هنرمند قالیباف قزوینی گفت: ایدهی طرح قالی را بیشتر از استانهای کاشمر، سنندج و به ویژه تبریز وارد میکنیم و این درحالی است که ما در بیشتر مناطق استان مانند الموت علاوه بر قابلیتهای تولیدی قابلیتهای طراحی را هم داریم اما عدم حمایت موجب شدهاست تا طرحهای قالی خود استان قزوین مورد توجه قرار نگیرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ به دست بافتهٔ پُرزدار و گرهدار قالی گویند. همهٔ پژوهشگران بدون چون و چرا بر این نکته اعتراف دارند که قالی و قالیبافی از آسیا شروع شده است.
پژوهشگران بر این عقیدهاند که ترکستان، ایران و قفقاز میباید مهد اولیهٔ این هنر بوده باشند. از عباراتی که در انجیل و ادبیات کلاسیک آمده به این نتیجه رسیدهاند که هنر شرقی قالیبافی مدتها قبل از میلاد مسیح شناخته شده بوده و وجود داشته است.
هومر حماسهسرای معروف سدهٔ هفتم پیش از میلاد یونان“ یونان صحبت از «کاناپهای که با یک قالی ارغوانی مفروش شده بود» میکند. یا گزنفون مورخ، فیلسوف و سردار آتنی که در سال ۴۰۱ پیش از میلاد به جنگ با ایرانیان باستان پرداخته، گزارش کرده است که ایرانیان عادت دارند روی قالیهای نرم استراحت کنند. با نگاهی به نقشهٔ جغرافیا امروزه منطقهٔ وسیعی شامل کشورهای آسیای صغیر، ترکیه، قفقاز، ایران، ترکمنستان، پاکستان، افغانستان، هند، تبت، چین، مصر، اسپانیا و حتی کشورهای شبهجزیرهٔ بالکان مانند رومانی را مییابیم که هنر و صنعت قالیبافی در آنها وجود دارد؛ ولی آنطور که پژوهشگران گفتهاند، ایرانیان نخستین قومی بودهاند که به قالیبافی پرداختند و در این زمینه سرآمد جهانیان شدند.
چنانکه آخرین پژوهشهای باستانشناسی هم دال بر این موضوع هستند. منظور اشاره به قدیمیترین قالیِ پُرزدارِ شناختهشدهٔ موجود در جهان یعنی قالیچهٔ پازیریک است که در سال ۱۹۴۹ میلادی برابر با ۱۳۲۷ هجری شمسی توسط گروهی از باستانشناسان روسی به سرپرستی پروفسور رودنکو در حفاریهایی در منطقهٔ آلتای سیبری جنوبی در درهٔ پازیریک کشف شد
تاریخچهٔ بافت قالی (یا فرش) تا آنجا که دانسته شده است، به هزارهٔ پنجم و ششمِ پیش از میلاد در آسیای مرکزی برمیگردد. قالی ایرانی پازیریک، قدیمیترین قالیِ دستبافِ یافتهشدهٔ جهان است که در سیبری کشف شده و بافت ایران در دوران هخامنشیان“ هخامنشیان است.
قالیبافی در سدهٔ ۱۰ میلادی به وسیلهٔ مورها به اسپانیا شناسانده شد. جنگهای صلیبی باعث شد تا قالیهای ترکی به اروپا برده شوند که در آنجا بیشتر از دیوارها آویزان میشد یا بر روی میزها قرار میگرفت؛ بنابراین، از آغاز آشناییِ اروپاییان با قالی، آنها به آن به دیدهٔ یک اثر هنری و نه یک زیراَنداز مینگریستند. پس از گسترش تجارت در سدهٔ ۱۷، قالیهای ایرانی به شکل چشمگیری به اروپای غربی شناسانده شدند.
مهتاب خلیلی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ دربارهی هنر قالی بافی اظهار کرد: هنر فرش و قالی بافی از دیرباز اصالت و اقتدار ایران را به رخ میکشد که سند این ادعا فرش بهارستان و قالی پازیک است که با طرح و نقشهای ایرانی مزین شدهاست.
وی افزود: سیر تکاملی فرش از زیرانداز شروع شدهاست به زیلو و حصیر و با گذشت مراحلی به قالی و فرش تبدیل شدهاست، مواد اولیهی قالی بافی به نسب محیطی و امکانات منطقهای متفاوت است اما از اصلی ترین مواد میتوان به پشم، مرینوس، ابریشم و پنبه اشاره کرد.
قالی باف قزوینی اذعان کرد: با پشت سرگذاشتن مراحل آموزشی زیر نظر اساتید و همسرم که جزو انجمن روفوگران صنف استان تهران است، مراحل آموزش قالی بافی را آغاز کردم و میتوان گفت تا حدودی انسان موفقی هستم. اما وجود برخی مشکلات زمینهی پیشرفت هنرمندانی مانند من و اهالی هنرمند استان را گرفتهاست.
