چیزی که به چشمش می خورد بنای بزرگ مسجد بود و قبل از ورود به مسجد یک حمام بود.
به طور نمونه مسجد النبی ابتدای دست چپ آن حمام می باشد.
چرا؟ چون یکی از شرایط ورود به مسجد داشتن طهارت است.

در شهرک پونک نماهای ظاهری شهر اسلامی وجود ندارد

وی ادامه داد: وقتی وارد مسجد می شوید معماری مسجد به گونه ای است که شما را به خداوند متصل می کند؛ به گونه ای که تمامی کثرات زیر گنبد به وحدت تبدیل می شود و به توحید نزدیکتر می شود؛ که این یکی از اثراتی است مسئله را در شهرسازی اسلامی می بینیم.
یک بعد دیگر این است که مسجد به بازار راه دارد، به کتابخانه متصل است.
یعنی این گونه نیست که ورود به مسجد بدون ارتباط با بازار کار و امثال این ها باشد.

حجت الاسلام فنایی تصریح کرد: ولی متاسفانه در حال حاضر ما توقع داشتیم از شورای اسلامی که نسبت به این شهرک های جدیدی که ساخته می شود توجه اجمالی شود، تا نماهای ظاهری شهر اسلامی در آن رعایت شود که نشده است.
به طور نمونه پونک و شهرک های اطراف را که تازه ساخت می باشد، صدای اذانی بلند نمی شود که انسان احساس کند در یک شهر مسلمان حضور دارد.

این استاد معارف تاکید کرد: یک مسجد در این شهرک ها نمی بیند، ساختمان های بلند اولا به لحاظ زیست محیطی آلودگی ایجاد کرده، همچنین افراد در یک مجتمع محبوس هستند.
علاوه بر همه این ها، مسئله جایگاه عبادت و نیایش درنظر گرفته نشده است.
حتی بازار را هم درنظر نگرفته اند که باعث تعجب از نحوه عملکرد مسئولین است؛ اما وقتی به سمت جنوب شهر پیش می رویم این رعایت سلسله امکانات را مشاهده می کنیم.

شهرسازی امروزی ارتباط انسان ها را با هم تیره و تار کرده است

وی در ادامه گفت: شهر اسلامی عبارت است از محیطی که به گونه ای ساخته شده باشد که انسان مسلمان وقتی وارد آن می شود احساس آرامش کند و فضای آن به سمتی باشد که ارتباط انسان با پروردگار را مهیا کند.
ثانیا خود شهرسازی به شکلی باشد که ارتباط انسان ها را با هم تیره و تار کرده است.
این به دلیل رعایت نشدن شاخصه های اسلامی در ساخت و سازها است.
البته در حال حاضر همه مشکل بودجه را مطرح می کنند اما مدیریت صحیح هم لازمه کار می باشد.

استاد دانشگاه بین الملل در ادامه افزود: در حال حاضر به نظر بنده شهرسازی کشور ایران به شهرسازی سکولاریستی و امانیستی شبیه می باشد.
حتی اومانیستی هم شاید نباشد.
چون اگر اومانیسم به معنای درنظر گرفتن منافع انسان ها است این مورد هم در کشور رعایت نشده، یک مدل بی هویتی که ابتدا و انتها ندارد.

وی تصریح کرد: بنده از این مدل شهرسازی به شهر بی پدر و مادر تعبیر می کنم.
یعنی شهری که در آن ریشه، ساقه و ثمر نیست، حتی در ساختمان ها رعایت مسئله اقلیمی هم نشده است.
به طور نمونه فردی در لندن درس خوانده و معماری شیشه ای آن کشور را در ایران پیاده می کند.

قزوین بریده از کل کشور نمی تواند کاری کند

حجت الاسلام فنایی خاطرنشان کرد: نمادی که در یک مکان پایه گذاری می شود باید حاکی فرهنگ و اصالت آن شهر باشد.
اگر بهترین المان ها را در وردی شهر نصب کنید به گونه ای که آن المان حکایت از فرهنگ و تمدن و معماری شهر نکند، فایده ای نخواهد داشت.
این نمادها فقط ظاهرسازی است.

استاد گروه معارف بین الملل ادامه داد: جامعه دانشگاهی ایران یعنی عمران، مرمت، معماری باید این افراد طی جلساتی برای ساخت شهر اسلامی برنامه ریزی کرده و طرح نو ایجاد کنند.
والا یک شهر مثل قزوین و بریده از کل کشور که نمی تواند کاری سازنده انجام دهد تا هویت معماری ما را از نو بازسازی کنند.

انتهای پیام/2002/خ