آخرین دستپخت مهدویان؛ «شیشلیک» با طعم تلخ

صبح قزوین؛ ----مصطفی پورکیانی.

«شیشلیک» مهدویان از آن جمله فیلم هایی است که با نقدهای مثبت و منفی زیادی مواجه می شود. فیلم در لبه تیغ حرکت می کند و احتمالا ممیزی ها و سانسورهای پیش از اکران جشنواره، خواسته مقداری از تندی آن بکاهد؛ هرچند خود مهدویان و ژوله به عنوان نویسنده فیلم معتقدند که فیلم آسیبی از ممیزی ندیده و فیلم دلخواهشان است.

ژوله در این فیلم جهانی ساختگی به مانند «برره» خلق کرده؛ دنیایی از حاشیه نشینان و مردم فقیری که در آنجا حتی به زبان آوردن غذایی مانند «شیشلیک» جرمی نابخشودنی است.

این فیلم برخلاف نظر افرادی که معتقدند مسیر تازه ای در کارنامه مهدویان به شمار می آید، اتفاقا در ادامه داستان «لاتاری» خلق شده است. هشدارهایی که در لاتاری داده می شد که عده ای به خاطر فقر حاضرند در کشورهای همسایه تن فروشی کنند و مورد انتقاد آقایان قرار می گرفت، این بار در «شیشلیک» به زبانی طنز اما تلخ و گزنده گفته می شود که کودکانی در بین خانواده هایی وجود دارند که شاید نام غذاهایی مانند شیشلیک را تا به حال نشنیده باشند.

قصه «شیشلیک» در فضایی کمدی و طنز شروع می شود و هرچه جلومی رود، تلخی این قصه آن را به تراژدی نزدیک می کند. به واقع زوج عطاران جمشیدی در این فیلم و طنازی های آن ها از تلخی داستان کم می کند و مهدویان به نحوی خواسته با این فرم تعادلی در قصه خود ایجاد کند.

از نگاه مهدویان در «شیشلیک» سیستم و ساختاری که وجود دارد باعث شده تا مردم این دیار ساختگی ذهن نویسنده، این دست از تحریم ها و نخواستن ها را به جان و دل پذیرا باشند و اگر فردی مخالف با این اعتقادات باشد و آرزوی زندگی بهتری را داشته باشد، محکوم به اخراج از این دیار است و جایی در بین آن ها ندارد و البته همه این دستورات خودتحریمی در تضاد با صحبت های رهبران این دیار است؛ چون آن ها برخلاف سخنان هر روزشان، به دور از چشم دیگران زندگی کاملا مرفهی در پیش دارند. همین نگاه انتقادی تند و تیز مهدویان در فیلم احتمالا باعث هجمه های فراوانی به او شود.

 شاید بسیاری این انتقاد را به ساخته اخیر مهدویان وارد کنند که او فقط استاد ساختن مستندهای داکیودرام است و تبحری در قاب بندی، دکوپاژ و کارگردانی صحنه ندارد؛ در نگاهی دیگر مردم عادی در هنگام تماشای فیلم در سینما به حرف اصلی فیلم، داستان و بازی بازیگران توجه می کنند و اصطلاحا نگاه تخصصی به فیلم ندارند و «شیشلیک» از آن دست آثاری است که اتفاقا ارتباط خوبی با مخاطب عام برقرار می کند و یکی از گزینه های پرفروش سال آینده به شمار می رود.

انتهای پیام/7003