قدمت ۶۰ ساله لوله‌های آب، مردم قزوین را بی‌خانمان کرد/ ریزش ساختمان، تهدید بزرگی برای محله محمدیه!

به گزارش خبرنگار اجتماعی صبح ‌قزوین؛ ساعت پنج صبح روز نوزدهم آبان ماه ۹۷ بود که صدای زنگ خانه‌ها به صدا درآمد. طولی نکشید که همهمه‌ی عجیبی در ساختمان پیچید‌. اهل ساختمان یکی پس از دیگری از منازلشان خارج شدند. صدای گریه و ترس بچه‌ها در کوچه پیچیده بود و همه ترسیده بودند.

ماشین آتش‌نشانی از خیابان شهدا به سمت کوچه‌ی محمدیه حرکت کرده و درنهایت به کوچه‌ی هادی‌زاده صفاری پیچید.

این اولین بار نبود و با توجه به وضعیت نابهنجار کوچه آخرین بار هم نخواهد بود. ساختمان به سمت کوچه متمایل شده و ترس فروریختن آن دلهره‌ی عجیبی را به جان اهالی ساختمان و کوچه‌ی صفاری انداخته بود.

ماشین آتش‌نشانی در مقابل ساختمان پلاک ۹ متوقف شد و از همان روز ماجرای دیگری برای اهالی این ساختمان رقم خورد.

بعد از حدود دو سال تصمیم گرفتیم برای اطلاع از وضعیت فعلی ساختمان سری به کوچه‌ی محمدیه بزنیم.

وقتی وارد کوچه‌ی هادی‌زاده‌ی صفاری شدیم چشممان به نوارهای زرد رنگ دور ساختمان کج شده‌ی کنار خیابان افتاد. به سراغ اهالی ساختمان رفتیم تا ماجرا را از زبان آنها بشنویم.

کشتکار یکی از اهالی ساختمان در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح ‌قزوین؛ اظهار کرد: حدود دوسال پیش در فصل پاییز بود که ساعت پنج صبح صدای زنگ در به گوش رسید و از ما خواستند تا ساختمان را تخلیه کنیم.

وی افزود: همهمه‌ی عجیبی درمیان همسایه‌ها به وجود آمده بود و همگی ترسیده بودند. بچه‌ها را بغل کردیم و از ساختمان خارج شدیم چراکه نمای کج‌ شده‌ی ساختمان گویای ماجرا بود.

این شهروند قزوینی بیان کرد: دلیل فرونشست ساختمان ترکیدن لوله‌های آب کوچه بود و دلیل این ترکیدگی هم مربوط به پوسیدگی سه لوله‌ی آب اصلی بود، چراکه پیشینه‌ی این لوله‌ها به ۶۰ سال پیش بازمی‌گشت.

یکی دیگر از اهالی ساختمان اذعان کرد: برای تنظیم شکایت به اداره‌ی آب و فاضلاب و شهرداری رفتیم. از قرار معلوم بین دو ارگان اختلافاتی وجود داشت که ثمره‌ی این اختلافات راکد ماندن و چه بسا فرونشست بیشتر ساختمان را به همراه داشت.

وی گفت: طولانی نکشید که مسئولین تمام ارگان‌ها در ساختمان حاضر شدند و به ما قول و قرارهایی دادند که هیچ‌پکدام از آنها محقق نشد، درحالی که ما در وضعیت نامناسبی بودیم و مدام پیش مسئولین مختلف می‌رفتیم اما هیچ نهادی زیربار پذیرش مسئولیت نمی‌رفت حتی بخاطر دارم ستاد بحران استان دراین خصوص معتقد بود که تا جان کسی از دست نرود وارد ماجرا نمی‌شود.

این شهروند قزوینی بیان کرد: طبق قول‌هایی که به ما دادند قرار بود هزینه‌ی تخریب ساختمان به ما اهدا شود حتی این خبر توسط رسانه‌هایی مانند صدا و سیما هم پخش شد که هزینه‌هایی ساختمان ابلاغ شده‌ اما در واقع هیچ اقدامی انجام نشده بود.

وی ادامه داد: طبق توافقات انجام شده قرار بود به اهالی ساختمان هزینه‌ای برای اجازه‌ی خانه ابلاغ شود، اما در این مسئله هم کم‌کاری شد بخاطر دارم اهالی ساختمان زیر باران مانده بودند و جایی برای رفتن نداشتند.

کشتکار بیان کرد: یکی دیگر از وعده‌های مسئولین اهدای یکی از حسینیه‌‌های شهر برای سکونت ساکنان این ساختمان به طور موقت بود اما متاسفانه این اقدام هم انجام نشد از سوی دیگر پیدا کردن خانه‌ در آن فصل کار دشواری بود.

