۱۵/شوّال/۱۴۴۵

-

۱۴۰۳/۰۲/۰۵ چهارشنبه

صبح قزوین جنبش دانشجویی اگر امروز پا به پای نگرانی‌های رهبر انقلاب، فریاد نکشد، شاید فردا دیر باشد
کد خبر: ۴۳۶۳۲ تاریخ انتشار: // ساعت: : ↗ لینک کوتاه

دبیران سابق اتحادیه‌های دانشجویی خطاب به دانشجویان:

جنبش دانشجویی اگر امروز پا به پای نگرانی‌های رهبر انقلاب، فریاد نکشد، شاید فردا دیر باشد

دبیران سابق اتحادیه‌های دانشجویی خطاب به دانشجویان اعلام کردند: اقدام درست، اقدامی به موقع و به اندازه است. امروز جنبش دانشجویی، اگر پا به پای نگرانی‌های مکرر و مشدد رهبر انقلاب، فریاد نکشد و هزینه آن فریاد و اقدام را ندهد، شاید فردا دیر باشد.

جنبش دانشجویی اگر امروز پا به پای نگرانی‌های رهبر انقلاب، فریاد نکشد، شاید فردا دیر باشد

به گزارش صبح قزوین دبیران سابق اتحادیه‌های دانشجویی در نامه‌ای سرگشاده خطاب به دانشجویان انقلابی و تشکل‌های دانشجویی نوشتند: در اقدامی عملی به رئیس جمهور متذکر شوید که ابعاد مذاکرات را بایستی قبل از امضای توافق‌نامه با مردم بازگو کند و دست از پنهان کاری بردارد.

در ابتدای این نامه خطاب به دانشجویان و اعضای تشکل‌های دانشجویی آمده‌است: آنچه باعث شد این نامه سرگشاده خطاب به شما دوستان عزیز به رشته نگارش درآید، شرایط ویژه کشور در خصوص توافق هسته‌ای و عملکرد دولتمردان و برخی نخبگان سیاسی در این رابطه است.
بر کسی پوشیده نیست که آنچه در راه است، توافقی مبهم و غیر شفاف است که شوربختانه، توضیحات از روی اکراه مسئولان دولتی در چند هفته اخیر نیز نه تنها از سوالات و نگرانی‌ها نکاست، بلکه بر ابهامات آن بیش از پیش افزوده است.
حال در این مقطع حساس و تاریخی کشور که بی شک سرنوشت‌ساز خواهد بود و آیندگان و سایر ملت‌های دنیا در رابطه با آن به قضاوت خواهند نشست، این نقش و رسالت جنبش دانشجویی مسلمان است که به وظیفه دینی و ملی خود عمل کند و راه را برای پیشرفت و تعالی کشور هموار سازد.
ما برادران کوچک شما که روزی در تشکل‌های دانشجویی مسئولیت داشتیم، بر خود واجب می‌دانیم که در این زمینه، دغدغه خود را با شما طرح کرده تا ان‌شاءالله مثمر ثمر واقع شود؛ اگرچه، به هیچ وجه منکر مجاهدت‌ها، تلاش‌ها و زحمات شما عزیزان در برهه حساس اخیر نیستیم، لکن به نظر می‌رسد جای خالی اقدام تاریخی و انقلابی شما برادران و خواهران در این روزها به چشم می‌خورد.

در ادامه این نامه تاکید شد: به نظر می‌رسد مسئولان دولتی (به ویژه شخص آقای رئیس جمهور) نه تنها گوش شنوایی برای شنیدن حرف‌های دانشجویان و نخبگان عدالتخواه و انقلابی ندارند، بلکه این روزها با رویکردی اقتدارگرایانه و دون شان رئیس جمهور یک کشور اسلامی، لب به توهین و تخریب می‌گشایند و طوری سخن می‌گویند که گویی منتقدین توافق نامه، پیاده نظام دشمنان ملت هستند.
ای کاش آقای روحانی و برخی دولتمردان، اینقدر که نگران دلخوری امریکایی‌ها و انگلیسی‌ها از سخنان و مواضع‌شان هستند، قدری هم برای جوانان و دانشجویان و نخبگان هموطن خود ارزش قائل می‌شدند و اینگونه بی‌محابا و غیرمنصفانه در رابطه با ایشان سخن نمی‌گفتند.
بگذریم که در این خصوص حرف و درد دل بسیار است؛ اما روی سخن امروز ما با شما عزیزان فعال در تشکل‌ها و جنبش دانشجویی مسلمان است.
تاریخ انقلاب اسلامی، از قبل از پیروزی تا امروز نشان داده که همواره شما دانشجویان، خط شکن کارهای سخت و دشوار بوده‌اید و در بزنگاه‌ها، فارغ از وابستگی‌های سیاسی و جناحی که برخی سیاسیون به آن مبتلا هستند، به حرف و شعار بسنده نکرده و با جان و دل به میدان عمل می‌آیید.

