به گزارش سرویس اجتماعی
صبح قزوین ؛ محسن حقشناس با اشاره به شرایط و فضای اجتماعی استان قزوین، اظهار کرد: ما اکنون در استان دچار این معضل هستیم که بخشی از مسائل مدیریتی و تصمیم گیریهای کلان، خارج از مجموعهی فضای قانونی مدیریتی اتخاذ میشود و دستهای پنهانی وجود دارند که مدیران قزوین را جهت دهی میکنند.
این فعال سیاسی ادامه داد: در برخی ادوار مدیران ارشد دستگاههای استان یعنی مدیران دولتی رسمی که منصوب شده از روی سیستم معتبر حاکمیتی بودند و بدون رانت و داد و ستدهای باندی، بر مسند راهبری دستگاهها نشستند با این پدیده مقابلاتی کردند و این دست اندازیها و دخالتها را به حداقل رساندند، اما در برخی از مقاطع مدیران ارشد فاقد توانمندیهای لازم بودند و انتصاب و بقای خود را در این دیدند که به همین دستهای پنهانی متوسل شوند، یعنی اسمشان بهعنوان مدیر در رأس مجموعه باشد و در عین حال مسائل مدیریتی توسط افراد دیگری تصمیمگیری و اجرایی شود.
عضو شورای شهر قزوین با تأکید بر اینکه بخشی از این موضوع برگرفته از سرسپردگی به زر و زور و تزویر است، عنوان کرد: مدیران مستقل و مدیرانی که خودشان به لحاظ علمی و جایگاهی دارای قوهی کارشناسی، جایگاه مردمی و تخصصی باشند، هیچ نیازی ندارند که برای انتصاب و یا تداوم کارشان به دستبوسی حوزهی زر و زور و تزویر متصل شوند.
وی افزود: متأسفانه عدهای در واقع مدیر نیستند و فقط نقش مدیر را بازی میکنند و در فضای رانت و ارتباطات آلت دست جریان نفوذ هستند، اینها ظاهرأ منصوب قانون هستند، ولی در باطن آدمهای این دستهای پنهان هستند، فلذا کارهایی میکنند که مورد تقاضای آنها است؛ در غیر اینصورت چه دلیلی وجود که برای انتصاب در یک پست میانی و بالاتر باید با کسانی خاص دیدار کنند و اعلام همکاری و سرسپردگی نمایند، آن هم سر سپردگی کسانی که هیچ جایگاه و نقش قانونی در استان ندارند و متأسفانه نمونههای متعددی از این موضوع در استان ما قابل اشاره است.
سفارش و نظر فلانکس، ارجح بر قانون!
حق شناس اظهار کرد: برای تشخیص سره از ناسره مدیریت ارشد دستگاه باید خودش فردی مستقل و دارای استقلال رأی باشد و وامدار و ذلیل یک جریان خاص نباشد؛ در واقع مدیر ارشد باید مدیری باشد که شایسته سالاری برایش ارزشمند، قاعدهمندی برایش مهم و احترام به قانون و برنامه در نزدش با اهمیتتر از همه چیز باشد.
این عضو شورای شهر با اشاره به اینکه مصادیقی وجود دارد که بیش از اینکه طبق قانون باشد سفارش و نظر فلانکس است، تصریح کرد: این نظر فلانکس خیلی جاها حتی با قانون یا نتیجهی منبعث از فضای کار دقیق کارشناسی، در تعارض جدی است ولی برخی مدیران ارشد دستگاهها این توان را ندارند که جلوی آن سفارشات و توصیهها را بگیرند و به قانون عمل کنند، چون خودشان به طریقی وامدار این جریان هستند و استقلال و بنیهی کارشناسی و وجههی مردمی لازم را ندارند؛ چگونه است که برخی از بودجههای مصوب باید از طریق اعمال نظر دستهای پنهان و بنا به خواست آنان و خارج از مبادی مشخص قانونی توزیع شود؟ این اگر نفوذ نیست پس چیست؟ چه نامی جز انحراف بر این رویهی نامشروع میتوان گذاشت؟
این فعال اجتماعی یکی از خلقیات مدیر در نظام اسلامی را عدم دلبستگی به میز و پست و جریانات انحرافی خواند و عنوان کرد: مدیر اسلامی باید به تحقق اهداف آرمانی سیستم مدیریتی خود دلبسته باشد ولی متأسفانه بعضی وقتها عکس این است و ما شاهد مدیرانی هستیم که دل بسته به میزشان هستند و نتیجهی این پشت میز نشینی چه میشود؟ این نتیجه دیگر برایشان اهمیتی ندارد.
حق شناس افزود: شک نکنید که اینمدل پذیرش پست که به صورت غیرسیستماتیک توسط یک عدهای در اختیار شخصی قرار داده شده، باعث میشود او خود را وامدار این افراد بداند و در نتیجه گفتههای این عناصر ظاهرأ بدون مسئولیت و تحت قالب دستهای پنهان را بهعنوان قانون در جامعه اجرا کند و این به معنای افول و درجا زدن و انحراف از معیارهای صحیح و رقابت سالم است.