وی تصریح کرد: طبق اسنادی که در دست ما وجود دارد اداره‌ی آب مقصر اصلی است؛ اما زمانی که اسناد را نزد اداره‌ی آب بردیم اداره‌ی آب مسئولیتی در این خصوص قبول نکرد زیرا معتقد بود در حکم اجرایی، متنی با عنوان مقصر بودن اداره‌ی آب در این مسئله وجود ندارد که بخاطر همین موضوع حدود شش ماه از زمان ما تلف شد.

این شهروند گفت: زمان دادگاه بعدی پیش از عید بود که به دلیل شیوع کرونا در اردیبهشت ماه برگزار شد و در این دادگاه نیز قاضی بدون رفع اشکال حکم اجرایی، مجدد حکم اجرایی گذشته را تمدید کرد.

وی ابراز کرد: به علت خطرناک بودن وضعیت ساختمان حکم تخریب این ساختمان هم داده شد. زمانی که ما برای انجام عملیات تخریب حاضر شدیم به ما گفتند که باید مبلغ ۱۳۰ میلیون جهت ایمن‌سازی خانه‌های مجاور پرداخت کنیم که البته این هزینه در توان مالی ما نیست از سوی دیگر به ما گفتند بعد از تخریب اسناد موجود در ساختمان برای پیگیری کارشناسان از بین می‌رود و فعلا باید دست نگه‌داریم.

این شهروند بیان کرد: در سال ۹۷ حدود ۲۵۰ میلیون خسارت برای این ساختمان لحاظ شد که از این مقدار ۱۲۰ میلیون بعد از یکسال به ما تعلق گرفت که باتوجه به روند صعودی قیمت‌ها این هزینه پاسخگوی تعمیرات این ساختمان نیست.

وی گفت: از دیگر مسائل که امروز ما با آن مواجه هستیم مسئله تخریب و بازسازی است. در امر بازسازی شهرداری معتقد است که ساختمان حدود یک متر باید عقب نشینی کند درحالی که این مراحل درحین ساخت ساختمان رعایت شده اما شهرداری در این خصوص معتقد است که ساختمان به عقب‌نشینی نیاز دارد که در این خصوص خانه‌های ما از ۷۰ متر به ۶۰ متر تبدیل می‌شود.

کشتکار بیان کرد: از عملکرد مسئولین در ارتباط با حل مشکل ساختمان تنها نوار زرد رنگ دور ساختمان باقی مانده‌است. کاش می‌شد مسئولین ما علاوه بر استفاده از سخنان رهبری درخصوص رسیدگی به مشکلات مردم اندکی در عمل هم مطیع امیر رهبری بودند.

وی در پایان تصریح کرد: به دلیل فرونشست این ساختمان شش واحد مسکونی در خود ساختمان، شش واحد مسکونی اطراف ساختمان، خانه‌های روبه‌رویی و مسکن‌های پشت ساختمان یعنی چیزی حدود ۲۰۰ نفر از اهالی این منطقه در معرض تهدید ریزش ساختمان قرار گرفتند که البته عابرین و رهگذران هم مستثنی از این موضوع نیستند.

یوسفی یکی دیگر از ساکنان ساختمان کوچه‌ی هادی‌زاده‌ی صفاری در ادامه‌ی صحبت‌های همسایه‌ی خود بیان کرد: پیش از ترکیدگی لوله‌ی کوچه‌ی صفاری، کوچه‌ی کناری دچار چنین مسئله‌ای شد. زمانی که کوچه‌ها را حفاری کردند متوجه شدند لوله‌‌ها پوسیده‌است اما بجای آنکه تمام لوله‌های کوچه را تعویض کنند تنها لوله‌ی همان منطقه را تعویض کردند.

وی افزود: زمانی که فلکه‌ی آب را باز کردند ظرف مدت ۴۸ ساعت سایر لوله‌ها نیز ترکید و ساختمان فرونشست کرد. شهرداری تمام لوله‌های کوچه را تعویض کرد. کاری که می‌توانست زودتر انجام دهد را بعد از خسارت انجام داد.

یکی از ساکنان این ساختمان اذعان کرد: طبق توافقاتی که بین ما و نهادهای مربوطه انجام شد، قرار بود هزینه‌ی خسارت به نرخ روز محاسبه و به ما تعلق بگیرد اما متاسفانه نصف هزینه بعد از گذشت یکسال آن هم به نرخ سال گذشته پرداخت شد.

وی ادامه داد: ما بعد از نشست خانه به مدت ۱۰ الی ۱۵ روز به دنبال دریافت اجاره خانه بودیم، زیرا اکثر افراد ساکن این ساختمان که با دریافت وام موفق به خرید این خانه‌ی چهارسال ساخت شده بودند، پولی نداشتند که بعد از پیگیری‌های یک میلیون هزینه‌ی اجاره خانه به ما تعلق گرفت که با آن هزینه هم قادر به اجاره‌ی خانه‌ی مناسب نبودیم.

