صبح قزوین ، آژانس بین المللی انرژی اتمی تازهترین گزارش خود درباره برنامه هستهای ایران را منتشر کرد. این گزارش که روز 5 شهریور منتشر شده، نخستین گزارش پس از نهایی شدن برجام میان ایران و 1+5 است که در نوع خود حاوی رویکردهای سختگیرانه آژانس علیه فنآوری صلح آمیز هستهای است، لیکن در کنار این مسأله برخی مصادیق مداخله جویانه از قبیل بازرسی از مراکز نظامی بر اساس درخواست و تمایل آژانس نیز در گزارش مشاهده می باشد.
ابعاد نظامی احتمالی
«آژانس همچنان درباره احتمال وجود فعالیتهای مرتبط هستهای افشا نشده در ایران که سازمانهای نظامی در آن مشارکت داشته باشند از جمله فعالیتهای مرتبط با تولید خرج هسته ای برای یک موشک نگران است.
ایران ملزم به همکاری کامل با آژانس درباره همه مسائل حل نشده به ویژه آن دسته از مسائلی است که نگرانیها را درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هستهای ایران افزایش میدهد. این اقدامات شامل دسترسی بدون تاخیر به همه تاسیسات، تجهیزات، افراد و اسناد درخواستی آژانس است».
با تأمل در بخشهایی از این گزارش به وضوح برنامهریزی هدفمند غرب برای نفوذ امنیتی در ساختارهای کلیدی نظام اسلامی در لوای بازرسیهای فراگیر هستهای و حتی نظامی و موشکی به چشم میآید.
حال اگر گزارش آژانس را در کنار مواضع خصمانه وزیر انرژی آمریکا قرار دهیم میتوان به هنر اعتدالیون در تقویت تهدید پذیری نظام و البته برنامه هدفمند قدرتهای استکباری در افزایش تهدید زایی و ایجاد خلأهای متعدد امنیتی واقف گردید، زیرا مونیز وزیر انرژی امریکا رسماً به نفوذ آمریکا بر بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی اعتراف کرده که از سال ۱۹۸۰، تمامی بازرسان آژانس در آزمایشگاه ملی لوسآلاموس تربیت شده اند.
هم چنین دهها دوره آموزشی برای این افراد برگزار گردیده و اطمینان حاصل شده است که آنها از پیشرفتهترین تجهیزات و ابرازهای الکترونیکی برخوردار هستند که اکثر آنها هم ساخت خود آمریکا است.
لذا با این تفاسیر وقتی رویکرد آژانس اینچنین سختگیرانه و فرا قوانین آژانس باشد، و در سوی دیگر اعلام مواضع وزیر انرژی آمریکا که با صداقت هر چه تمامتر البته از نوع آمریکایی آن و تهدید وار، ماهیت واقعی بازرسان و دستگاههای بازرسی را اعلام نمود، حاکی از این مسأله است که فرایندی سخت و دشوار فراروی نظام اسلامی قرار دارد که می تواند تمام ساختارهای امنیتی کشور را متلاشی سازد، گرچه واقعیت این ادعا یعنی ماهیت بازرسان آژانس سالهاست برای همگان آشکار شده است.
حال در کنار این خلأهای امنیتی باید به ساختارهای موجود در فن آوری ارتباطات و اطلاعات در کشور اشاره نمود، از آنجا که نظام اسلامی به مانند دیگر کشورهای در حال توسعه فاقد فناوری ارتباطات و اطلاعات از خلأهای متعدد امنیتی برخوردار است، لذا تسلط اطلاعاتی کشورهای صاحب فناوری بر این کشورها به ویژه نظام اسلامی امری حتمی است.
زیرا شبکههای نرم افزاری و سخت افزاری الکترونیکی نصب شده از سوی شرکتهای خارجی به گونهای طراحی میشوند که همه اطلاعات را به صورت دسته بندی به مراکز خود در آمریکا و اروپا منتقل میکنند، بنابراین وقتی شرکتهای امریکایی و اروپایی و وابسته به سرویسهای جاسوسی غرب سیستمهای نرم افزرای و سخت افزاری الکترونیکی نظام بانکی کشور و دیگر عرصههای مهم و حیاتی را طراحی و نصب میکنند قطعاً اطلاعات آن در اختیار قدرت های استکباری قرار خواهد گرفت گرچه رویکرد مسئولان در سالهای اخیر به سمت بومی سازی فن آوری اطلاعات و ارتباطات سوق داده شده است لیکن هنوز در آغاز راه قرار داریم.
بنابراین از جمله آسیبهای مهم در این مسأله که کشور را تهدید میکند عدم تولید فناوری بومی در این گونه مسائل و تهدید نظام از طریق سرقت اطلاعات توسط کشورهای صاحب تکنولوژی، جاسوسی، خرابکاری، استفاده از هکرها در شبکههای ارتباطی و اطلاعاتی است که با این خلأهای غیر قابل انکار در سیستم امنیتی کشور، برجام به نوبه خود امنیت شبکههای اطلاعاتی و ارتباطی کشور را بیش از پیش تهدید خواهد کرد.
لذا باید گفت به راستی وقتی که حتی دشمن نیز صداقت البته از نوع آمریکایی را در حق ما تمام می کند و رسماً از اراده شیطان بزرگ مبنی بر جاسوسی و نفوذ امنیتی و سلطهگری بر شریانهای حیاتی فضای امنیتی و نظامی سخن می گوید حال آیا رواست دولتمردان همچنان در فضای گل و بلبل هتلهای شیک وین به سر ببرند و حتی غفلت را بدانجا منتهی سازند که از عدم اصلاح پذیری برجام دم بزنند؟
آیا رواست رئیس جمهور یک کشور با غفلت از خلأهای موجود در برجام مدعی شود توافقی امضا نشده تا نیازمند تصویب مجلس باشد؟ آیا این رویکرد جناب رئیس جمهور مخرب منافع ملی و تهدید کننده تمامیت ارضی کشور نیست؟ به راستی دولت تدبیر و امید با افزایش تهدید زایی نظام اسلامی چه پاسخی به نسل های آینده خواهد داشت؟
متأسفانه غفلت کشندهای برخی دولتمردان کشور به ویژه رئیس قوه اجرایی کشور را فرا گرفته است که این رویکرد نادرست حاکی از این مسأله است که برخی آقایان هنوز در خوش خوشک ایام سفر به ژنو و وین به سر میبرند و بسیاری از خلأهای امنیتی در برجام را با لبخندی بیهدف وعبث به باد فراموشی سپرده اند، لیکن انچه باید به عنوان اصل و ضرورت مورد نظر قرار گیرد ترمیم خلأهای امنیتی برجام از یک سو و تقویت حفاظت و صیانت از اطلاعات امنیتی به ویژه تقویت امنیتی مراکز مختلف از جمله تأسیسات هستهای، پالایشگاههای نفت و گاز، ذخایر زیر زمینی، حفاظت از مراکز امنیتی نظامی، توسعه و تعمیق بومی سازی اطلاعاتی از طریق ایجاد، نصب و کنترل شبکههای سخت افزاری و نرم افزاری است.
امید است مسئولان و دولتمردان محترم به عمق تهدید زایی برجام در تضعیف فضای امنیتی کشور واقف گردند و برای اصلاح این خلأهای پیچیده از همه ظرفیتهای موجود به ویژه از طریق چشمان هوشیار و بیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عنوان عصاره ملت و نیز شورای عالی امنیت ملی و حتی دیگر کارشناسان متخصص بهره گیرند.
انتهای پیام/6001
دیدگاه ها