ناکارآمدی یا ضعف و بیماری! واقعیت کدام است؟

اصلاح طلبان می خواهند توپ کم کاری ها و بی کفایتی های آقای شهردارشان را به پای فشارهای سیاسی بیاندازند و مثلا نشان دهند اگرنجفی تقاضای استعفا کرده است تنها به سبب فشارهایی است که عامل عود بیماری وی گشته است چنانچه محمد علیخانی رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران در خصوص عنوان نشدن مسئله بیماری آقای نجفی در زمان انتخابشان برای شهرداری،عنوان می کند: «خیلی از دوستان یادشان است که این موضوع در آن زمان هم مطرح شد و مصاحبه‌هایی هم صورت گرفت اما آقای نجفی صراحتا اعلام کرد که خوب  شده و قلبش مشکلی ندارد آن موقع موضوع بیماری جدید مطرح نبود!» و این یعنی تاکید اصلاح طلبان به اینکه آقای  در آن زمان سالم بوده و طی این چند ماه بیمار شده و دچار ضعف گشته اند و حال پیدا کنید پرتقال فروش را!

از واقعیت نمی توان گریخت
اما نکته قابل عرض این است که در 7 ماه گذشته محمد علی نجفی کارنامه ای برای ارائه ندارد چرا که عملا در این مدت پایتخت تعطیل شده و نه تنها هیچ طرح جدیدی در این مدت آغاز نشده بلکه پروژه های با درصد پیشرفت فیزیکی بسیار بالا در دوره قبلی  هم همه نیمه تمام رها شده اند.

اینها واقعیاتی است که هیچ رقمه نمی توان سرپوشی بر آن نهاد چنانچه پروژه هایی چون خط 7 و 6 مترو متوقف شده، ترمینال شرق با 95 درصد پیشرفت فیزیکی در دوره قبل تاکنون افتتاح نشده، پل های تقاطع ارتش و صیاد شیرازی با 90 درصد پیشرفت در دوره قبل ناتمام مانده اند و تونل آرش- اسفندیار و بزرگراه شهید شوشتری هم با بیش از 85 درصد پیشرفت سرنوشتی جز توقف و کندی پروژه نداشته اند.

توقف و عدم اجرای پروژه های شهری و عمرانی در کنار دیگر طرح های متوقف شده در حوزه های فرهنگی و اجتماعی آن هم در شرایطی که آقای نجفی شعار می داد که قرار است روح تازه ای به کالبد پایتخت دمیده شود خود گویای واقعیاتی است که ثابت می کند ماجرای استعفا و بیماری تنها بهانه ای برای شانه خالی کردن از عدم اجرای مسئولیات در این چند ماهه بوده است. باید گفت نمی توان این ضعف عملکردی که در زلزله و برف تهران بیش از پیش خود را نمایان کرد را به پای نظام نوشت و اصلاح طلبان این بار، ره به ناکجا می برند.

بیماری جسمی یا بیماری سیاسی
داریوش قنبری معاون پارلمانی شهردار تهران گفته است:« اینکه آقای نجفی دچار بیماری سرطان پروستات هستند مسئله ای است که از سوی ایشان و برخی از اعضای شورا مطرح شده است اما بیماری ایشان به گونه ای "حاد" نیست که نتوانند در جایگاه شهردار تهران به مسئولیت خود ادامه دهند بلکه به دلیل فشار های سیاسی مجبور به استعفاء شدند. این مسئله به خصوص پس از احضار ایشان به دادگاه بروز و ظهور بیشتری پیدا کرد.»

وی صراحتا با اتهام زنی به مدیریت قبلی شهرداری تهران ادامه داده است: «این فشار از سوی جریانی به محمد علی نجفی وارد شد که 14 سال مدیریت شهر تهران را در اختیار داشت. این افراد از همان ابتدا سعی کردند با کارشکنی شهردار تهران را ناکارآمد جلوه دهند.» حال این سوال مطرح است که آقای معاون پارلمان از کدام عملکرد و کارنامه قابل قبول آقای شهردار دفاع می کنند و از کدام بیماری سخن می گویند بیماری جسمی یا سیاسی؟ اینکه مدیری نتواند بگوید چه کرده و برای سرپوش آن به دنبال سیاه نمایی و زیر سوال بردن خدمات قبلی ها باشد را چطور باید تعبیر کرد!

به نظر می رسد در بوق و کرنا کردن جریان استعفای محمد علی نجفی از شهرداری تهران و اینکه بیماری ایشان تا چه حد جدی هست یا نیست؛ جنجال آفرینی جدید اصلاحات برای این مهم است که مردم توجهشان از کارهای نکرده و شهری که 7 ماه راکد ماند و نه تنها روحی بر آن دمیده نشد که در جریان بارش یک برف و آمدن زلزله ای خفیف دچار بحران مدیریت شد، پرت شود. غافل از آنکه مردم خود دانا و بینا هستند و هر چند ممکن است با این سیاسی بازی ها و توپ انداختن ها در میدان مقابل خسته شده و به طور کلی اعتماد عمومی شان زیر سوال رود اما گول این بازی جدید را نخواهند خورد.

از جنجال تا وقت کشی  
این فریبکاری های جریان اصلاحات صدای برخی از خودشان را هم در آورده است چنانچه هنگامه شهیدی از فعالان اصلاح‌طلب در پاسخ به الهه کولایی که در توئیت خود نوشته بود:« اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران، با پشتیبانی از دکتر نجفی و نپذیرفتن استعفای او، پایبندی‌شان را به دفاع همه‌جانبه از #حقوق- مردم تهران به نمایش بگذارند. مبارزه با فساد و رانت و ویژه‌خواری، استواری و یکپارچگی می‌خواهد.» می نویسد که: « استعفای نجفی ربطی به مبارزه با فساد و رانت‌خواری نداشت؛ تحت فشار بوده اون هم از طرف دوستان! اصلاح‌طلبان اگر واقعاً #فسادستیز هستند خودشان از دستگاه قضایی درخواست محاکمه بابت فساد مالی# حسین- فریدون را کنند تا به صداقتشان ایمان آوریم!»

این حرف و حدیث ها و بحث و جدل ها به روشنی بیان می کند که جنانجال آفرینی جدید اصلاح طلبان بر سر استعفای شهردار قرار است حالا حالا ها سر جامعه را گرم کند تا اصلاح طلبان بتوانند به دنبال گزینه دیگری برای شهرداری تهران بگردند یا به عبارتی این بازی تنها برای وقت کشی است تا اصلاحات چاره ای بیاندیشد تا کم کاری های شهردار را وارونه نشان دهد. اما این نکته قابل تامل است که نمی توان شعور سیاسی مردم را با این بازی ها و جنانجال ها زیر سوال برد.


انتهای پیام/1404