"رئیس جمهوری" ملک پدری کیست؟

صبح قزوین: مردم در گریز از اشرافی گری به دام شعارهای ساده زیستی احمدی نژاد افتادند.
اما گذشت زمان نشان داد، تنها شعار خالی از عقلانیت، چاره کار نیست.
این را یاد آوری کردم تا اشاره ای به رفتار آقای احمدی نژاد هنگام ثبت نام مرادشان جناب مشایی داشته باشم.

بدیهی است اگر محمود احمدی نژاد منتسب به یکی از جناح های ریشه دار کشور بود، یا برای نظرات کسی جز خودش و آقای مشایی اهمیتی قائل می شد، این گونه تمام آبرویی را که لاقل در دور نخست دولت خود نزد گروه هایی کسب کرده، تمام وکمال به باد نمی داد.

این رفتار وی در مقام مجری انتخابات، یعنی رئیس جمهور هر آنچه جایگاه و اعتبار و آبرویی که در این کرسی دارد را ملک پدری خویش می داند و حاضر است آن را پای هر صنمی که خود خواهد بریزد  ، به نظر شما پس از این رفتار چه آبرویی برای دولت به عنوان مجری انتخابات باقی می ماند؟ به نظر می رسد دولت تنها مجری انتخاب آقای مشایی است.

پس تمام دستگاه های خود را با پول مردم به ستاد انتخاباتی این بابا بدل کرده و بی هیچ پرده پوشی تا وزارت کشور نیز برای ثبت نام او را همراهی می کند.

در یکی دو روز بعد از این قضیه، مواضع گوناگونی توسط برخی مسئولان، نمایندگان مردم و.
.
.
برابر این رفتار آقای احمدی نژاد گرفته شد.
اما به نظر می رسد برای سوزاندن ریشه  این بدعت وترویج فرصت طلبی باید اقدامی قاطع صورت گیرد تا نه در دولت های بعد و نه حتی درادامه همین انتخابات، قانون شکنی های آشکار و خندیدن به ریش مردم را شاهد نباشیم.

عجیب نیست اگر در این اوضاع، فردی که یک قانون ساده شهروندی، نظیرعدم عبور از چراغ قرمز یا بستن کمربند ایمنی را رعایت نکرده، با جریمه ای سنگین روبه رو شده و در صورت تکرار کارش به توقیف خودرو و حتی محاکمه و زندان می رسد، اما رئیس جمهور مملکت مقابل چشم همه، اساسی ترین قوانین مملکت را زیر پا می گذارد و همه تماشاگرند.

آیا این است معنای عدالتی که هشت سال است این جماعت از آن دم می زنند؟

آیا قوانین ما برای چنین روزهایی، فکری نکرده اند؟

البته بعید هم نیست فکری نکرده باشند! چرا که گفتم، در مخیله هیچ ایرانی، رئیس جمهوری نمی گنجید که همه آنچه را ملت به او داده اند، فدای امیال خویش نماید.
او چیزی نداشته از دست بدهد، پس کم نمی گذارد.
اما ناظران باید  برای هر رفتار و ستم بر مردم و قانون شکنی، راهکاری داشته باشند و به سرعت آن را عملی و از تکرار این رفتارها جلوگیری کنند.

"محمد حسین جعفریان"

انتهای پیام/2002/خ