امام می‌گفت من کاخ نشین نیستم+ تصاویر

مهرقاسمی در ادامه افزود: دو خاطره‌ از ایشان در این زمینه دارم که یکی از آنها خودم شخصا درجریان بودم و دیدم که ایشان هرگز اجازه هزینه اضافه نمی‌دهند؛ مگر اینکه یقین داشته باشند قرار است هزینه‌ای برای آسایش مردم باشد.
وی درباره اولین مورد به خبرنگار ما گفت: تاریخ 28 اردیبهشت ماه سال 1359 بود که امام رحمت‌الله علیه از اقامت‌گاه خود در منطقه دربند به جماران تشریف آوردند، اما هنوز مراحل ساخت و تکمیل حسینیه جماران در این دوره تمام نشده بود و افراد مشغول به کار بودند تا هرچه سریعتر کار انجام شود و ایشان در اقامتگاه خود آسایش داشته باشند.
مهرقاسمی در ادامه افزود: نقل می‌شود هنگامی که دیوارچینی حسینیه تمام شده و افراد حاضر مشغول سفیدکاری داخل حسینیه بودند؛ امام با ادامه کار مخالفت داشتند و فرموده‌اند: «دارید برای من کاخ می‌سازید؟ من که کاخ نشین نیستم».
وی تصریح کرد: در این زمان افراد حاضر به امام عرض می‌کنند، هرچه شما بفرمایید اما حداقل اجازه دهید برای بهبود کیفیت تصاویری که ثبت می‌شود و اینکه مردم بتوانند بهتر شما را زیارت کنند، فقط جایگاه را گچ کنیم. امام با مطرح شدن این موضوع اجازه می‌دهد که فقط جایگاه سفیدکاری بشود و باقی ساختمان به همان شکل باقی بماند.
مهرقاسمی ادامه داد و گفت: البته پس از مدتی مسئولان دفتر و حسینیه به امام (ره) می‌گویند: مردم وقتی برای دیدار شما می‌آیند، به دلیل اینکه دیوارها آجری است برای تکیه زدن به دیوارهای حسینیه مشکل دارند و لباس‌هایشان خاکی می‌شود. اجازه دهید تا شرایط بهتری برای آسایش آنها ایجاد شود. در این دوره هم امام اجازه می‌دهند که محوطه داخلی حسنیه تاقسمتی از دیوار سنگ و باقی گچ بشود تا مردم هنگام ملاقات‌هایشان با امام(ره) آسایش بیشتری داشته باشند.

تصویربردار امام(ره) درباره خاطره دوم خود از تاکید امام بر آسایش مردم به خبرنگار ما گفت: وقتی امام برای اولین بار در مرکز درمانی جماران بستری شدند، تقریبا دوماه در این مرکز بودند. برای اینکه لازم بود تحت مراقبت کامل باشند. اما پس از بهبودی اگرچه همچنان در مرکز اقامت داشتند ولی انجام امور روزانه را از سر گرفتند.
وی در ادامه افزود: در دوره بهبودی برخی از علما و مسئولین مملکتی برای ملاقات ایشان به جماران می‌آمدند و هنگام نماز بخصوص زمانی که هوا مساعد بود داخل حیاط فرش پهن می‌شد تا نماز جماعت برگزار شود، اما داخل حیاط شیر آب نبود که برای وضو گرفتن از آن استفاده شود.

مهرقاسمی تصریح کرد: تصمیم‌گرفتیم داخل حیاط حوضچه‌ای بسازیم تا شرایط بهتری برای نمازگزاران مهیا بشود. روزی که کار آغاز شد من رفتم کمک معمار و داشتم برای ایشان تعریف می‌کردم که اگر امام تشریف بیاورند قطعا با ساخت این حوض مخالفت می‌کنند که یکبار ایشان – امام‌(ره) تشریف آوردند و پرسیدند: «چکار می‌کنید؟».

وی ادامه اداد: من چون می‌دانستم ایشان مخالف هزینه اضافه هستند و اگر صحبت از اسایش مردم کنیم موافقت خواهند کرد اجازه ندادم معمار سخن بگوید و خودم به امام (ره) پاسخ دادم: آقا وقتی می‌خواهیم نماز جماعت داخل حیاط برگزار کنیم شیر آب برای وضو نیست. برای اینکه مردم آسایش بیشتری داشته باشند تصمیم‌گرفتیم حوضچه‌ای در حیاط بسازیم که نمازگزاران راحت‌تر وضو بگیرند.
مهرقاسمی گفت: امام کمی به من و مصالح داخل حیاط نگاه کرد و با کمی وقفه فرمودند: « ادامه دهید.»
انتهای پی ام/1404

منبع: جام جم آنلاین