۱۱/شوّال/۱۴۴۵

-

۱۴۰۳/۰۲/۰۱ شنبه

صبح قزوین حافظان کل قرآن به پله آخر رسیدند
کد خبر: ۵۳۲۸ تاریخ انتشار: // ساعت: : ↗ لینک کوتاه

حکایت اشک، شوق، لبخند:

حافظان کل قرآن به پله آخر رسیدند

اولین حافظان کل قرآن، طرح صدیقه طاهره(س) در قزوین به صفحه آخر رسیدند.

حافظان کل قرآن به پله آخر رسیدند

به گزارش صبح قزوین، همزمان با میلاد خجسته امام محمد باقر(ع) و آغاز ماه پر فضیلت رجب، 7 تن از اعضای طرح صدیقه طاهره(س) موسسه سید الساجدین، با حفظ صفحه آخر قرآن به پله آخر رسیدند.

این مراسم با شکوه در رواق امام زاده حسین(ع) قزوین با حضور علاقه مندان به قرآن برگزار شد.
لبخند و شوق از این که حفظ قرآن را به اتمام رسانیدند و اشک به خاطر پایان طرحی که سالها با آن اُخت گرفته بودند.

مربی کلاس خانم "راضیه توکلی" که خود نیز از حافظان کل قرآن است، با بیان اینکه در این مدت چهار سال و پنج ماه از حضور در بین اعضای کلاس، خاطرات شیرین و به یاد ماندنی در ذهن ها برجای مانده است، از اتمام حفظ شاگردانش احساس خوشحالی کرد و برای آنها آرزوی سعادت و خوشبختی درسایه سار قرآن نمود.

وی یادآور شد: از آذر 87 تا کنون در خدمت قرآن بوده ایم.
در این مدت شاهد همدلی تمامی اعضاء کلاس بوده ام.
از خاطرات خوب من این بود که هر وقت نزدیک آزمون می شدیم همه کلاس با هم نذر می کردند، آن هم اغلب نذرهای معنوی.
برای مثال در آزمون 7 جزء شاهد بودم که 14 هزارصلوات نذر شد تا همه در نوبت اول آزمون قبول شوند که به لطف خداوند این اتفاق افتاد.
امیدوارم در کنار حفظ قرآن عامل به آن نیز باشیم و این خواسته من از شما است.

بعد ازسخنان خانم توکلی  صفحه آخر قرآن که شامل سوره های: توحید، فلق و ناس می باشد را حفظ کردند.
نکته جالب در تمامی این مراسم اشکی بود که بر دیدگان همه خود نمایی می کرد: گروهی اشک و غبطه و گروهی اشک شوق.
.
.

فاطمه زمانی یکی از این حفاظ درباره سخت های پیش آمده در راه حفظ خود گفت: در حالی که جزء 12 را حفظ می کردیم من دچارمشکلی شدم و از کلاس عقب افتادم.
بعد از مدتی تصمیم گرفتم کلاس خود را عوض نمایم.
اما دیدم نمی توانم ازکلاس خود دل بکنم.
از این رو با خانم صغری کاظمی که ایشان نیز به خاطر بیماری مادرشان از کلاس عقب بودند، تصمیم گرفتیم به صورت فشرده عقب افتادگی خود را جبران نماییم.
ما با لطف خداوند توانستیم علاوه بر جزء 12، جزء 13 را در دو هفته و جزء 14 را در یک هفته حفظ کنیم.
می توانم بگویم که این فقط لطف خداوند بود و من در این مدت دست غیبی خداوند را به عینه دیدم.
البته لطف و کمک دوستان و صبوری مربی هم در این راه بسیارکمک حال ما بود.

صغری کاظمی اظهار داشت: با وجود بیماری سخت مادرم در حالی که وظیفه مراقبت از ایشان نیز با من بود، اما لطف باری تعالی باعث شد این کار بزرگ به سرانجام برسد.

سوسن همتی که از او به عنوان منظم ترین عضو کلاس یاد می شود گفت: جز تشکر ازخانم توکلی و همه اعضای کلاس حرف دیگری ندارم.
امیدوارم این بار سنگین که با حفظ قرآن بر دو شمان گذاشته شده است را بتوانیم با عامل بودن به آن به مقصد برسانیم.

آلاء محمد زاده ابراز داشت: صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت.
شکربه خاطر اتمام حفظ و حیف به خاطر اتمام کلاس.

وحیده اسمائیلی دیگر حافظ قرآن که مادر 2دختر دو قلو نیز می باشد یاد آور شد: در درجه اول خدا راشکر می کنم.
از این که این آرزوی بزرگ به تحقق پیوست.
چیزی که باعث موفقیت ما در این راه سخت اما شیرین شد، علاوه بر نگاه پر مهرخدا، تلاش و پشتکار خوب اعضای کلاس بود.

خدیجه اکرادلو کوچکترین عضو کلاس که همزمان با کار تخصصی حفظ دانشجو نیز بود ابراز داشت: خدا را شکر که توانستم همراه با دریافت درک لیسانس خود و اتمام تحصیلات دانشگاهی،توفیق اتمام حفظ کلام وحی رانیز به دست آورم.

لیلا اکبری از دیگر اعضای کلاس، با خواندن دلنوشته ای زیبا که خود نگاشته بود، احساس خود را چنین دانست:

سپاس خداوندی را که ما را در زمره حافظان کتابش قرار داد و مفتخر کرد تا در کنار عزیرزانی مدتی عمر سپری کنیم که هر کدامشان عشق به پروردگار و بندگی او را در هر دم و بازدم جلوه گر می کنند.

امروز را که می بینم با خود می اندیشم که شاید این سالها رویایی بیش نبوده است.
دری به آسمان بر ما گشوده شد تا با خواندن "الم" بقره آغازگر این راه باشیم.
در باغ آیات "یاسین" قدم زدیم و از نور رحمت "الرحمن" گرم و شاداب شدیم.
در "واقعه" چرخیدیم تا به کوچکی دنیایی  که در آن هستیم پی ببریم.
به پای داستان "یوسف" نشستیم که در قعر چاه بر تخت پادشاهی نشست و اینک در چنین روزی "کوثر" میخوانیم تا شهد شیرین تلاوت بردامانمان همیشه مانگار باشد.

چه روزهایی که بی تاب آزمون بودیم و با آیات پاداش بر خود می بالیدیم که پروردگار در خلقت ما خود را ستوده.

خدایا دری را که بر روی ما گشوده ای همیشه بازگذار تا در تمام لحظات، راه را از بیراهه بشناسیم.

آسمان چشمانمان امروز ابری ست، ابری که بارش آن حکایت از برکت دارد و ازشوق می بارد.
ولی دردل غوغای دلتنگی ست.

یا رب چگونه شکرت گویم که تو در حق ما بزرگی کردی و توفیق را در حد کمال به اتمام رسانیدی.

باشد که شرمنده این هم لطف و مهربانیت نشویم.

 در پایان این برنامه صمیمی و معنوی نماز شکری در رواق این امام زاده جلیل الشان اقامه شد تا همه بدانند این فقط لطف و کرامت خداست که اگر بخواهیم به بندگان خود اهدا می کند.
باشد که ما نیز روزی لایق این لذت بی شمار باشیم و  این توفیق الهی را دریابیم.

انتهای خبر /2004/خ

دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان