به گزارش خبرنگار اجتماعی
صبح قزوین ؛_____ فرزانه مهدیپور.
مجموعهی بازار قزوین با معماری جالب و قدیمی یکی از قدیمیترین بازارهای ایران است که قدمت آن به یک هزار سال میرسد.
بخشی از این بازار که پارچه فروشیها در آن قرار دارد به بازار بزازها معروف است، بازاری که در دورهای پا در آن میگذاشتی محسور رنگهای منقش پارچههایی میشدی که بر روی دستان فروشنده تکان میخورد و شاهد غلغله مشتریان در مغازههای کوچکی بودی که پارچههایش با نقشهای رنگارنگ بر روی میز فروشنده رها شده بود.
در این بازار جمعیت از هر قشری وجود دارد؛ کم کم به سختی راه را از میان جمعیت باز کرده و به داخل بازار پارچه میرسیم، مغازههای زیادی در اینجا وجود دارد که اکنون تعداد کمی از آنها پراز طاقههای پارچه از هرجنس و طرحی است.
در سالهای گذشته و یا حتی در همین چندماه اخیر مغازههای پارچهفروشی زیادی در این راستای بازار فعالیت میکردند؛ اما متاسفانه این تعداد هم اکنون با کاهش مواجه شده است؛ پس از پرسوجو از پارچهفروشانی که همچنان در این بازار پرتلاطم باقی ماندهاند گرانی پارچه و هزنیه بالای دوخت علت این اتفاق بیان میشود.
بازار بزازها نیز مانند سایر صنوف با مشکلاتی نظیر گرانی، تورم، کسادی بازار و فروش پایین دست و پنجه نرم میکند.
مشاطیان، یکی از فروشندگان پارچه در بازار قزوین به خبرنگار
صبح قزوین میگوید: بیشتر اجناسی که در بازار موجود هستند از کشور چین وارد شده و پارچههای اندونزی، ویتنام و تایلند در بازار بیشتر از تولیدات داخلی دیده میشود.
وی ادامه میدهد: علت آنکه پارچه ایرانی در بازار کمتر دیده میشود آن است که در ایران تنها پارچههای ملحفه، کتان و چادر نماز تولید میشود و دیگر پارچهها مانند چادرمشکی در ایران اصلا تولید نشده و بعضی از پارچهها به ندرت تولید میشود.
این فروشنده پارچه با اشاره به تولیدات پارچه در ایران عنوان میکند: بیشتر تولیدات داخل در شهرهایی مانند اصفهان و یزد است و در پارچههای ملحفهای تولیدات استان یزد از کیفیت بسیار بالایی برخوردار هستند که حتی به جرعت میتوانم بگویم که مشابه خارجی آنها نیز وجود ندارد.
وی می افزاید: فاستونی ایرانی بسیار بهتر از نوع خارجی آن است؛ زیرا درصد نخ و پشم به کار برده شده در پارچه ایرانی بیشتر است؛ البته اکثر پارچههای ملحفهای ترک، چینی هستند که با برند ترک به فروش میرسند.
مشاطیان با اشاره به افزایش قیمت پارچه در این چند ماه اخیر میگوید: از شب عید تاکنون قیمت پارچه در مقایسه با سال قبل 3برابر شده است و این برای من که فروشنده پارچه هستم راضی کننده نیست، زیرا با افزایش قیمتها تعداد خریداران نیز کمتر میشود.
کاشی یکی دیگر از فروشندگان پارچه است که درباره تمایل خرید مردم نسبت به تولیدات داخلی عنوان میکند: با توجه به تبلیغاتهای انجام شده و فرهنگسازی که در این سالها صورت گرفته است مردم از تولیدات داخلی استقبال میکنند، اما در عرصه خرید پارچه وقتی تنوع پارچه در ایران نداریم بصورت ناخودآگاه خریدار مجبور به خرید جنس خارجی میشود.
وی اذعان میکند: تقریبا یک ماه است که قیمتها تا حدودی ثابت شده و بعضی از پارچههای خارجی نیز کاهش قیمت داشتهاند، اما این کاهش قیمت تولیدات داخل را در برنگرفته است و خریدهای ما اکنون به گونهای شده است که وقتی برای سفارش دادن تماس میگیریم باید همان زمان پول را واریز کنیم و اگر بخواهیم بعدازظهر همان روز یا فردا پول را واریز کنیم باید تماس گرفته و قیمت همان زمان را بپرسیم و پرداخت کنیم.
