به گزارش سرویس سیاسی
صبح قزوین ، اصلاح طلبان نشان داده اند که وقتی پای هزینه‌ها به میان بیاید خودشان را کنار می‌کشند. بعد از اینکه رئیس جمهور از کابینه خود انتقاد کرد و برخی از آنان را ساکت و ناامید نامید، اصلاح طلبان با موضع انتقادی خود را طلبکار جلوده دادند و بیان کردند که کابینه ای که بسته شد در حد انتظارات اصلاحات نبود و همچنین آنان می دانستند که کابینه نمی تواند وعده هایی که دولت داده را محقق کند.
این «دیدید گفتم‌ها» از درون جریان اصلاحات در حالی شنیده می شود که اعضای این جریان در نهادهای دیگر قدرت از جمله مجلس مسبب رای آوری و چیدمان کابینه به این نحو هستند و ازاثرگذاری آنان نمی شود چشم پوشی کرد.
«محمد علی وکیلی» نماینده اصلاح طلب که با همین شیوه به میدان سخن آمده و در روزنامه ای که خود مدیرمسئول آن است، نوشت: « پس از پیروزی دکتر روحانی، همه بر سرِ چینش کابینه حساسیت به‌خرج دادیم. اعتقاد داشتیم، کابینه باید در یک همفکری، بتواند بیشترین کارآمدی را تحصیل کند. معتقد بودیم دامنه این همفکری نیز باید با گستره آرای روحانی تناسب داشته باشد. کابینه اما فارغ از این اعتقادات ما بسته شد و شد آنچه شد. از همان زمان، صدای طیف‌های گسترده و مختلف حامی دولت درآمد. بسیاری از منتقدینِ حامی دولت، این کابینه را خسته و تنبل و ناکارآمد توصیف می‌کردند. جوانی و چابکیِ وعده داده شده، در کابینه قابل ملاحظه نبود. این اولین وعده دولت بود که در همان بامداد تشکیل دولت، به محاق رفت. از همان زمان نمودار محبوبیت دولت «ترقّی معکوس» کرد!»
وی می افزاید: بسیاری از مشکلات دولت در این کمتر از یکسال، دقیقاً ناشی از همین کابینه خسته و بی‌انگیزه است. پس از تشکیل این کابینه، پاره‌ای مشکلات کشور، دومینو‌وار سربرآوردند. کابینه‌ای که اکنون روحانی خود نیز از رسوخ و رسوب ناامیدی در آن می‌نالد. همان زمانِ پیروزی، خودِ روحانی پس از اینکه پای لنگِ پاره‌ای از وزرایش را در همراهی با خود در آن رقابتِ سخت را دید، به طعنه و کنایه گفت که «پاشنه ورنکشیده‌ها» را دیگر در کابینه راه نمی‌دهد. اما تشکیل کابینه چیز دیگری را نشان داد. محفلی که کابینه از آن متولد شد با طیف گسترده پاشنه ورکشیده حامیِ روحانی، خیلی نسبتی نداشت. الان همان پاشنه ورنکشیده‌ها، پاشنه آشیل او شده‌اند.
البته پیر و خسته بودن کابینه دولت روحانی موضوع تازه ای نیست، چرا که در دولت پیش نیز این انتقادات مطرح می شد که چنین کابینه ای با میانگین سنی تقریبا 60 سال نمی تواند خواسته های کشور را عملی سازد. در آن زمان «اسحاق جهانگیری»، معاون اول رئیس جمهور از منتقدان انتقاد کرد که چرا به کابینه یازدهم «پیر و خسته» می گویند. اما خود وی بعدا از مدیران بی انگیزه انتقاد کرد و بیان داشت که این افراد آویزان دولت شده‌اند.
صحبت‌های وکیلی در انتقاد از دولت و اعطای نقش منتقد به اصلاح‌طلبان در حالی است که وکیلی که خود وکیل اصلاح طلبان در مجلس است، گویی فراموش کرده این اصلاح طلبان حاضر در پارلمان بودند که به کابینه پیر و خسته و ناامید روحانی رای اعتماد دادند و حتی همین اصلاح طلبان در مقابل استیضاح برخی از وزرای روحانی ایستادند و اجازه ندادند این افراد استیضاح شوند. این موضوع در چند نوبت حتی برای یک وزیر اتفاق افتاده است.
از سوی دیگر اصلاح طلبان درحالی خود را حامی مدیران جوان می نامند که این جریان انتقاد جدی به «محمد جواد آذری جهرمی» وزیر ارتباطات داشت و او را گزینه ای مناسب برای این وزارت نمی دید و بیشترین رای منفی در سبد این وزیر از سوی این جریان ریخته شد. همین جریان بود که به وزیر پیشنهادی رای اعتماد داد که از سوی دیگر فراکسیون های مجلس رای اعتماد نگرفت. گزینه پیشنهادی که دیگر نمایندگان بویژه نمایندگان خوزستان اعتقاد داشتند که عملکرد وی در دوران وزارتش در وزارت نیرو سبب مشکلات زیست محیطی و کم آبی در این استان شده است.
اصلاح طلبان به نظر می رسد با فراموشی این مواضع خود سعی دارند نقش فراکسیون امید را در روی کار آمدن کابینه روحانی نادیده بگیرند. در ادامه نیز اگر رئیس جمهور بخواهد مهره های خود را جا به جا کند قطعا همکاری این جریان نقش مهمی در تغییرات احتمالی خواهد داشت.
اصلاح طلبان در این چند روز بعد از انتقادات روحانی از کابینه اش بسیار تلاش کرده اند که حساب خود را از دولت جدا کنند و رحم اجاره ای را پس دهند اما اینک بیش از پنج سال از ائتلاف اصلاحات و اعتدال گذشته است و این روزها دیگر از ثمره این ائتلاف سخن گفته می شود که مولود هر دو جریان است.
انتهای پیام/1404
منبع: جهان
دیدگاه ها