مطالعه نهج‌البلاغه مقدمه عمل و عامل شیعه‌شدن است

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ حجت الاسلام سید مهدی خضری در مراسم احیای شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان در هیئت حسین جان قزوین اظهار کرد: قرائت دعای جوشن کبیر دو شکل دارد، ابتدا برای کسی که در مقام "یقض" قرار می‌گیرد یعنی امشب ناگهان حین بازی در کوچه‌های دنیا بیدار می‌شود، همین که بیدار شد خداوند را به هزار اسم فریاد می‌زند.

وی افزود: "یقض" به معنی بیداری است و انسان تا بیدار نشود محیر است؛ شهدای مدافع حرمی همچون مجید قربانخانی و محسن حججی بیدار شدند که به این مقام رسیدند. 

این کارشناس مذهبی ادامه داد: دومین شکل قرائت دعا برای کسی است که پشت در خانه خدا آمده و در حال در زدن است که با خواندن هر اسم در شب قدر یکبار در می‌زند. امام صادق (ع) می‌فرمایند: خداوند دوست دارد که مومن در یک خواسته خود اصرار بورزد و در خانه او را مدام بزند.

وی با بیان اینکه مهمتر از حاجات ما دعاکردن ماست؛ ابراز کرد: دعا هدف است و چیزی که می‌خواهیم فرع بر موضوع است. امشب به خدا می‌گوییم اگر مرا رد کنی هم از در خانه ات کنار نمی‌روم.

اگر عبد خدا شدیم او هم رفیقمان می‌شود

خضری اضافه کرد: رد کردن از در خانه خدا سه مدل است، محترمانه، با بی احترامی و نه محترمانه و نه با بی احترامی که به آن در قرآن استدراج می‌گویند و همان چوب و ضربه بی صدای خداست که باید از این حالت ترسید.

وی عنوان کرد: نفس، ما را دائما درحال سرازیری نگه می‌دارد و باید از خداوند خواست که یک لحظه هم دست ما را رها نکند. "من عرف نفسه فقد عرف ربه" توضیح زیادی نیاز ندارد و یعنی کسی که فهمید عین فقر است خدا را خواهد شناخت و معرفت نفس با سیر مراحل تقوی به دست می‌آید.

این استاد حوزه یادآور شد: امام صادق(ع) می‌فرمایند: سه چشم در روز قیامت خندان است؛ چشمی که خود را از نامحرم حفظ کند، چشمی که شب زنده داری می‌کند یعنی شب تا صبح مشغول کار فرهنگی، دفاع از ولی است و چشمی که از ترس خدا گریه می‌کند و عجیب اینکه امام ادامه می‌دهند اگر در یک جمعی یک نفر از ترس خدا گریه کند، خداوند به آن جمع نگاه رحمت می‌اندازد.

وی گفت: خداوند در دعای جوشن کبیر و بسیاری از آیات قرآن کریم خود را با تعبیرهای مختلفی معرفی کرده است و اصرار عجیبی دارد که ما با اسماء متفاوتی او را صدا بزنیم. برخی می‌گویند یک اسم کافی است؟ خیر، باید دینمان را از نهج البلاغه و نه از برخی شعرا یاد بگیریم.

خضری با بیان اینکه خواندن نهج البلاغه مقدمه عمل و مقدمه شیعه شدن است، اذعان کرد: جریان صفات و اسماء الهی برای انسان سازی و تربیت انسان است، هدف خلقت همه عالم عبودیت است و خداوند با صفات موجود در همین دعای جوشن کبیر و قرآن می‌خواهد ما را به عبودیت برساند که اگر عبد خدا شدیم او هم رفیقمان می‌شود.

حقیقت عبودیت در این است که خدا را مالک بدانیم

وی بیان کرد: خداوند مالکیت خود را بر انسان و همه شئون او به تعابیر مختلفی در جوشن کبیر بیان می‌کند و به رخ ما می‌کشاند. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌گوید ریشه تمام گناهان انسان‌ها ناشی از این است که مالکیت خدارا قبول ندارد و مشکل شیطان هم همین بود، یعنی ریشه عبودیت در فهم مالکیت خداست.

این کارشناس دینی ابراز کرد: امیرمؤمنان در حکمت 456 نهج البلاغه می‌فرمایند: در دنیا برای ابعاد وجودی شما انسان‌ها نمی‌توان قیمت تعيين کرد و فقط بهشت ابدی قیمت شماست؛ خودتان را در دنیا ارزان نفروشید.

وی اضافه کرد: حقیقت عبودیت در فهم این امر است که ما فقط امانتداریم و مالکیت مطلق از آن خداست. مهم‌ترین نقطه چالش ما با تمدن غرب در همین نکته است که آنها معتقدند که خداوند فقط خالق است حال آنکه ما براین باوریم که خدا مالک همه عالم است و باید در همه شئون رعایت امانتداری را بکنیم؛ خداوند نسبت به دل مومن هم غیرت دارد و نباید هرکسی را جز خداوند در دروازه دل خود راه دهیم.

خضری در پایان گفت: اگر مسیر خداوند را انتخاب کنیم و طبق نقشه پیش برویم او هم کمکمان می‌کند و اگر برای بیرون آمدن از گناه دویدیم خداوند مثل حضرت یوسف ما را کمک کرده و آبرویمان را نیز حفظ می‌کند.

انتهای پیام/2002