این فروشنده با اشاره به مشکلات صنف خود اظهار میکند: کسری متراژ یکی از مشکلات اساسی ماست؛ یعنی زمانی که یک طاقهی 20متری را خریداری میکنیم با متراژ 19متر و 20سانت مواجه میشویم و این برای من که فروشنده زیرمترفروش هستم ضرر است؛ پارچه زدهدار و عدم ثبات قیمتها از دیگر مشکلات پارچهفروشان است که متاسفانه کسی پاسخگوی این مشکلات نیست.
ابراهیمی درباره عدم ثبات قیمت پارچهها در بازار اذعان میکند: وقتی قیمتها افزایش پیدا میکند فروش ما نیز کمتر میشود؛ زیرا ما مانند طلافروشها سیستم مانیتورینگ نداریم که لحظه به لحظه قیمتها اعلام شود و ما بر اساس قیمت آن لحظه خرید و فروش را انجام دهیم.
وی که نگاه خوشایندی نسبت به فروش پارچه ندارد، ادامه میدهد: زمانی که ما پارچهای را با قیمت جدید و گران خریداری میکنیم، مجبور هستیم گران نیز آن را بفروشیم و شاید مغازهای دیگر همان جنس پارچه را خرید قبل داشته باشد و با قیمت پایینتر بفروشد، در نتیجه به دلیل این اختلاف قیمتها خریدار کمتر و سود ما نیز کمتر میشود و در مدت زمان طولانی منجر به ضرر و زیان خواهد شد.
گفتوگو با فروشندگان پارچه در بازار قزوین نشان میدهد که فروشندگان بازار پارچه نیز از گرانی پارچه در این بازار ناراضی هستند، زیرا بازار مدتی است که دچار تلاطم شده و تعداد مشتریان نیز کم شده است و بیشتر افراد درحال حاضر به سمت خرید لباس میروند.
سهرابی یکی دیگر از فروشندگان پارچه در ادامه با اشاره به عدم حمایت دولت و مسئولین از این صنف عنوان میکند: برای بهبود وضعیت کارخانههای تولید پارچه در کشور، دولت باید از کارخانهها بیشتر حمایت کند و طرحهای مالی با سود کمتر برای آنها در نظر بگیرد و رسانهها نیز کمتر به مشکلات این صنف میپردازنند.
این فروشنده پارچه میافزاید: اگر تولید کارخانهها بیشتر باشد جنس بیشتر و قیمتها ارزانتر است و در نتیجه خریدار بیشتر و سود فروشنده نیز افزایش مییابد و تمامی این موارد مانند یک زنجیر به یکدیگر متصل هستند.
لطفی، یکی از فروشندگان پارچه در بازار ابراز میکند: اکنون بیشتر پارچهها چینی هستند و اگر به تولید داخل توجه نشود و واردات پارچههای چینی روز به روز افزایش یابد، نمیتوانیم امیدوار باشیم که بتوانیم در این عرصه به فعالیت خود ادامه دهیم.
وی میگوید: در طول یکسال گذشته 90درصد فروشندگان پارچه در راستای بزازها ورشکست شده و بیش از 10 مغازه در این راستا شغل خود را به شال و روسری فروشی و یا لباس فروشی تغییر داده اند؛ زیرا سود این شغلها بیشتر از سود فروش پارچه است و نظارتی نیز وجود ندارد.
این فروشنده پارچه با بیان مشکلات شغل خود اذعان میکند: تیکهدار بودن پارچه، زدهدار بودن و کسری طاقههای پارچه از مشکلات صنف ما به شمار میآید که ضرر فروشنده را به دنبال خواهد داشت و حمایتی از سوی مسئولین وجود ندارد.
لطفی در ادامه به موضوع جالبی درباره پردهها اشاره کرد.
وی میگوید: مجمع امور صنفی تصمیم گرفته است که پارچه پردهای زیر نظر اتحادیه تزئینات باشد و پارچهفروشان نمیتوانند در مغازه خود پرده بفروشند درصورتی که پرده جزءای از پارچه است، اما نمیدانم با چه استدلالی درباره آن چنین تصمیمی گرفته شده است.
حقی که یکی دیگر از فعالان بازار پارچه فروشی است، اظهار میکند: باعث تاسف است که در طول این 40سال مسئولین پیگیر تولید پارچه چادر مشکی در داخل کشور نبودهاند و ما واردکننده این پارچهها هستیم؛ هرچند که به تازگی اعلام کردهاند که کارخانه تولید چادر مشکی در شهرکرد افتتاح شده است.
