بزرگداشت حافظ تکریم آرمانهای متعالی و انسانیت است/ مجموعه ای از فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی در دیوان حافظ

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگ وهنرصبح قزوین، به مناسبت زادروز حافظ شاعر نامدارپرآوازه ایران اسلامی، شب گذشته مراسم بزرگداشتی در سالن اجتماعات فرهنگسرای بانو حضرت زهرا(س) برگزارشد.
براساس این گزارش؛ نشست سعدی پژوهی این هفته  به مناسبت 20مهر،زادروز حافظ به بزرگداشت حافظ و بررسی افکاراین شاعر پارسی گوی اختصاص یافت.
دکتر سیداسماعیل قافله باشی استاد زبان و ادبیات فارسی در مراسم گرامیداشت زاد روز حافظ اظهارکرد: در هیچ منزلی نیست که درکنارقرآن و نهج البلاغه، دیوان حافظ وجود نداشته باشد و این موضوع نشان می دهد که چگونه حافظ باذهن و زبان، عاطفه و شعورجامعه ایرانی پیوند دارد.
قافله باشی ابرازکرد: حافظ انسانی وارسته بود و در وارسته شدن و عارف واقعی شدن زحمت بسیاری متحمل شده است.
وی خاطرنشان کرد: در دیوان حافظ سحرخیزی یکی از نعمت هایی است که بر آن تاکید شده است؛ استفاده از سحرخیزی را هر انسان بامعرفتی از آن برخوردار بوده است.
    این استاد زبان و ادبیات فارسی یادآورشد: حافظ همچنانكه از تخلص او برمی آید قرآن را از حفظ داشت و به چهارده شكل می خواند.
قافله باشی تصریح کرد: حافظ در راه تزکیه نفس خود رنج و ملامت بسیارکشید و انسانی متقی بود و درون صاف وپاکی داشته است.
وی افزود: حافظ عارف و عالم بوده است و استاد زبان عربی و مسلط به زبان ادبیات فارسی بوده است.
بسیاری از احادیث و کتاب های "كشاف زمخشری"را تفسیر نموده است.
این استاد زبان و ادبیات فارسی خاطرنشان کرد: استعداد خارق العاده حافظ در تلفیق مضامین و آوردن صنایع گوناگون در غزل، او را سرآمد شاعران زمان خویش و حتی تمامی شاعران زبان فارسی كرده است.
      وی ادامه داد: علاوه بر این، مرتبه والای او در تفكر عالی و حكمی و عرفانی و قدرتی كه در بیان آنها به فصیح ترین و خوش آهنگ ترین عبارات داشته، وی را به عنوان یكی از بزرگترین و تاثیرگذارترین شاعران ایران قرار داده و دیوانش را مورد قبول خاص و عام ساخته است.
قافله باشی خاطرنشان کرد: دیوان حافظ مجموعه ای از فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی است و دیوانش از نظرفرم و ساختار در اوج خودش است.
وی اظهارکرد: همزمان با زمان حافظ، بسیاری از شاعران بزرگ از جمله سلمان ساوجی و عبیدزاکانی بودند.
این استاد زبان و ادبیات فارسی گفت: یکی از دلایل درخشیدن حافظ این است که از نظرمحتوا حرفی برای گفتن دارد و اخلاق و تزکیه نفس،صلح،انسانیت و دفاع از حقو ق بشر در دیوان حافظ بسیار تاکید شده است.
    قافله باشی یادآورشد: عهد حافظ با آخرین مراحل تحول زبان فارسی و فرهنگ اسلامی ایران مصادف بود.
به همین دلیل زبان و اندیشه او در مقایسه با استادان پیش از وی به ما نزدیك تر است و درنتیجه ما حافظ را بیشتر از شاعران خراسان و عراق درك می كنیم و سخن او را بیشتر می پذیریم.
وی ادامه داد: از دیگر نكات اشعار او، توجه خاص او به استفاده از صنایع مختلف لفظی و معنوی است به نحوی كه كمتر بیتی از او می توان یافت كه خالی از نقش و نگار صنایع باشد.
