به گزارش سرویس اجتماعی
صبح قزوین ، فرش نزد ایرانیان یکی از جلوه‌های منحصر به فرد به شمار می‌رود. شماری از فرش‌های دست بافت ایرانی، در زمره‌ی برجسته ترین آثار هنری آفریده شده به دست بشر هستند به نوعی که نام ایران با نام فرش گره خورده است.
در شهر قزوین و بخش های گسترده آن نیز از دیرباز بافتن گلیم، جاجیم، قالی و قالیچه رواج داشته و هنوز هم ادامه دارد.
ثریا ترکمنی از بافنده‌هایی است که در این حرفه نقش‌آفرینی می‌کند؛ وی ۲۵ سال سن دارد و ساکن شهر قزوین و بافنده فرش است و مدت ۱۲سال است که به این حرفه مشغول است.
در ادامه گفت‌وگویی با این نقش‌آفرین خواهیم داشت.
چطور شد که شما وارد عرصه قالی بافی شدید؟
من کار بافندگی را از مادرم آموختم، اکثر بستگان ما فرش باف هستند، مادرم در آن زمان در قالب قالیچه‌های کوچک سنتی فرش می بافت و من کنار او می‌نشستم و به او کمک می‌کردم اما از تابستان سن یازده سالگی فرش بافی را به صورت تخصصی در کارگاه یاد گرفتم.
چرا از بین این همه شغل این حرفه را انتخاب کردید؟
من به فرش به عنوان یک دوست نگاه می‌کنم چون بیشتر وقتم را با فرش می‌گذرانم، علاقه من به فرش با وجود تجربه چندساله و چالش‌های زیاد این حرفه همچنان باقی است و هیچ وقت اظهار خستگی نخواهم کرد.
آیا دیدتان نسبت به این حرفه جنبه مالی دارد؟
من به فرش بافی به عنوان شغل نگاه می‌کنم، با توجه به اینکه بنده سرپرست خانوار هستم و در وضعیت مالی ضعیفی به سر می‌برم واقعا به درآمد این کار نیاز دارم. چراکه حتی یک هنر از بافته هایم را برای خودم نگه نداشتم .
تا به حال چند فرش بافتید؟
با توجه به اینکه من دست تنها هستم هر فرش حدودا یک‌سال طول می‌کشد تا تکمیل شود فکر می‌کنم تقریبا ۱۲ فرش علاوه بر تابلو فرش های دیواری و تزیینی بافته‌ام.
از پروژه فرش قزوین برایمان بگویید؟
فرش قزوین زیر نظر جهاد دانشگاهی استان است و این پروژه از این طریق به ما سفارش داده شد، فرش در اندازه ۲×۵/۱متر طراحی شده بود؛ طی مدت کوتاهی فرش می بایست به دست همکارم بافته می‌شد؛ به علت کم بودن زمان تعیین شده برای تکمیل فرش به من پیشنهاد همکاری دادند؛ ما تقریبا به مدت ۵ماه به صورت ۲۰ساعت در روز روی فرش قزوین کار می‌کردیم به طوریکه فرش را زودتر از وقت تعیین شده تحویل دادیم.
توصیه شما به افراد علاقه مند در حوزه فرش‌بافی چیست؟
با توجه به برگزاری دوره های آموزشی موجود، پیشنهاد می‌کنم فرش را به صورت یک ماهه یاد نگیرند، چراکه از نظر بنده فرش بافی با تجربه جلو می‌رود و باید به صورت مرحله‌ای و در کنار کار آموخته شود یعنی به نوعی یادگیری در کنارعمل باشد.
چالش‌های فرش بافی از دید شما در استان چطور هست؟
قوانینی که برای بافنده‌ها در نظر گرفته شده بسیار سخت است به نوعی که ما برای واریز بیمه همیشه با چالش مواجه هستیم.
انتظار دارم مسئولین از بافنده‌ها حمایت کنند چون من هنر دارم ولی متاسفانه سرمایه ندارم و وام‌های تعلقی با مقدار کم و با تعیین شرایط سخت داده می‌شود.