این فروشنده پارچه با بیان اینکه از صنعت نساجی باید حمایت شود، ابراز میکند: کمکها باید بگونهای باشد که سرمایهدار از به کار انداختن سرمایهی خود در بازار احساس خطر نکند و کمکهای مالی برای تولیدکنندگان در نظر گرفته شود.
وی در ادامه میگوید: شرایط بازار پارچه در کشور را باید به گونهای تغییردهیم که کارخانهها به رقابت با یکدیگر بپردازنند و بتوانند پارچههایی با تنوع بسیار تولید کنند و همچنین باید از واردات بیرویه در این صنعت جلوگیری شود.
با گشتی در بازار به خولبی میتوان صحت حرف فروشندگان پارچه را رصد کرد، بازاری که بورس پارچههای خارجی شده است!
میرزایی نائب رئیس اتحادیه پارچه فروشان در استان قزوین درباره وضعیت موجود بازار پارچه به خبرنگار
صبح قزوین میگوید: تولیدات داخل کماکان ادامه دارد، علاوه بر تولیدات داخلی واردات نیز طبق روال معمول خود از کشورهایی مانند چین، کره، اندولزی، هند و ژاپن ادامه دارد و گفتنی است که تقریبا 40درصد پارچههای موجود در سطح بازار ایرانی است.
این مسئول با اشاره به روند افزایش قیمتها اذعان میکند: جنسهایی که اکنون خریداری میکنیم بصورت نقدی بوده و قیمتها 3برابر شده است، البته تولیدات داخل به دلیل بالا رفتن قیمت دلار و از بین رفتن تولید نخ در ایران گرانتر از خارجیها است.
میرزایی با بیان اینکه بعضی از پارچههای تولید داخل از کیفیت بالایی برخوردار است، اظهار میکند: بعضی از پارچههای ایرانی مانند فاستونی به دلیل کیفیت بالای آن صادر نیز میشود و پارچههای ایرانی نیز مانند پارچههای خارجی از لحاظ کیفیت درجهبندی شده هستند.
وی عنوان میکند: اگر بر روی صادرات تولیدات داخل تمرکز شود ارزآوری بسیار مطلوبی دارد و همین مزایا باعث شده کشورهای درحال توسعه که اکثر آنها فاقد منابع فلزی، نفت و گاز هستند برای ارتقا و رونق اقتصاد خود به سرمایهگذاری در این صنعت روی آوردند.
این فروشنده پارچه میافزاید: پارچه از ابتدای تولد تا مرگ مورد نیاز انسان است و صنعت نساجی صنعت مادر بوده و حیف است که درکشور نابود شود؛ البته باتوجه به قدمت دیرینه صنعت نساجی سرمایهگذاری در این صنعت دارای مزایای بسیاری بوده و اشتغال زیادی را ایجاد میکند.
میرزایی با اشاره به اینکه نساجی یک صنعت مادر است، ادامه میدهد: بزرگترین آسیبی که اکنون به صنعت نساجی وارد شده؛ آن است که کارخانههای مادر تعطیل شدهاند؛ درست است که بعضی از دستگاههای کارخانهها قدیمی است اما با هرکیفیتی که بود در گذشته تولید داشتهایم ولی با توجه به تعطیل شدن کارخانهها همان معدود تولیدات را از دست دادهایم.
وی اذعان میکند: با توجه به اینکه مصرف پارچه از ابتدا بالا بود، اما مورد توجه مسئولین قرار نگرفته و از این صنعت مهم حمایت نمیشود و به نقل از بعضی کاسبها " پارچه فروشان مانند دایناسورها درحال انقراض هستند".
این مسئول در پایان میگوید: در بحث تولید پارچه اگر مدیریت و سیاست درستی به کار برده شود، به دلیل اینکه مواد اولیه تولید پارچه یعنی پتروشیمی در کشور وجود دارد تولید بصرفهتر از واردات خواهد بود.
گفتوگو با پارچه فروشان در بازار سنتی استان قزوین نشان میدهد که این صنعت مهم هم اکنون با مشکلات زیادی درحال دست و پنجهنرم کردن است.
حمایت از صنعت نساجی و تشویق بخش خصوصی برای ورود به این صنعت در سالی که سال " حمایت از کالای ایرانی" است بسیار ضروری و حیاتی بوده؛ زیرا اگر تولید با کیفیت در داخل کشور افزایش پیدا کند قیمتها کاهش یافته و در نتیجه مردم از کالای ایرانی استفاده میکنند و کشور روز بهروز بیشتر به سمت قلههای موفقیت پیش خواهد رفت.
انتهای پیام/3009
دیدگاه ها