به گزارش خبرنگار اجتماعی
صبح قزوین ، استان قزوین با بیش از 100 روستا، جاذبههای طبیعی و گردشگری بیشماری را در دل جای داده است.
روستای الولک یکی از روستاهای استان قزوین است که با سکونت بیش از 250 خانوار جمعیتی بالغ بر 735 نفر دارد و مردم آن به لحاظ قومیت جزو اقوام تات محسوب میشوند.
این روستا در 13 کیلومتری شمال شهر قزوین و در دامنه کوه سلطان ویس قرار گرفته است.
معاش اصلی مردم روستا در گذشته بیشتر از طریق دامداری و در حال حاضر از راه کشاورزی تامین میشود.
محصول عمده روستا در حال حاضر گیلاس، سیب، آلو، زردآلو و خشکباری همچون گردو و بادام است.
بیشترین میزان اراضی کشاورزی منطقه در روستای الولک قرار دارد که این اراضی بیش از 17 هزار هکتار است و محصولاتی با کیفیت عالی در این زمینها پرورش داده میشود.
آب منطقه بیشتر از طریق رودخانهها و چشمهها تامین می شود که با وجودمشکل کم آبی در کشور، تمام مردم روستا درصدد بهکارگیری تکنولوژی آبیاری قطرهای در مزارع خود هستند تا بتوانند با بهرهبرداری صحیح از منابع آبی روستا باغات و مزارع خود را حفظ کنند.
قرارگیری این روستا در دامنه کوه سلطان ویس (اله تره ) و وجود باغستان بزرگ در قسمت ابتدایی روستا باعث ایجاد مناظری زیبا و چشمنواز شده است.
وجود طومار سیستم آبیاری با قدمتی بیش از 200 سال نیز یکی از نکتههای قابل توجه در این روستا است.
دامنه کوه سلطان قیس دارای تپههای باستانی بیشماری است که هنوز شناسایی نشده است؛ مقبرهای سنگی مربوط به دوران سلجوقیان بر فراز این کوه واقع شده است که برخی مورخین از جمله حمدالله مستوفی معتقدند که "اویس قرنی" از صحابه حضرت اميرالمومنين(ع) در نبرد با دیلمیان مستقر در کوه های شمال قزوین به شهادت رسیده و در همان مکان دفن شده است.
این مقبره از بیرون، معرف یک برج هشت ضلعی به ارتفاع ۶ متر است که طول هر ضلع در داخل ۲ و در خارج ۳ متر می باشد که دارای گنبدی سنگی است و ساختمان وابسته به آن شامل سرداب و نمازخانه است.
ورودی اصلی که دارای قوسی در قسمت بالا و پنجرهای نور گیر در بالاتر است از جانب شرق باز میشود و محرابی در دیوار جنوبی مقبره جاسازی شده که جز طرحی به صورت مقرنس در بالای فرو رفتگی آن تزیین دیگری ندارد.
دو تالار در جهت شمالی-جنوبی به موازات یکدیگر در قسمت جنوب مقبره ساخته شده و به هم راه دارند که وسیله دالان سر پوشیده باریکی به بنای مقبره ملحق شدهاند.
محراب دیگر بنا در جنوب تالار شرقی قرار دارد و هر تالار دارای تعدادی تاقچه و درگاهی با قوس تیزهدار یا نعل اسبی است.
مصالح به کار رفته برای بر پا ساختن این بنا و گنبد خوش تناسب آن، تنها سنگهای لاشه کوه است که به هیچ وجه تراش داده نشدهاند.
علاوه بر هنر معماری، آنچه بر اهمیت بنا افزوده، حل مشکل انتقال آب مورد نیاز بنا از درههای عمیق پایین کوه به بالای آن است که از عشق و ایمانی راستین حکایت دارد؛ کل بنا نیز، با سنگ، لاشه، ملات ماسه و گچ ساخته شده است.
این اثر در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۸۴ با شماره ثبت ۱۲۸۹۷ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در حدود 2 کیلومتری شمال الولک و در ضلع غربی کوه سلطان ویس برج آجری با نام "کافر گنبد" نیز در تاریخ 25 اسفند سال 1380 با شماره 5487 در فهرست میراث ملی جای گرفته است.
برای رسیدن به این بنا باید فاصلهای در حدود یک ساعت را با مال (چهارپایان) یا پیاده طی نمود، همچنین این بنا در مسیر راهی قرار دارد که به بنای "سلطان ویس" منتهی میگردد و یا به عبارتی "کافر گنبد" در پایین ارتفاعی قراردارد که "بقعه سلطان ویس" در بالای آن واقع می باشد.
اين بنا که احتمال دارد از آثار دوره سلجوقي و مدفن يكي از بزرگان اسماعيليان باشد بر روي صُفهاي وسيع به صورت برجي هشت ضلعي با ازاره سنگي و ديوارههاي آجري ساخته شده است.
در وسط سه ضلع از هشت ضلع بنا سه درب ورودی تعبیه شده است كه در بالای دو درب شمالی و غربی، قوسی تیزهدار و در اطراف آنها قاب مستطیل شكلی قرار گرفته است که درب شرقی در حال حاضر با لاشه سنگ مسدود شده است.
در اطراف این در، قاب مستطیل وجود ندارد و بر روی دیوار آن، آثار یك سردر هلالی شكل تزئینی مشاهده میشود كه در حال حاضر جز طرح قوس آن كه با ملاط گچ ساخته شده، چیز دیگری از آن باقی نیست، در داخل بنا و در ظلع جنوبی، به جز محرابی ساده و قسمتی سفید كاری گچی، چیز دیگری دیده نمی شود.
طول هر ضلع بنا، از خارج 80/2 متر است؛ در زاویه هر دو ضلع، برجستگیای وجود دارد كه به صورت دور قاب هر ضلع در آمده است؛ در وسط هر ضلع از داخل بنا طاقنمايي به شكل قوس تيزهدار ساخته شده كه نسبت به سطح اضلاع هشت ضلعي برجستهترند و در هر كنج جرزها به همان صورت كه در خارج برجسته هستند، در داخل نیز برجستگی دارند.
نمای خارجی بنا هیچ گونه تزئینی ندارد و تنها در قسمت بالا، یك رج آجر كاری كه در امتداد جرزهای نبش با برجستگی كمتری بالا رفته شكل یك قوس و طاق نمای تزئینی را به وجود آورده است.
در قسمت بالای بنا، در حد فاصل پوشش اولیه و دوم گذشته از آجر در پایه گنبد قدری سنگ لاشه نیز به كار رفته است؛ در حد فاصل هر دو طاق نما و در بالای جرزهای هر كنج، قالبی گچی تعبیه گردیده كه داخل آن را با آجر پر كردهاند.
به این ترتیب طرح هشت ضلعی را به كمك طاق نماها و پاباریكها به یك طرح دایره شکل تبدیل كردهاند تا بتوان از آنجا اولین رج آجر چینی گنبد را آغاز كرد؛ احتمال دارد سردابی نیز در زیر بنا وجود داشته باشد.
حدود یک کیلومتری روستا نیز یک آسیاب زنده آبی وجود دارد که در حدود 480 الی 500 سال قدمت دارد.
در گذشته حدود 25 آسیاب آبی در این منطقه وجود داشته که مردم از روستاهای اطراف برای آسیابکردن گندم و جو به آنجا مراجعت میکردند.
جاذبههای طبیعی مختلفی در این روستا وجود دارد که هنوز ثبت ملی نشدهاند.
انتهای پیام/9003
دیدگاه ها