قزوین بیشتر از برخی شهرها گرفتار باندبازی است
این مسئول با اشاره به آفت اینگونه مدیران برای نظام اسلامی و مردم عنوان کرد: به این ترتیب به جای اینکه انتصابات و تصمیمات اینگونه مدیران مطابق با صلاحیتها باشد، مطابق با دستور دستهای پنهان است، به جای این که هزینهها و عملکردها مطابق با برنامهها و افق کاری باشد، مطابق با دستور آنهاست و بهجای اینکه پروژهها به افراد ذیصلاح داده شود به چهرههای متنفذ، مطابق با دستور آنها داده میشود.
وی ادامه داد: به عقیدهی بنده قزوین متأسفانه بیشتر از برخی شهرهای دیگر گرفتار نظام باندبازی به این معنا شده است و از سوی دیگر دستهای پنهان برای ادامهی نفوذ خود و تداوم سیطرهی نامشروع خود بر مراکز قدرت، به دنبال عدهای بله قربانگو هستند که بهعنوان مدیر معرفی نمایند و برای انتصاب او نیز از هیچ نوع ارتباط، تهدید، هزینه و رانتی فروگذاری نمیکنند.
حق شناس با اشاره به حداقل تأثیرات تداوم این رویه نامشروع عنوان کرد: حذف نیروهای توانمند و مستقل از گردونه مسئولیت، جایگزینی نیروهای دست چندم در صدر مسئولیتهای اجرایی، ضعیف جایگاه مدیریت ارشد استان در تصمیم گیریهای کلان، حذف اقتدار وسلب اختیار از حوزه هایی که به موجب قانون باید با اقتدار و اختیار اخذ تصمیم نمایند، بیانگیزگی نیروهای توانمند و با استعداد برای کار بیشتر و رسیدن به قلههای موفقیت در سایه رقابت سالم و تخصصی و در نتیجهی اینها عقب گرد دائمی استان از افقهای ترسیم شده اثرات سوء این دخالت و رویه شوم است.
مسئولینی که نصیحت پذیر نیستند!
وی در پاسخ به این پرسش که چگونه میتوان با این مشکل و آفت مقابله کرد گفت: بدون تعارف عرض میکنم مسئولینی که این رویه را دارند متأسفانه نصیحتپذیر نیز نیستند، ولی یک آیه در قرآن داریم که راهگشا و حلال مشکلات است؛ خداوند در قرآن میفرمایند «الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ/ ۶۷ زخرف»، خیلی از دوستان روز قیامت با یکدیگر دشمن میشوند، مگر آنهایی که اهل تقوا و ورع و خوفداری از پلیدیها و پلشتیها هستند.
این عضو شورای شهر قزوین اظهار کرد: من امروز رفیقم را با انواع لطایف الحیل سر کار میآورم و سعی میکنم او را حمایت کنم برای اینکه او نیز فردا انتظارات من را برآورده سازد و کارهایی را که مد نظرم است انجام دهد، در صحرای محشر پای میزان حساب که میرسد، مسئولین به ازای تصمیمات مورد باز خواست قرار میگیرند، تقصیرات را به گردن هم میاندازند.
معرفی تنها یک گزینه برای یک مسئولیت!
حقشناس یکی از راههای شناخت این روش را معرفی فقط یک گزینه برای مسئولیت دانست و تصریح کرد: در این مسیر آنها حاضر به بررسی سایر گزینههای توانمند و ذیصلاح هم نیستند و در معرفی نیروها بدون توجه به دستور مولا علی(ع) که در خطبه ۱۱۸ نهج البلاغه فرمودند پس مرا یاری کنید، به خیرخواهی نمودن، نصیحتی تهی از دغلی و دورویی بودن، یعنی به دور از حب و بغضهای شخصی دنبال بهترینها باشیم.
این فعال سیاسی عنوان کرد: تنها توصیهی من به مدیرها این است که فرصت کار اداری خیلی کم است و فرصت مدیریت مشروط به اجازه اجل، فوقالعاده کمتر و بهترین نوع مدیریت خدمتگزاری مطابق قانون اسلام و خادمی عزتمندانه و صادقانه برای مردم است.
حق شناس در پایان گفت: مدیر اگر خدا را در فرآیند مدیریتش مقدم بر همه چیز و میزش را وسیلهای برای امتحان خود ببیند، گرفتار این باند بازیها نمی شود، ولی از مدیریتی که با این مسائل فاصله دارد و اولویت اولش به جای کسب رضایت خالق، جلب رضایت این آقابزرگهاست، نمیتوان انتظار چندانی داشت.
انتهای پیام/2002
دیدگاه ها