جای خالی استعدادیابی مدرن در ورزش قزوین

به گزارش خبرنگار ورزشی صبح قزوین ؛____مهدی چگینی.

استعدادیابی ورزشی، راهی منطقی، کوتاه و مقرون به صرفه برای شناسایی چهره‌های جدید و جوان در رشته‌های مختلف ورزشی است، این فرآیند نیازمند شناسایی و انتخاب افراد دارای استعداد جسمانی، مهارتی و رفتاری مناسب برای موفقیت در رشته‌های ورزشی خاص است.

هدف اصلی استعدادیابی، شناسایی و انتخاب ورزشکارانی است که بیشترین توانایی را برای رشته ورزشی خاص دارند.

ورزشکارنی که در مرحله اول از کودکان ۳تا ۸ سال، در مرحله دوم از بین افراد ۹ تا ۱۵ سالگی و در مرحله سوم ورزشکاران در سطوح ملی و قهرمانی هستند که معیارهای سلامت جسمانی، ویژگی‌های آنتروپومتریک، وراثت، امکانات ورزشی و مربیان مجرب بر روی روند استعدادیابی تاثیر فراوان دارند.

در این بین تعامل و همکاری هیئت‌های ورزشی، ادارات کل ورزش و آموزش و پرورش می‌تواند راه‌های استعدادهای ورزشی را کوتاه و اصولی ‌تر کند؛ البته این روند چند وقتی است با انجام تفاهم بین وزارت ورزش و آموزش و پرورش، همچنان به کندی،در حال پیگیری است.

از این رو ضرورت دارد در این راه، هیئت‌های ورزشی برای شناسایی پشتوانه‌های آینده، ضمن سرعت بخشیدن به کار استعدادیابی، تلاش بیشتری را از خود نشان دهند، کارشناسان و استعدادیابان متخصص را راهی مدارس و جمع دانش آموزان کند تا بر اساس فاکتورهای استعدادیابی،نخبگان کشف و وارد ورزش شوند.

استعدادیابی کاری تخصصی است
معاون تربیت بدنی و سلامت اداره کل آموزش و پرورش قزوین به خبرنگار صبح قزوین بیان می‌کند: متأسفانه افراد استعدادیابی که از سوی اداره کل ورزش و هیئت‌های ورزشی معرفی می‌شوند، به صورت علمی و اصولی توان این کار را ندارند.

وی می‌افزاید: فردی که به عنوان استعدادیاب معرفی می‌شود باید دوره‌های تخصصی لازم را زیر نظر فدراسیون‌های مربوطه گذرانده و از توانایی لازم برای شناسایی تیپ‌های بدنی در بین کودکان برخوردار باشد، تا بتواند به صورت فنی و علمی استعدادیابی کند و در کمترین زمان و آزمون، افراد را برای رشته‌های ورزشی خاص انتخاب کنند.

عین الله صادقی ادامه می‌دهد: در آموزش و پرورش دوره غربالگری برای بیش از ۵۳۰معلم ورزش که درصد بالایی از آنها، دارای مدارک فوق‌لیسانس و دکترای تربیت بدنی هستند برگزار شده و توانایی استعدادیابی علمی ورزشی را آموزش دیده و دارا هستند.

وی ادامه می‌دهد: رویکرد تربیت بدنی آموزش و پرورش در مدارس، قهرمانی نیست، آموزش و پرورش صرفا بستری برای شناسایی استعداد‌ها و معرفی دانش آموزان نونهال و نخبه به هیئت‌های ورزشی است.

استعدادیابی براساس نیاز ورزش
صادقی عنوان می‌کند: ارتباط هیئت‌های وزشی استان قزوین با معاونت تربیت بدنی آموزش و پرورش مناسب است و از این رو با هیئت‌های استان تفاهم‌نامه‌های همکاری امضا شده و در بسیاری از رشته‌های ورزشی که حتی مسابقات آموزشگاه‌های کشور برگزار نمی‌شود، مسابقات استانی برگزار شده و در سال تحصیلی جدید هم برگزار می‌شود.

این مسئول ادامه می‌دهد: طرح استعدادیابی باید براساس نیاز ورزش استان صورت گیرد، سال‌های گذشته وزارت ورزش با همکاری آموزش و پرورش در ۵رشته ورزشی طرح استعدادیابی مشترک برگزار کرد.

وی عنوان می‌کند: استعدادیابی در رشته‌هایی برگزار می‌شود که استان در این رشته‌ها توانمند است درصورتی که استعدادیابی باید در رشته‌هایی اجرا شود که جایگاه خوبی در استان ندارند و با استعدادیابی می‌توان این رشته‌های ورزشی را در استان احیا کرد.

