"قلب تپنده اسلام بر دستان چدنی، دستکش مخلمی است!!!"

صبح قزوین؛ چند سال دیگر از تاریخ یهودیت صهیونیست را باید ورق زد تا این 65 سال، روز به روز و لحظه به لحظه بر جرگه سیری ناپذیر جرثومه ننگ زخمی کاری بزند و یک دنیا را آرامش ببخشد؟! آری قدس است و قبله گاه اول مسلمین و یک مشت سنگ.
آری فلسطین است و نوزادانی که سرباز به دنیا آمدند و با شیر مادرانشان شیر مرد و شیرزن میدان رزم با لکه ننگ یهودیت شدند.
آن سنگ ها و آن سربازان نوزاد، شدند بازوان حافظ 65 ساله ی یک ملت.
اگر چه شیمون پرزها و اربابانش میل تسلط نیل تا فرات را در سر می پروراندند، اما قدرت اسلام و تسلط ایمان به کفر جهانی نشان داد ابر قدرت هم که باشی چون دستی چدنی در دستکشی مخملی پوسیده و منفعل هستی! گویی دشمنان قسم خورده اسلام که خدای متعال در کتاب آسمانی قرآن آنان را لعنت کرده و دشمن اول مسلمانان معرفی شده اند، آویزه گوششان را فراموش کرده است.
خدای متعال می فرماید هیچ وقت راه تسلط کافران را بر مسلمانان باز نکرده و این نشان از آینده طلایی پیروزی و حاکم شدن مستضعفین بر جهان دارد.
مسلمانانی که با هرم گرمای امید به وعده های خدا و پیروزی زنده اند، نه به امید گرمای آتش گلوله و تانکی که ندارد.
امید یک مسلمان یعنی یک عمر 65 ساله، به سن مادربزرگم که چند روز پیش به رحمت خدا رفت، یعنی یک عمر زندگی، یعنی 33 روز، 22 روز، 8 روز در یک جنگ تن به تن با دشمن عنکبوتی ات بجنگی و مقاومت کنی.
اسرائیلی که فقط با نوشیدن خون مسلمانان و شیر پر غلظت اعراب بی غیرت در دامان مادری چون ایالت متحده آمریکا رشد کرد و به جوانی معیوب تبدیل شد که هر چی پول و ثروت نفت هم برای درمانش هزینه کردند، اثر نکرد.
مگر مال بی غیرتی و حرام که برای ظلم به کار می رود، جوابی جز این می تواند داشته باشد؟ این جوان افلیج یهودی بعد از گذشت 6 دهه، امروز به پیر خرفتی تبدیل شده که خودش به مرگش راضی تر از دشمنانش است.
آنچه که رژیم منحوس اسرائیل باور نداشت وسعت ملت فلسطین بود که به اندازه قلب مسلمانان از شرق تا غرب عالم است.
هر هیئتی که به عشق حسین(علیه السلام) در محرم، به عشق فاطمه زهرا(سلام الله) در فاطمیه و به عشق مولا علی(علیه السلام) در رمضان برپا می شود، پای ثابت آخر دعاهایش آزادی قدس شریف و نابودی اسرائیل است.
اگر این پیر خرفت امروز با این همه تجهیزات و کمک های مالی یار غارش نائی ندارد، به خاطر آشامیدن خون های بی گناهان صبر ا و شتیلا، دیر یاسین و غزه است.
به راستی مرگ این نوزاد نامبارک به سرانجامش رسیده است.
روز قدس نشانه ای از این زوال است.
یوم اللهی که دعای میلیون های مسلمان روزه دار پشتیبان ملتی رنج دیده می شود و نفرین شان زخمی بر گلوی دنیای ظلم و کفر! پیروزی نزدیک است.
الیس صبح بقریب! انتهای پیام/2002/خ