به گزارش صبح قزوین، امام صادق(ع) در پاسخ به این سوال چنین فرموده اند:" غیبت مهدی طولانی است و او از شدت محبتی که به دوستان خود دارد، هر زمانی که شخصی او را یاد کند، نگاهی به او می نماید؛
"سزاوار است که یاد کننده به جهت احترام و تعظیم از جای خود برخیزد، هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه می کند، پس از، جای خود برخیزد و از خدا تعجیل فرج ایشان را بخواهد."
درباره قیام به هنگام ذکر نام "قائم"، مطالبی بیان کرده اند: از جمله اینکه این احترام موجب توجه خاص آن امام به قیام کننده می شود؛ ضمنا از حکمت اجتماعی انتظار نیز نباید غفلت کرد: آمادگی افراد، در هر آن، برای "قیام" و مبارزه و جهاد در راه تحکیم عدالت جهانی و حفظ حقوق انسان ها اهمیت به سزایی دارد.
شیعه منتظر، و حتی هر مسلمانی، در عصر غیبت باید همواره دارای چنین هدفی باشد و در راه تحقق آن بکوشد و این آمادگی همه جانبه خویش را نشان دهد و این آمادگی را همیشه به خود و دیگران تحکیم کند.
" با همکاری دفتر پاسخگویی حوزه علمیه قزوین"
انتهای پیام/2002/خ
دیدگاه ها