استعدادیابی رایگان در مدارس
صادقی با بیان اینکه دریافت وجه از دانش‌آموزان برای اجرای طرح استعدادیابی تخلف است، می‌گوید: در راستای طرح‌های استعدادیابی دریافت هرگونه وجه از دانش‌آموزان خلاف قانون است. هیچ دبیر ورزشی در استان اجازه ندارد در اجرای این طرح ریالی از دانش‌آموزان دریافت کند.

شناخت نیازهای ورزشکاران
کارشناس ارشد روان‌شناسی ورزشی به خبرنگار صبح قزوین بیان می‌کند: ویژگی‌های شخصیتی و مهارت‌های ذهنی مواردی هستند که برای عموم افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما در استعدادیابی یک ورزشکار، درون‌گرا یا برون‌گرا بودن مورد توجه قرار می‌گیرد، چراکه در موفقیت رشته‌های تیمی یا انفرادی بسیار تأثیر‌گذار است.

میراحسان میرزاده ادامه می‌دهد: درون‌گرا یا برون‌گرا بودن را یک روان‌شناس ورزشی ارزیابی می‌کند، در بُعد حرفه‌ای باید دید که یک ورزشکار حرفه‌ای با چه مشکلاتی روبه‌روست.

و‌ی می‌افزاید: گاه اتفاق می‌افتد یک ورزشکار حرفه‌ای اعتماد به نفس نداشته یا دچار افت اعتماد به نفس شده باشد یا اینکه انگیزه‌های قهرمانان کاهش یافته باشد که در این موارد هم علم روان‌شناسی به خدمت ورزش می‌آید و به ورزشکاران و حتی مربیان کمک می‌کند.

این روانشناس عنوان می‌کند: یک ورزشکار برای قهرمان شدن و در اوج ماندن باید 3ضلع مثلث مهارت‌های فنی، آمادگی جسمانی و ذهنی را در نظر بگیرد، اگر یک ورزشکار به فکر این باشد که قهرمان باشد یا در این سطح بماند باید این سه آمادگی را داشته باشد.

وی تاکید می‌کند: رسیدن به این آمادگی‌ها هم معمولاً از طریق مربیان مهارت‌های ذهنی و روان‌شناسان انجام می‌شود و در استعدادیابی اولیه رعایت تمام این نکات مهم و قابل توجه است.

میرزاده ادامه می‌دهد: مشخص است که والدين به عنوان حامی ورزشکار نقش مهمی در تمایل یا بی تمایلی فرد به يک ورزش دارند، درگيری و انتظارات والدين با موفقيت، لذت و همچنين فشار و استرس مرتبط است و والدین نقش باید حمايت کننده داشته باشند و ورزشکاران تصميم گيرنده اصلی هستند.

نقش والدين و فرزندان در استعداديابي
در ادامه راه ورزش حرفه ای، والدين و ورزشکاران نقش مشارکتی بيشتری از خود نشان می‌دهند و در اواخرعمر ورزشی قهرمان هم ورزشکاران خود را به بهبود اجرای کامل ملزم می‌کنند این در حالي که است نقش والدين کاملا محدود می‌شود و صرفا حمايت مالی را انجام می‌دهند.

نکته ای که شاید در استعدادیابی و ورزش حرفه ای کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، علاقه کودکان به ورزشی خاص است، چراکه نوجوانان بعد از انتخاب ورزش از سوی والدین و عدم موفقیت در ورزش قهرمانی، از ورزش زده و برای همیشه از ورزش حرفه ای دوری می‌کنند.

یک نکته دیگر که در ورزش حرفه ای نیاز است اما اصلا به چشم نمی‌آید، حضور روانشناس در کنار تیم‌های ورزشی است و تا به امروز در تیم‌های ملی، باشگاهی و استانی این موضوع اصلا دیده نمی‌شود و در رکورد ورزش تاثیر فراوان دارد. 

پایگاه‌های ورزش قهرمانی یکی از مهمترین و تخصصی ترین ارگان‌هایی است که فرآیند کشف و پرورش، هدایت ورزشکاران و نخبگان ورزشی را بر عهده دارد.

استعدادیابی و کشف، پرورش و شناسایی نخبگان ورزشی از اصلی ترین برنامه‌های این مرکز است.

دستگاه مدرن آنالیز ترکیبات بدن، که اصلی ترین کاربرد این دستگاه تشخیص میزان ترکیبات بدن و مقاومت بدنی ورزشکار است و بر اساس اطلاعات بدست آمده نقاط ضعف را تقویت کرده و ورزشکار را آماده مسابقات می‌کنیم.

پایگاه ورزش قهرمانی در استان قروین سال‌هاست، به باشگاه بدنسازی ورزشکاران غیر حرفه ای تبدیل شده و دستگاه‌های آنالیز تهیه شده در این پایگاه مدت‌هاست خاک می‌خورد و کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند و نیاز است مدرسان و مربیان تعلیم دیده کار استعدادیابی مدرن را انجام دهند.
انتهای پیام/2002