مصطفی محمدی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی
صبح قزوین در خصوص فعالیت حرفهای خود در حوزه ورزش اظهار کرد: از سال ۸۵ به صورت حرفهای رشتههای ورزشی دومیدانی، سنگنوردی و بدمینتون را دنبال میکنم؛ به گونهای که تاکنون موفق به کسب ۳۴مدال کشوری و ۲مدال جهانی شدم.
وی افزود: علیرغم کسب مدالهای متعدد در مسابقات ورزشی متأسفانه مسئولان استان حمایت خوبی از ورزشکاران معلول ندارند؛ با توجه به اینکه در رشتههای ورزشی انفرادی فعالیت میکنم تمام هزینهها بر عهده خودم است.
این ورزشکار معلول با بیان اینکه نگاه مسئولان استان نسبت به ورزشکاران معلول خیلی ضعیف است، اضافه کرد: علیرغم اینکه امکاناتی مانند پیست ورزشی در اختیار ما قرار میدهند؛ اما مشکل اصلی ورزشکاران معلول تأمین هزینههای ورزش است زیرا به عنوان نمونه قیمت کفشهای ورزشی که ورزشکاران معلول باید خریداری کنند، بسیار بالاست و قادر به تأمین چنین هزینههایی نیستند.
وی ادامه داد: مسئولان استان کارتهایی برای استفاده از امکانات ورزشی استان مانند مشاورههای ورزشی، سالنهای بدنسازی و استخر در اختیار بنده قرار داده اند؛ اما وقتی به استخرها و سالنهای بدنسازی معرفی شده مراجعه کردم، گفتند که برای ارائه خدمات ورزشی مسئولان استان به وعدههای خود عمل نکردند بنابراین آنها هم خدماتی ارائه نمیدهند.
این مدال آور کشور عنوان کرد: به دلیل عدم حمایت مسئولان استان از ورزشکاران معلول هیچ یک از ورزشکاران معلول استان که به مقامهای بین المللی دست پیدا کردهاند، در استان نماندند.
وی تصریح کرد: وقتی من از مسابقات جهانی دو و میدانی به استان قزوین برگشتم هیچ یک از مسئولان استان به استقبال من نیامدند، در حالی که من اولین و تنها مدالآور تاریخ دو و میدانی استان هستم.
محمدی با اشاره به اینکه در رشته سنگ نوردی قهرمان کشور شده اما در این رشته هم از سوی مسئولان هیچ حمایتی از وی صورت نگرفته است، گفت: شرایط لازم را داشتم که به عنوان یکی از سه سنگنورد برتر در رشته ورزشی سنگنوردی معلولان جهان حضور داشته باشم، اما کسی از من حمایت نکرد.
وی با تأکید بر اینکه مسئولان استان به حرفها و وعدههای خود در مورد ورزش معلولان عمل نمیکنند، بیان کرد: طبق آییننامهای که دولت و فدراسیون تصویب کرده است تمام ورزشکاران دارای مدالهای بینالمللی باید در سازمانهای دولتی استخدام شوند اما در عمل اینطور نبوده و به این مصوبه عمل نمیشود.
این ورزشکار معلول افزود: کارگر شرکت فیروز بودم و ۱۲ ساعت کار در شرکت موجب میشد فرصت زیادی برای تمرین نداشته باشم که این امر موجب شده در حال حاضر بیکار باشم.
محمدی اضافه کرد: چند سال است که برای ثبت رکورد جدید با چند نفر از دوستانم تصمیم داریم تا مشهد مقدس را با بدوییم؛ اما کسی از ما حمایت نمیکند.
به دنبال ثبت رکورد جدید در بالارفتن از پلههای برج میلاد هستم
وی ادامه داد: یکی از برنامههای من برای ثبت رکورد جدید طی کردن پلههای برج میلاد است که ۱میلیون و ۵۰۰هزار تومان هزینه نیاز دارد و قادر به تأمین این هزینه نیستم.
این مدال آور جهان عنوان کرد: استان قزوین یکی از استانهایی است که در ورزش معلولان و جانبازان ستارههای زیادی دارد اما به این افراد توانمند بها داده نمیشود.
وی عنوان کرد: بیتوجهی مسئولان استان به ورزشکارانی که در عرصههای ملی و بینالمللی مدالآور هستند، موجب بیانگیزگی آنان برای تلاش بیشتر در عرصه ورزش میشود.
محمدی تصریح کرد: مسئولان استان هیچ حمایت مالی از ورزشکاران معلول نمیکنند؛ حداقل به لحاظ روحی و معنوی توجه بیشتری به ما داشته باشند.
وی با بیان اینکه از سوی استانهای دیگر برای شرکت در مسابقات پیشنهاد داشتم، گفت: علیرغم اینکه پیشنهادات خوبی در این زمینه به من شد؛ اما با توجه به تعصبی که روی استان قزوین دارم، نپذیرفتم اما وقتی میبینم مسئولان استان هیچ توجهی به ما ندارند از این کار خود پشیمانم.
این ورزشکار معلول بیان کرد: به دلیل بیتوجهی مسئولان استان که ما را برای مسابقات کشوری اعزام نکردند، از مسابقات سوییس هم جا ماندیم در حالی که اگر هزینهها را پرداخت میکردند این مشکل برای ما به وجود نمیآمد.
محمدی افزود: تنها جوابی که مسئولان استان در برابر اعتراض ما میدهند این است که بودجه ندارند؛ بنابراین اگر واقعا شرایط به این صورت است لااقل به ما بگویند برای استانهای دیگر بازی کنیم.
وی با تأکید براینکه برخورداری از شغل مناسب برای ادامه ورزش حرفهای ضروری است، اضافه کرد: اولویت اصلی ما شغل است زیرا هم اکنون علیرغم تأهل، شغل ندارم بنابراین یکی از لازمههای پیشرفت بیشتر من در عرصه ورزش این است که شغل ثابت داشته و دغدغه بیکارشدن نداشته باشم.
این قهرمان کشوری اذعان کرد: مسئول ورزشی که تاکنون حتی یک بار هم سر تمرینات ما حاضر نشده است، هیچ کارایی نمیتواند برای ما داشته باشد.
وی تصریح کرد: وقتی در مسابقات آمریکا مقام آوردم میتوانستم همانجا بمانم یا پیشنهاد کشور امارات را بپذیرم؛ اما به عشق وطن و تعصب به استان قزوین این کار را نکردم اما کسی ارزش این اقدامات وطن پرستانه ورزشکاران را نمیبیند.
انتهای پیام/۴۰۰۱
دیدگاه ها