به گزارش سرویس سیاسی
صبح قزوین ، به تازگی عبارتی تحت عنوان «دولت موازی» یا «دولت پنهان» توسط معاریف اصلاحطلب و رسانههای این جریان خاص سیاسی مورد اشاره و تأکید قرار میگیرد.
«آذر منصوری»، از فعالان زن اصلاحطلب اخیراً در بخشی از مصاحبه خود با سایت جماران گفته است:
دستورکار دولت موازی، القای یأس و ناامیدی و ناکارآمد نشان دادن دولت است. [1]
«محمدرضا خبّاز»، دیگر فعال اصلاحطلب هم چند روز قبل در یادداشتی تأکید کرد که چیزی تحت عنوان «دولت پنهان» به دنبال استعفای رئیسجمهور روحانی است! [2]
«هادی غفّاری»، چهره دیگر جریان خاص است که در مصاحبه با شماره دوشنبه گذشته روزنامه آرمان امروز از «دولت در سایه» نام برده و اظهار کرده است: «دولت در سایه» یا «دولت پنهان» نیز همه حرکتهای دولت آقای روحانی را رصد میکند.
او همچنین در این باره میگوید:
«دولت پنهان» بهدنبال تحول در مدیریت کشور نیست، بلکه بهدنبال حکومت کردن و اقتدارگرایی است. این دولت فیالنفسه بهدنبال قدرت است و به چیزی به جز این فکر نمیکند. رشد و تعالی جامعه هیچ جایگاهی در اندیشه دولت پنهان ندارد. منطق دولت پنهان نیز این است که «چرا او آری و من نه» و به بیان دیگر اگر قدرت در اختیار این افراد باشد هر اقدامی مباح است، اما اگر قدرت در اختیار دیگران باشد حتی اگر خیرترین اقدامات نیز صورت بگیرد، دارای اشکال است و باید از آن انتقاد کرد.[3]
«سعید حجاریان»، از تئوریسینهای اصلاحات نیز نفر بعدی است که در مصاحبه چند روز قبل خود با روزنامه اعتماد در این باره میگوید:
همه انتقادات متوجه دولت و رییس جمهور نیست. در واقع، اهرم های قدرتی در ساختار سیاسی ما فعال هستند که ابتکار عمل را از دولت گرفته اند و نه تنها پاسخگوی عملکردشان نیستند بلکه همواره در مقام منتقد قوه مجریه ظاهر می شوند. روحانی به چنین وضعیتی واقف است...[4]
*از باب کنایه بایستی اشاره کرد چرا وقتی آقای روحانی نامه تبریک مینوشت و یا اصلاحطلبان مردم را به جشن خیابانی از بابت برجام دعوت میکردند، خبری از دولت پنهان نبود؟
برخی محافل تحلیلی از چند سال قبل پیشبینی کرده بودند که به دنبال شکست «برجام روحانی»، ستاد جریان سیاسی خاص به دنبال پروژههای عبور از روحانی و البته «مقصّرتراشی» خواهد رفت.
به سخن دیگر اینکه قرار است برای تمام کمبودها و شکستهای دولت و اصلاحطلبان یک مقصّر فرضی تراشیده و به افکار عمومی تحمیل شود.
جالب آنکه همان محافل تحلیلی تأکید دارند این طراحی عجیب میرود تا به «فتنه اعتراض ظالمانه» در کف خیابانها نیز منتهی شود.
به این طریق که اصلاحطلبان با ترویج فضای ناامیدی و یأس در کشور و تأکید تلویحی بر اینکه اوضاع درستبشو نیست، قصد دارند عامل تمام شکستهای دولت از جمله برجام و ناامیدی نسبت به آینده - که خودشان به غلط در حال ترویج آن هستند - را همین «دولت موازی» یا دولت پنهان معرفی کنند.
بدیهیست که اگرچه آنها نامی از عوامل این به اصطلاح دولت پنهان و نقطه کانونی آن نمیبرند اما تنها کسی که در ایران قدرتی بیش از رئیسجمهور دارد و میتواند ضمیر مرجع این عبارت جدیدالولاده باشد، اصل نظام و جایگاه رهبری در ایران است.
ستاد جریان خاص به زعم خود با ترویج این عبارت یا مفاهیم مشابه آن، میتواند مسببالاسباب مشکلات کشور را (که البته توانسته است در راستای سیاهنمایی خود، آنها را بحرانی هم جلوه دهد) اصل نظام اسلامی معرفی کند و ضمن ناراضی سازی کسانی از مردم، به تماشای اغتشاشات آینده بنشیند.
اغتشاشاتی با محتوای «اعتراض ظالمانه» و «انقلاب کفشدارها» که پیش لرزه آن در دیماه ۹۶ رخ داد...
لازم به توضیح است ستاد جریان خاص در حالی قصد دارد رهبری نظام و دستگاههای کلان نظام مثل سپاه پاسداران را مقصّر در شکستهای بزرگ دولت عنوان کند که آقایان در روزگاری حتی از این میگفتند که رهبری نظام مانع انجام پروژهها و مذاکرات دولت است.
جالب آنکه افکار عمومی سابقه این رفتار ناجوانمردانه را در تاریخ و در جنگ صفین نیز در خاطر دارد... آنجا که افرادی از سپاه امیرالمؤمنین(ع) فریب معاویه را خوردند و حضرت را مجبور به پذیرش حکمیت کردند.
اما پس از آنکه مشخص شد دچار یک نیرنگ بزرگ شدهاند، گفتند که پذیرش حکمیت کار علی(ع) بوده است و او هم بایستی همراه با ما توبه کند.
از طرف دیگر، برجام آقای روحانی در حالی قرار است به جایگاه رهبری نسبت داده شود که رهبر انقلاب از روز اول نسبت به دستاوردهای احتمالی برجام ابراز تردید کردند و صراحتا اعلام داشتند که به مذاکرات بدبین هستند و از این گفتند که دولت بایستی توجه خود را به جای خارج از مرزها به داخل کشور و ظرفیتهای ملی معطوف کند.
انتهای پیام
/1404
منبع: جهان
دیدگاه ها