یوسفی بیان کرد: قاضی پرونده برای دریافت هزینه‌ی بروز خسارت مخالفت کرد درحالی که می‌توانست با پرداخت به موقع هزینه از وجود چنین مشکلاتی جلوگیری کند از سوی دیگر هزینه‌‌ای حدود ۲ میلیون تومان بابت اشتباه قاضی و بازدید مجدد کارشناس پرداخت کردیم اما بازهم به نتیجه نرسیدیم‌.

وی ابراز کرد: اقدام به موقع مسئولین می‌توانست با صرف هزینه‌ و زمان کمتری مشکلات ساختمان را برطرف کند اما با اتلاف زمان، علاوه بر افزایش قیمت‌ها باعث شد تا شکاف ساختمان در ساختمان مجاور از طبقه‌ی سوم به پارکینگ برسد و اگر این فرایند ادامه پیدا کند ساختمان‌های مجاور در راستای نشست این ساختمان در معرض خطر تخریب قرار می‌گیرند.

این شهروند در پایان گفت: از مسئولین مربوطه می‌خواهیم هرچه سریعتر اقدامات لازم درخصوص تخریب یا بازسازی این ساختمان را انجام دهند تا از خسارت‌های مالی و جانی در آینده جلوگیری کرده و به استرس مردم خاتمه بدهند.

یکی دیگر از ساکنین ساختمان در ادامه‌ی صحبت‌های همسایه‌ی خود بیان کرد: وعده‌های مسئولان از جمله پرداخت اجاره، اهدای حسینیه و مبلغ خسارت هیچکدام به نتیجه نرسید و دردی از ما دوا نکرد و مجبور شدیم با شرایط سخت مستاجر شویم.

وی گفت: وضعیت ساختمان به قدری نامناسب بود که حتی ما شرایط تخلیه ساختمان و اسباب‌کشی را نداشتیم.

این شهروند قزوینی تصریح کرد: چند روز بعد از فرونشست دزد به ساختمان آمد و تمام انباری‌های ساختمان را تخلیه کرد و همه وسایل گران قیمت مانند ظرف مسی را همراه خود برد و بعد از گذشت مدتی تمام تجهیزات ساختمان اعم از کولر، سیم‌های برق و سرلوله‌های گاز و وسایل برقی موجود در انباری نیز به سرقت رفت.

وی اضافه کرد: بخاطر دارم شوفاژهای همسایه کناری را هم برده بودند یا به یکی از ساکنین ساختمان که تازه عروس و داماد بودند مبلغ ۳۰ میلیون به دلیل سرقت، خسارت مالی وارد شد که البته طی کردن مراحل شکایت از سارقین هم به جایی نرسید.

وی بیان کرد: در نهایت بعد از فرونشست ساختمان ما بی‌خانمان شدیم، من سه فرزند دارم و می‌توانم به صراحت بگویم که فرزندانمان هم تحت تاثیر شرایط قرار گرفتند و این ساختمان علاوه بر خسارت مالی به ما خسارت روحی نیز وارد کرد.

این شهروند گفت: در طی این دوسال حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله هم پیش آمد که وضعیت ساختمان را از حالت قبلی خود خارج کرد به طوری که هر آن احتمال ریزش ساختمان وجود دارد و ممکن است طی این تخریب، عابرین و همسایه‌ها اولین قربانی ماجرا باشند.

وی گفت: برای حضور کارشناس حدود دومیلیون تومان هزینه کردیم؛ از سوی دیگر با مشکل پرداخت اجاره مواجه هستیم چرا که هزینه‌ی اجاره‌ای که دولت برای ما درنظر گرفته به موقع پرداخت نمی‌شود و خیلی هم دستمان را نمی‌گیرد. البته در کنار همه‌ی این هزینه‌ها بیشتر ما برای ساخت این خانه وام گرفتیم و حالا توان پرداخت قسط‌های وام را هم نداریم.

این بانوی قزوینی افزود: ساکنین این ساختمان اقشار متوسط و چه بسا جزو اقشار متوسط روبه پایین جامعه هستند و توان پرداخت هزینه‌های سنگین را ندارند. کاش می‌شد مسئولین در زمان تصمیم‌گیری بتوانند لحظه‌ای خود را جای ما تصور کنند.

وی ابراز کرد: نوشدارو بعد از مرگ سهراب فایده‌ای ندارد. ما هر روز استرس‌های زیادی را متحمل می‌شویم که مبادا جان کسی در اثر ریزش ساختمان به خطر بیفتد. کاش مسئولین بتوانند قبل از وقوع خسارت‌های جانی برای وضعیت ساختمان فکری بیندیشند.