دوست دارم در حق بافنده‌ها ظلم نشود، بافنده‌ای که تقریبا بیشتر وقت خود را روی فرش بافی می‌گذارد چرا باید به آن مالیات تعلق بگیرد درصورتی که بنده در منزل به این کار می‌پردازم.
ثریا ترکمن در ادامه گفت: دستمزد فرش بافی خیلی کم است و با توجه به هزینه اولیه نمیتوانم مستقل روی فرش سرمایه گذاری کنم و فقط می‌توانم تجربه‌هایم را روی فرش بگذارم به همین خاطر اکثرا سفارش می‌پذیرم.
این بافنده فرش کاهش فروش را ناشی از تحریم ها می داند و در ادامه چنین می گوید: فروش فرش برای فرد بافنده به طور مستقل خیلی سخت است چون فرش بافان از آینده طرح‌های پیشنهادی خود مطلع نیستند چراکه بازار فرش به تحریم‌ها وابسته است وقتی تحریم باشد صادراتی صورت نمی‌گیرد و برای ما به صرفه نیست که مستقل بر روی فرش کار کنیم.
وی ادامه داد: فرش بافی اگر با سرمایه گذاری خودمان باشد به صرفه تر است اما با توجه به اینکه ما سفارش می‌پذیریم سود حاصل بیشتر به واسطه گرها می‌رسد، این هنر نتیجه تلاش بافنده‌هاست ولی باتوجه به اینکه اکثر بافنده ها هزینه لازم برای سرمایه گذاری ندارند مجبور می‌شوند سفارش قبول کنند درحالی‌که با این کار جز خستگی چیزی برای ما نمی‌ماند.
انتظار دارم با توجه به نرخ تورم؛ اتحادیه فرش بافان نیز از بافنده‌ها حمایت کند، به نوعی که نقش واسطه‌ها کمتر شود و سود بیشتری برای ما بماند و می بایست نرخ ثابت دستمزدی برای دستبافان در نظر بگیرند تا حق بافنده‌ها ضایع نشود.
انتقادتون در این عرصه چیست؟
دوست دارم طرح‌های ایرانی را بر روی فرش به نقش بگذارم چراکه گاهی طرحهایی به بنده پیشنهاد می‌شود که به سبک زندگی غربی‌هاست و من اکثرا چنین طرحهایی را نمی‌پذیرم با وجود اینکه از لحاظ نرخ قیمتی هم بالاتر هستند اما چون من در فرش بافی به خدا بسیار تکیه می‌کنم، دوست دارم به نوعی طرح‌های ایرانی را ببافم.دوست دارم طرحهایی ایرانی به بازار عرضه شود در حالی‌که متاسفانه اکثر کارهای عرضه شده به بازار، طرح‌های بیگانه است.
آینده فرش بافی در استان را چطور می‌بینید؟
به نظرم اگر با بافنده‌ها همکاری شود قزوین آینده خوبی خواهد داشت و با تو جه به استقبال مردم از فرش‌های دستبافت فکر می‌کنم از نظر اقتصاد هم می‌تواند به استان کمک کند.
علاوه بر خودتون فرد دیگری از خانواده شما هم به این کار مشغول هست؟
تمام خواهرانم در این حرفه به صورت تفریحی و برای تزیینی مشغول هستند اما تنها فردی که به این حرفه به عنوان یک شغل می‌نگرد من هستم.
کدوم طرح فرش تا به حال برایتان لذت بخش بوده؟
طرحها معمولا برای بافنده فرقی نمی‌کند اما من بیشتر طرح‌های طبیعت و موجودات زنده را می‌پسندم چرا که با بافتم احساس می‌کنم به موجود جان می‌دهم و این برایم بسیار لذت بخش است و فرش دیگری که برایم بسیار جالب بود فرشی بود که در کارگاه به صورت گروهی می‌بافتیم که سلسله ایرانیان تا به امروز را به نمایش می‌گذاشت.
و حرف پایانی؟
من عاشق فرش‌بافی هستم، دوست دارم یک کارگاه بافندگی داشته باشم تا بتوانم تجربه‌هایم را در اختیار دیگران قرار دهم.
انتهای پیام/
منبع: شاخص نیوز
دیدگاه ها