قافله باشی تصریح کرد: حافظ  داستان های قرآنی را با اشاره های ظریف در شعرش بیان می كند و تمام مسایل مادی و معنوی را با بیانی شیرین و محكم و با بكارگیری استعاره و تشبیه، ایهام و مجاز و سایر صناعات ادبی بیان می كند.
دکتر رضا سمیع زاده نیز در ادامه با بیان اینکه امروز با روزگاری که حافظ درآن زندگی می کرده متفاوت است گفت: حافظ شاعری است كه در قرن حاكمیت زهد و ریا و خفقان، شعری فراگیر و رندانه دارد و از همه مسائل جهان هستی با بیانی ظریف و رندانه سخن می گوید و همواره از تظاهر و تزویر دوری می جوید و شعر برایش جنبه ای متعالی و آرمانی دارد.
    وی افزود: امروز ما دارای صنعت و تکنولوژی و پارلمان هستیم که بسیار ارزشمند است و پارلمان و مجلس نمایندگان مانع هر بی انضباطی از سوی دولت به ملت است و زورگویی قدرتمندان را شاهد نیستیم.
سمیع زاده خاطرنشان کرد: حافظ مشخصات نیک نامی داشت و از مفسران، سحرخیزان و عاملان به شریعت و حافظ قرآن بودو زبانش مانند ذوالفقار حضرت علی(ع) دفاع از حقوق آنهایی می کند که به حقوقشان تجاوز می شود.
وی افزود: حافظ دیدگاه عارفانه و امیدوار كننده دارد و عرفان به مفهوم واقعی كلمه در اشعار او نمایان است و در شعرش همواره امید به آینده ای روشن را نوید می دهد به گونه ای كه مخاطب با مطالعه اشعارش به نوعی لذت معنوی دست می یابد.
سمیع زاده خاطرنشان کرد: اشعار حافـظ شیـرازی بـا الـهـام از تعالیم ناب اسلامی و مفاهیم گرانقدر قرآنی سروده شده است و همگـی ایـن اشعـار حـاوی كنایات و استعارات زیبا و بی نظیر است.
    وی اظهارکرد: حافظ روحی است که بر قرون کشیده شده است و تازمانی که ایران و ایرانی هست، ماندگار است.
شایان ذکر است؛ خواجه شمس الدین محمدبن محمد حافظ شیرازی، از بزرگترین شاعران نغزگوی ادبیات فارسی است.
حافظ در اوایل قرن هشتم ه .
ق حدود سال ۷۲۷ در شیراز دیده به جهان گشود.
پدرش بهاءالدین، بازرگان و مادرش اهل كازرون بود.
پس از مرگ پدر، شمس الدین كوچك نزد مادرش ماند و در سنین نوجوانی به شغل نانوایی پرداخت.
در همین دوران به كسب علم و دانش علاقه مند شد و به درس و مدرسه پرداخت.
بعد از تحصیل علوم، زندگی او تغییر كرد و در جرگه طالبان علم درآمد و مجالس درس علمای بزرگ شیراز را درس كرد.
او به تحقیق و مطالعه كتابهای بزرگان آن روزگار از قبیل كشاف زمخشری، مطالع الانظار قاضی بیضاوی و مفتاح العلوم سكاكی و امثال آنها پرداخت.
همچنین در مجالس درس قوام الدین ابوالبقاء عبدالله بن محمود بن حسن اصفهانی شیرازی نیز حضور داشت.
گفتنی است؛ در پایان مراسم اجرای زنده موسیقی و آواز توسط چند تن از هنرمندان  از جمله آقای میرابی و انصاری صورت گرفت.
شایان ذکر است؛ نشست سعدی پژوهی روزهای چهارشنبه هر هفته از ساعت ۱۸ تا ۲۰ بعدازظهر در فرهنگسرای بانوحضرت زهرا(س) در خدمت علاقمندان و ادیب دوستان می باشد همچنین شاهنامه خوانی نیز یک هفته در میان در این مکان برگزار می شود.
انتهای پیام/3007/خ