این ساکن ساختمان در پایان بیان کرد: خانه‌ی ما در نقطه‌ی دوری از شهر نیست. درست در مرکز شهر قرار دارد و محل رفت و آمد بسیاری از عابرین است؛ از سوی دیگر کوچه به علت رفت و آمد زیاد بیشتر شبیه به خیابان است و اگر با ریزش ساختمان جان کسی به خطر بیفتند چه کسی پاسخ می‌دهد.

نوروزی از دیگر ساکنین ساختمان در ادامه‌ی صحبت‌های همسایه‌ی خود بیان کرد: همانطور که سایر ساکنین ساختمان گفتند طی این دوسال ما در شرایط سختی قرار گرفتیم هزینه‌های ابلاغی کافی نبود و اوضاع ساختمان دراثر حوادث طبیعی روز به روز بدتر شد.

وی ادامه داد: شرکت آب و فاضلاب که مقصر این ماجرا بود، تنها اقدامی که انجام داد پیچیدن نوار زرد رنگ خطر دور تا دور ساختمان بود که این کار اقدامی را‌هگشا برای حل مشکلات ما نیست.

این شهروند قزوینی گفت: قرار بود مابقی اجاره بها پرداخت شود که متاسفانه اقدامی در این خصوص انجام نشد. با توجه به شرایط بداقتصادی مجبوریم برای حل مشکلات خود مدام در ادارات و نهادهای مربوطه حاضر شویم اما طی این دوسال نه تنها به نتیجه‌ی مطلوب نرسیدیم بلکه از نظر روحی هم دچار آسیب شدیم.

در ادامه تصمیم گرفتیم ماجرا را از زبان همسایه‌های مجاور این ساختمان بشنویم.

یکی از این اهالی این محله در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین اظهار کرد: زمانی که حادثه‌ی فرونشست ساختمان به دلیل ترکیدن لوله‌ی آب رخ داد، ستاد بحران دستور تخلیه‌ی منازل مسکونی مجاور را صادر کرد که مجبور شدم به سختی هزینه‌ی اجاره‌ بهای مستاجرهایم را فراهم و در فصل پاییز قرارداد اجاره خانه را منقضی کنم.

وی افزود: یعد از حدود دوماه به ما گفتند که می‌توانیم در منازل خود زندگی کنیم که این مسئله از نظر سازمان نظام مهندسی قانونی نبود، اما متاسفانه بعد از بازگشت ما هنوز هم مسئله‌ی ساختمان حل نشده بود.

این همسایه تصریح کرد: هزینه‌ی خسارت ساختمان مبلغ ۸ میلیون تومان بود اما متاسفانه طی مراحل اداری از این مبلغ فقط ۵۰۰ هزار تومان به ما تعلق گرفت که من هم از گرفتن آن اجتناب کردم چرا که من طی روند شکایت و بازدید کارشناس مبلغ ۶۰۰ هزار تومان هزینه کرده بودم.

همسر این شهروند قزوینی در ادامه‌ی صحبت‌های شوهر خود عنوان کرد: دوسالی هست که ما از شدت استرس خواب نداریم. ترس از فرو ریختن ساختمان هر لحظه عذابمان می‌دهد با توجه به تحمل استرس شدید دچار بیماری‌های مختلف شده‌ام.

وی گفت: با حقوق کم، شرایط مستاجری و نقل مکان هم نداریم و مجبوریم هرلحظه از زندگیمان را با ترس و استرس سپری کنیم هیچ مسئولی هم پاسخگوی این ماجرا نیست.

در ادامه طی بازدیدهای میدانی از کوچه، ساختمان مذکور و کوچه‌های اطراف متوجه شدیم که مسئله‌ی فرونشست از جمله مسائل مهمی است که طی سالیان گذشته گریبان بسیاری از ساکنین کوچه را گرفته و با توجه به وضعیت لوله‌کشی و حضور ماشین‌های سنگین تهدید این خطر برای تمام ساکنین کوچه‌ی محمدیه وجود دارد.

ساکنین کوچه‌ی محمدیه که درست در مرکز استان زندگی می‌کردند مدعی بودند که سال‌هاست فراموش شده‌اند و هربار شاهد خسارت‌های مختلف هستند.

نبود سطل زباله در کوچه، پیچیدن بوی نامطبوع زباله‌ها و کثیفی کوچه، خطر ابتلا به بیماری کرونا را بیش‌از بیش به ساکنین این منطقه نزدیک می‌کرد از سوی دیگر سرقت‌های پیاپی از اماکن مسکونی و خودروها و همچنین تخریب و فرو نشست ساختمان‌های این کوچه مسائلی بود که به دغدغه‌‌های هر روزه ساکنان این محله افزوده است.

امیدواریم با پیگیری سریع مسئولان امر، به زودی شاهد شنیدن اخباری خوش از رفع مشکلات ساکنان این محله باشیم.

انتهای پیام/۳۰۰۳