کلوخ انداز را پاداش عفو است...

صبح قزوین: حجت الاسلام محسن قرائتی مسئول ستاد اقامه نماز، در باره وظیفه ما در سال جدید توصیه می کند:"در سال جدید رفیق نو، دوست نو، به ایمان و تقوا و رشد ما اضافه می کند.
یک ساعتی تصمیم بگیریم اگر اهل مطالعه هستیم چند دقیقه ای به مطالعه خود اضافه کنیم.
حالا که عمر ما در سال 92 اضافه شد.
یک توسعه ای هم به خودمان بدهیم.
بانک ها و جاده ها و .
.
.
توسعه پیدا می کنند .
ساختمان سازی همه توسعه پیدا می کنند.
اما ما چی؟ شنیدید فردی سال گذشته علیه شما حرفی زده.
قلبت را باز کن.
کینه بپره بیرون.
قرآن می گوید: خدایا در قلب من کینه کسی را قرار نده.
"کسی آمد خدمت امام (ره) و گفت: من بنا دارم با فامیل هام قطع رابطه کنم.
امام گفت: چرا؟ گفت: هم من را اذیت کردند، هم به من ظلم کردند.
امام فرمودند: اگر شما قطع رابطه کنی تازه می شوی شبیه آن ها.
پس چه فرقی می خواهی با آن ها داشته باشی؟!" این حرف اشتباهی است که می گویند: کلوخ انداز را پاداش سنگ است! باید بگویند : کلوخ انداز را پاداش عفو است.
ما مسلمانیم سر سفره قرآن می نشینیم.
او بد کرد تو بدی نکن.
امام سجاد (علیه السلام) در دعای مکارم الاخلاق می فرمایند:"خدایا یک روحیه ای به من بده که اگر گفتند او پشت سرت فحش و ناسزا گفت من دعایش کنم، نه انتقام بگیرم.
در عفو لذتی است که در انتقام نیست.
سال نو است.
این کینه مال پارسال بوده.
چطور گرد و غبار خانه هایتان را از خانه بیرون می ریزید، کینه را هم بیرون بریزید.
فردی که کینه دارد، مثل لیوانی است که پشه دارد.
اگر در لیوان پشه باشد شما آب در آن می ریزید؟ شما آب آن را نمی خورید.
همان طور که شما در لیوان کثیف آب نمی ریزید، خدا هم در قلبی که کینه دارد لطف و کرمش را نمی ریزد.
سال نو را سال صفا قرار بدهیم.
باید گاهی خودمان را بشکنیم.
سال نو و تصمیم نو، مطالعه بیشتر محبت بیشتر به مردم.
نماز ها ی مان را بهتر بخوانیم.
با اضافه شدن عمر مان با ید به همه چیزمان اضافه شود.
به علم، ایمان، به عقل، مشورت، محبت ما باید اضافه شود.
قرآن نمی گوید علمت زیاد شود می گوید خودت باید باید توسعه پیدا کنی.
قرآن می گوید شکر نعمت خودت را اضافه می کند، نه این که شاعر می گوید شکر نعمت نعمتت افزون کند.
یک قطره وقتی وارد دریا می شود دریا می شود.
ما اگر ببخشیم بزرگ می شویم.
در محیط فاسد، آدم فاسد می شود.
سال نو، فکر نو، دوست نو، عمل نو، تصمیم نو هست که ما را می سازد.
انتهای پیام/2002/خ