دبیران سابق اتحادیه‌های دانشجویی در ادامه نامه خود اعلام کردند: آیا امروز وقت آن نرسیده که به درشت گویی‌های متناقض و سراسر توهین آقای روحانی و برخی حامیان سیاسی و حزبی ایشان پاسخی محکم و جدی بدهید؟ آیا امروز وقت آن نرسیده که جنبش دانشجویی مسلمان، همچون اسلاف شهید خود به میدان بیاید و انقلاب سومی رقم بزند؟ آیا هنوز وقت آن نرسیده که جنبش دانشجویی مسلمان ابتکار عمل را در دست بگیرد و برای ایفای تکلیف ملی و دینی خود منتظر تصمیم دیگران نماند؟ آیا تجربه چند سال اخیر، به ویژه ایام پس از امضای توافق نامه لوزان (فاصله بین ۱۳ فروردین تا ۲۰ فروردین ۹۴) که با سکوت و بعضا تبریک برخی خواص و پس از آن عتاب رهبر انقلاب همراه بود، برای اثبات ناکارآمدی و تحلیل اشتباه برخی مسئولین و حتی خودی‌ها کافی نیست؟ آیا راهبرد جنبش دانشجویی مسلمان، همچنان امضای بیانیه و طومار و برگزاری همایش است؟ یا باید چاره‌ای دیگر اندیشید؟ آیا دانشجویان مسلمان پیرو خط امام (ره) می‌توانستند با امضای بیانیه و طومار و برگزاری همایش، لانه جاسوسی سابق را تعطیل کنند؟ آیا می‌شد اغتشاش گران ۱۸ تیر ۷۸ را با بیانیه و طومار از میدان به در کرد؟ آیا می‌شد چشم فتنه ۸۸ را تنها با برگزاری همایش و سمینار درآورد؟ ما منکر لزوم روشنگری و بصیرت افزایی نیستیم، ولی تا کی.
.
.
؟!

در ادامه این نامه آمده است: تنها راه ریشه کن کردن جاسوسان سفارت امریکا در ۱۳ آبان ۵۸، تسخیر سفارت بود و لاغیر؛ تنها راه پایان غائله ۱۸ تیر، حضور مردم در ۲۳ تیر بود و لاغیر؛ و تنها راه خاموش کردن فتنه ۸۸، حماسه ۹ دی بود و لاغیر.
حال، چشمان همه مردم به اقدام انقلابی شما عزیزان دانشجوست.
مردم منتظرند که شما دانشجویان در اقدامی عملی به آقای رئیس جمهور متذکر شوید که ایشان تا زمانی منتخب مردم است که پاسدار استقلال و تمامیت ارضی و آرمان‌های امام و شهداء و رهبری باشد.
مردم منتظرند که شما دانشجویان در اقدامی عملی به آقای رئیس جمهور متذکر شوید که ابعاد مذاکرات را بایستی قبل از امضای توافق نامه با مردم بازگو کند و دست از پنهان کاری بردارد؛ آیا مردم مسلمان ایران به اندازه سرویس‌های جاسوسی آمریکا و اسرائیل و انگلیس محرم نیستند؟ مردم منتظرند که شما دانشجویان در اقدامی عملی به آقای رئیس جمهور و دولتمردان متذکر شوید که اگر جنبش دانشجویی ببیند که در مذاکرات هسته‌ای، اصول مصرح قانون اساسی همچون استقلال و عزت ملی در حال به تاراج رفتن است، برای مقابله با این قانون شکنی و ظلم بزرگ و تاریخی از هیچ اقدامی فروگذار نخواهد کرد.

در ادامه این نامه تاکید شد: آیا وقت آن نرسیده است که با بهره‌گیری از نیروی عظیم دانشجویان مومن و متعهد در دانشگاه‌های سراسر کشور که اکنون در حال فعالیت در مجموعه‌های تحت مدیریت شما هستند، اقدامی در خور توجه انجام گیرد؟ تجربه نشان داده است فرد فرد این دانشجویان در اقصا نقاط کشور، در آگاه‌سازی افکار عمومی، قدرت حیرت زایی دارند که حضورشان در کانون اجتماعات مردمی همچون مساجد دانشگاه و محلات.
.
.
تحول آفرین است.
آنچه امروز شاید موجبات بی عملی یا کم عملی را فراهم آورده، گرفتاری در محاسبات سیاسی و غفلت از ادای شجاعانه وظیفه انقلابی است؛ در صورتی که این مقطع تاریخی می‌طلبد تا در کانون اجتماعات مردمی حضور داشته و چهره به چهره افکار عمومی را از نتایج شوم این شیوه مذاکرات آگاه سازید.
آنچه از اظهارات برخی چهره‌های منتسب به دولت بر می‌آید آن است که این جماعت واپس گرا، به شدت از تجمعات و تحصن‌های دانشجویی، به واسطه تاثیر آن در آگاه سازی، هراس دارد و حال اینکه این امکان و فرصت، تنها در اختیار شما است؛ پس آن را از دست ندهید.

در ادامه این نامه خطاب به دانشجویان آمده است: کلام آخر آنکه اقدام درست، اقدامی به موقع و به اندازه است.
اگر کار به وقتش انجام نگیرد، دیگر مفید فایده نخواهد بود.
امروز جنبش دانشجویی، اگر پا به پای نگرانی‌های مکرر و مشدد رهبر انقلاب، فریاد نکشد و هزینه آن فریاد و اقدام را ندهد، شاید فردا دیر باشد.
حواسمان باشد که امروز، هول و ولع برخی حضرات برای امضای توافق نامه پرابهام و غیر شفاف با کدخدای بی‌خدا، آنقدر زیاد است که شاید خواب راحت امشب و فردای ما و شما، برای آینده این مرز و بوم خطرناک باشد.

۱- مجتبی ابراهیمی دبیر سابق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان

۲- محمد ذوقی  دبیر سابق سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران

۳- مجتبی عرب مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف

۴- امیرحسین ثابتی دبیر سابق سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران

۵- محمد افکانه دبیر سابق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل

۶- مهدی بلوکات دبیر سابق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل

۷- علی جمشیدی دبیر سابق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل

۸- سید محمدرضا حسینی دبیر سابق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل

۹- ابراهیم شمشیری دبیر سابق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان

۱۰- مهدی طوسی دبیر سابق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل

۱۱- محمد مسعودی دبیر سابق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل

۱۲- مجدالدین معلمی دبیر سابق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان

۱۳- میثم نیلی دبیر سابق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان

انتهای پیام/۱۰۰۱

منبع:فارس

دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان