بانوی جهادگر قزوینی با بیان اینکه یکی از کارهای مهم بانوان در زمان جنگ اطلاعات و شناسایی بود، گفت: در آن زمان خانمها برای پرستاری به منطقه میرفتند و در حین حمل مجروحان به شناسایی منافقین نفوذی میپرداختند.
به گزارش خبرنگار فرهنگوهنر صبح قزوین؛ مراسم روایتگری بانوان فعال در دوران دفاع مقدس قزوین به همت کانون خواهران بسیج رسانه استان و با حضور جمعی از اصحاب رسانه در مزار شهدای گمنام سپاه صاحب الامر(عج) قزوین برگزار شد که به روایتگری کمکهای بانوان در عرصه جهاد و خدمت در دوران دفاع مقدس پرداخته شد.
طاهره سرباز از بانوان قزوینی فعال در پشتیبانی جبهه با اشاره به خاطرات دوران دفاع مقدس اظهار کرد: در آن زمان و در اوایل دهه ۶۰ من جزو نیروهای استخدامی سپاه بودم که با همکاری سایر بانوانی که استخدام شدند، بسیج خواهران را تشکیل دادیم و جزو هستهی اولی مرکزی بسیج بودیم.
وی با بیان اینکه معلمی واقعا برایم بالاتر از همه پست و مقامهاست، ابراز کرد: آن زمان که بسیج تشکیل شد ما به عنوان نیروی رسمی سپاه شدیم که من مسئول آموزش بودم و سپس در بهمن ۵۹ به افتخار معلمی نائل شدم و اکنون بازنشسته فرهنگی هستم.
این معلم بازنشسته افزود: در زمان جنگ ما تقریبا جزو نیروهای پشتیبان بودیم و در سال ۶۵ به قائم مقامی مسئول بسیج خواهران منصوب شدم که بحث آموزش و پشتیبانی گروهها را انجام میدادیم.
سرباز تصریح کرد: از طریق آموزش پرورش به بسیج خواهران رفتم که در آن زمان بسیج خواهران بیشتر از مسائل نظامی به پشتیبانی جبهه و جنگ میپرداخت.
این معلم بسیجی درباره فعالیتهایی که در بسیج صورت میگرفت، اذعان کرد: در بسیج کلاسهایی زیر نظر سپاه برگزار میشد که در آن آموزشهای نظامی و امداد و مواردی که حس میکردند برای پیروزی اولیه انقلاب لازم است، داده میشد.
وی با گلایه از اینکه کسی یادی از بانوانی که اوایل انقلاب و سالهای دفاع مقدس پای کار بودند، نمیکند، ابراز کرد: متاسفانه این خواهران یکی یکی از میان ما میروند و حتی کسی درب منزل آنها نرفته و به آنها سر نزده است.
این بانوی بسیجی ادامه داد: از خردادماه سال ۵۹ تحت آموزشهای نظامی قرار گرفتیم که اکثرمان جوانان ۱۷ و ۱۸ ساله بودیم که در مدارس، پایگاهها، مساجد آموزش میدیدیم که در این دورهها کار با اسلحههای کلاشینکف و کلت و ژسه را آموزش میدیدیم.
سرباز افزود: کلاسهای امدادی و عقیدتی نیز در آن ایام برگزار میشد که با شروع جنگ روز به روز کلاسها کمتر شد و بیشتر امداد و عقیدتی بود و به بحث پشتیبانی از جبهه میپرداختیم.
این معلم بازنشسته با اشاره به اینکه پشتیبانی از جبهه بسیار مهم بود، اضافه کرد: از یک دوره ای نیاز به پشتیبانی بیش از پیش احساس شد و زنان فداکار، مسئولیت پشتیبانی را برعهده داشتند به طوری که امام راحل در این باره فرمودند که زنان ما در دفاع مقدس آیینه تمام نمای ایثار و مقاومت بودند.
وی تاکید کرد: اگر بخواهیم ببینیم که ایثار و مقاومت در هشت سال دفاع مقدس چطور بود؟ برای رسیدن به این موضوع کافی است به فعالیتهای زنان در این دوره توجه کنیم.
این بانوی فعال در دوران دفاع مقدس با بیان اینکه یکی از بانوان مثال زدنی در تاریخ حضرت آسیه است، گفت: آسیه همیشه حرفش این بود که زندگی و خانه و طلا را نمیخواهم و تنها خواستهام رسیدن به خداوند است؛ همچنین حضرت مریم از دیگر بانوان بزرگ اسلام بود که بسیار پاک و عفیف بودند، هچنین مطیع و فرمانبردا خداوند بود و خداوند را تصدیق میکردند و چیز دیگری برایش اهمیت نداشت.
این بانوی بسیجی با بیان اینکه زنان پای کار دفاع مقدس خصوصیاتی مانند حضرت مریم و آسیه داشتند، اظهار کرد: درواقع در آن بهبوهه زنانی که در اوج نعمت بودند؛ دیگر طلا و داراییهایشان برایشان اهمیتی نداشت و آن را برای پشتیتابی از رزمندهها اهداء میکردند.
این معلم بازنشسته جهادگر افزود: در دوران دفاع مقدس شاهد بودیم که بانوان در امر پشتیبانی از همه چیزخود مایه گذاشتند، برای مثال حتی از منزل یک استکان کوچک شکر میآوردند تا شکرها جمع شود و در نهایت با آنها شیرینی درست میکردند.
وی ادامه داد: گاهی پیش میآمد که بعد از پخت شیرینی، خانمها اگر یک عدد شیرینی برای خود برمیداشتند، پول آن را حساب میکردند و میگفتند اینها برای رزمندههاست و این در حالی بود که بخشی از وسایل شیرینی را خودشان آورده بودند و چه خوب میشود که مسئولین ما هم در حفظ بیتالمال اینگونه باشند!
این بانوی جهادگر ادامه داد: پختن شیرینی، دوخت و دوز لباس و پخت رب و مربا، بافتن لباس از دیگر کارهایی بود که زنان بسیجی در شهرهای خود جهت پشتیبانی از رزمندگان دفاع مقدس انجام میدادند.
سرباز با تاکید بر اینکه ما زنانی در آن دوران داشتیم که چه در پشت صحنه و چه در صحنه نبرد حاضر بودند، اذعان کرد: شاید برایتان قابل باور نباشد که ما هفت هزار شهید زن در کشور داریم که ۵۰۰ نفر از آنها رزمنده بودند؛ یعنی اسلحه به دست جنگیدند و به شهادت رسیدند.
وی افزود: ۱۷۱ خانم آزاده در کشور وجود دارد؛ از جمله خانم معصومه آباد که میتوانید خاطرات تلخ و باورنکردنی او را در کتابش بخوانید، تعداد قابل توجهی خانم جانباز داریم اما متاسفانه امروزه هیچ اسم و رسمی از آنها نیست.
این بانوی فعال در دوران دفاع مقدس بیان کرد: در ابتدای جنگ ما هیچ امکاناتی نداشتیم و واقعا مظلوم بودیم چون نه اسلحه داشتیم نه نیروی زبده داشتیم و نه هیچ پشتیبان و یاوری و فقط به خاطر خدا و با یاد او جنگیدیم.
این بانوی بسیجی عنوان کرد: مسائلی که باعث میشد در آن زمان مردم سختیها را تحمل کنند این بود که میدیدند رئیس جمهوی دلسوزی مانند شهید رجایی دارند و رهبری مانند حضرت امام دارند و وقتی ساده زیستی آنها را میدیدند خود نیز به این سبک و روش هم روی میآوردند.
این معلم بازنشته گفت: در آن زمان هم جنگ رسانهای وجود داشت برای مثال زمانی که ایران در یک عملیات پیروز میشد رادیو بغداد دائما زنان را به این تشویق میکرد که جلوی همسران خود را برای رفتن به جبهه بگیرند.
وی با بیان اینکه یکی از کارهای مهم بانوان در زمان جنگ اطلاعات و شناسایی بود، اظهار کرد: در آن زمان خانمها برای پرستاری به منطقه میرفتند و در حین حمل مجروحان به شناسایی منافقین نفوذی میپرداختند.
سرباز در پایان گفت: زنهای یک جامعه نقش بسیار مهمی دارند و هر جامعهای که میخواهیم ببینیم خوب است یا نه، باید به عملکرد زنان آن نگاه کنیم که اگر با اقتدار در برابر مشکلات بایستند قطعا موفق خواهند شد.
انتهای پیام/ 1100
دیدگاه ها