وی در ادامه گفت: با وجود مشکلاتی اعم از افزایش سه برابری قیمت پشم که باعث افزایش هزینهی دستمزد تولیدکنندگان در کارگاه قالی بافی شدهاست که باعث روند کاهش پیشرفت آن هم با وجود مشکلات فروش میشود.
این هنرمند ابراز کرد: دریافت وام و تسهیلات میتواند کمک بزرگی در عرصهی هنر باشد که متاسفانه در چند سال اخیر هیچگونه وام مناسبی در دست ما به عنوان فرد تولید کننده قرارنگرفتهاست، اما به افراد کارآموز وعدهی دریافت وام چند صد میلیویی داده میشود.
وی در ادامه بیان کرد: بیمه بسیاری از تولیدکنندگان قالی قطع شدهاست و با پیگیریهای انجام شده متوجه شدیم بیمهی افراد هنرمند در رشتههای هنری متفاوت با نام بیمهی قالی بافی در دفتر بیمه به ثبت رسیدهاست، از سوی دیگر بارها و بارها درخواست اجارهی مکان برای کارگاه را دادهایم اما هیچ گونه مکانی برای عرضه و تولیدات به ما تعلق نگرفته و چه بسا شاهد سرقت اموال هم بودیم و این درحالی است که بسیاری از غرفههای سرای سعدالسلطنه راکد باقی ماندهاست.
کارآفرین قزوینی عنوان کرد: مواد اولیه هماکنون به مقدار لازم در انبار وجود دارد و این بدان معناست که زمینهی اشتغال زایی فراهم است، اما وقتی درخواست دریافت دارقالی به صورت امانت شد تا حداقل برای روستاییان ایجاد اشتغال شود پیگیری و اقدامی از جانب مسئولین مشاهد نمیشود.
وی ادامه داد: ایدهی طرح قالی را بیشتر از استانهای کاشمر، سنندج و به ویژه تبریز وارد میکنیم و این درحالی است که ما در بیشتر مناطق استان مانند الموت علاوه بر قابلیتهای تولیدی قابلیتهای طراحی را هم داریم اما عدم حمایت موجب شدهاست تا طرحهای قالی خود استان قزوین مورد توجه قرار نگیرد.
خلیلی افزود: بازار خرید در خود استان هم بسیار کم است درحالی که علایق مردم قزوین به قالی بافی بسیار است، اما متاسفانه به علت عدم فضای کافی برای آموزش و کارگاه تولیدات رو به افول میرود و ما برای مقابله با مشکلات فروش در حال صادر قالی به استانهای کرج، تهران، تبریز و خارج از کشور هستیم که البته باتوجه به مشکلات تولید احتمال کاهش و افت صادرات نیز وجود دارد.
وی در خصوص عدم حمایت عنوان کرد: یک هنرمند نیاز به مطرح و دیده شدن دارد؛ اما استان قزوین این مطرح شدن در حد اعلی را از ما ساقط میکند و اگر بنا باشد غرفهای در نمایشگاه به قالی باف تعلق بگیرد با هزینه و در منطقهی کور نمایشگاه است که ما مجبور شدیم تولیدات قالی را که از مناطق فارسیان، شریف آباد و بیدستان برای فروش دریافت کردهایم را برای عرضه و فروش به نمایشگاه تهران منتقل کنیم.
هنرمند قالی باف در ادامه گفت: استان قزوین زمینهی پیشرفت و ترقی بسیار دارد به ویژه مناطقی مانند ارداق و الموت که در زمینهی قالی به ثبت جهانی رسیدهاند و اگر بودجهی روستایی در بخش مناسب صرف شود برای روستاییان زمینهی شغلی و مالی بسیاری فراهم خواهد شد.
وی افزود: از دیگر مشکلات استان قزوین عدم وجود قالی شویی مناسب و متخصص است، زیرا قالی شویان حاضر در استان بدون توجه به جنسیت قالی و با استفاده از شویندههای نامناسب عمر و قدمت قالی را کاهش میدهند و برای سفید کردن ریشههای قالی از مواد نامناسبی مانند هیدرو و وایتکس استفاده میکنند که موجب از بین رفتن ریشههای قالی شده که برای ترمیم قسمت آسیب دیده هزینهی بسیاری صرف میشود.
این هنرمند در پایان عنوان کرد: از وزرات صعنت و معدن انتظار میرود حامی هنرمندان در عرصه تولیدات و اشتغالزایی باشند و با مکانهایی را در اختیار هنرمندان قرار دهند تا استان قزوین بتواند همانند استان تبریز در سالهای اصلی در ردهی تولیدکنندگان بزرگ کشور قرار بگیرد.
انتهای پیام/3003
دیدگاه ها