دارنده نشان طلای پرتاب دیسک بازیهای پاراآسیایی گفت: در کنار زمین فوتبال تمرین میکنم و این باعث می شود برخی جلسات ما ناخواسته کنسل شود.
به گزارش خبرگزاری صبح قزوین ، الناز دارابیان، دارنده نشان طلای پرتاب دیسک بانوان، کلاس F53، در بازیهای پاراآسیایی جاکارتا گفت: برای ایستادن بر سکوی اول آسیا به لطف خدا، خانواده و مربیام، خانم شیعه بسیار زحمت کشیده بودند. جاکارتا، اولین مسابقه رسمی برون مرزی من بود که در 3 سال گذشته به طور جدی و حرفهای برای طلایی شدن در آن تمرین کردم.
وی ادامه داد: خانواده من نقش موثری در ادامه تحصیل و ورزشم داشتند. همراهی همیشگی آنها کمک کرد تا مقطع کارشناسی ارشد در رشته ادبیات صبح قزوین ی به تحصیل بپردازم و بعد از آن پدرم هر روز مسئولیت ایاب و ذهابم برای تمرینات ورزشی را بر عهده گرفت، مادرم نیز با همه توانش به ادامه مسیر کمکم کرد والبته خانم الهه شیعه مربی با دانشی که با مهربانی و دلسوزی مرا برای رسیدن به مدال راهنمایی کردند.
دارابیان تصریح کرد: ورزش به جزئی از زندگی من تبدیل شده است و با تعطیلی هر جلسه از تمریناتم احساس خلا میکنم، اما در کنار زمین فوتبال تمرین میکنم و این باعث می شود برخی جلسات ما ناخواسته کنسل شود. کاش ما هم فضایی اختصاصی داشتیم و بی دغدغه تمرین میکردیم.
بانوی طلایی پرتاب دیسک بازیهای پاراآسیایی جاکارتا خاطرنشان کرد: آرزوی من جبران ذرهای از زحمات مادر و پدرم است. هدف بعدیام شکستن رکورد پارالمپیک در توکیو است و همه تلاشم را برای رسیدن به آن انجام میدهم. از کمیته ملی پارالمپیک، فدراسیون جانبازان، بهمن رضایی، رئیس انجمن دوومیدانی و هیات البرز برای زحماتی که در اعزام ما کشیدند، سپاسگزارم.
انتهای پیام/س
منبع: ورزشی فارس
دیدگاه ها