وعده‌های رییس جمهور و انتظار بی سرانجام مردم در تحقق شعارها!

به گزارش سرویس اجتماعی صبح قزوین ؛ سال۱۳۹۱با داغ بودن تنور تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، کشور در تب التهاب ناشی از این فضا می‌سوخت و نوسانات دلار، بازار را بطور کلی دچار بی ثباتی کرده بود.

این دریای طوفانی فقط یک موج‌سوار کم داشت تا از شرایط مهیا شده از سوی جریان نفاق داخلی، قایق خود را سوار شود و شروع به موج سواری کند.

این قایقران پارو شکسته حسن روحانی بود که با تیپ صیقل داده و مرتب پا به میدان کار و زار گذاشت و با سر دادن وعده‌ها و شعارهای عوام‌فریبانه ذائقه مردم را اندکی شیرین کرد.

دولت جناب حسن روحانی با منشور، دولت قانون ، دولت پاسخگو ، دولت تدبیر و امید، دولت همه مردم (اعتدال) و در ادامه راه با وعده حل تمام مشکلات کشور در ۱۰۰ روز بذر امید را در دل مردم ایران کاشت.

مردم ایران هم به وعده‌های آقای روحانی دل خوش کرده و او را به عنوان سکان‌دار دولت یازدهم انتخاب و با امید به حل مشکلات دندان بر جگر گذاشته و وضعیت سخت و طاقت فرسای آن زمان را تحمل کردند.

قضاوت اینکه آیا انسان عاقل وعده ۱۰۰ روزه می‌دهد یا نه با مردم است هرچند که رییس جمهور محترم ادعا دارد که چنین وعده‌ای نداده است و اصلا انسان عاقل چنین قولی نمی‌دهد .

پریزیدنت روحانی در گفتگو با مجری شبکه دو بدون کتمان با زبان خود خطاب به مردم ایران می گوید من در دولت تدبیر و امید « آنچنان مردم را از درآمد سرشار کنم که اصلا مردم احتیاج به مبلغ ۴۵ هزار تومان یارانه نداشته باشند! در دولت من فساد و رابطه و باند بازی اصلا معنا ندارد! در دولت من باید سرمایه گذار امنیت داشته باشد! در دولت من باید مردم شفاف در جریان امور قرار بگیرند، دردولت من باید مردم به دولت کمک کنند» و صدها مورد دیگر که تکرارش از حوصله مخاطب خارج است.

دکتر روحانی به خاطر وعده‌هایی که در سال ۱۳۹۱به مردم داد هیچگونه مواخذه و سرزنش نشد و نباید هم می‌شد زیرا وعده نخست او بود! اما بعد از گذشت ۶ سال از عمر دولت می آید و در صدا و سیما جمهوری اسلامی دوباره همان وعده‌ها را تکرار می‌کند.

این رفتار نوعی توهین به مردم بوده و طبیعی است که باور نکنند، اما چاره‌ای ندارند زیرا برخی از سرمایه‌داران و جریان‌ها که شاید حتی گوشه‌ای از درد مردم را درک نمی‌کنند با ایجاد التهابات روانی، سیاسی و انقلابی هراسی توانستند بر مردم فقیر۱۶ میلیونی فائق آیند.

مجریان نیز به کمک دولت آمده و با تخلفات و تقلب‌های زیاد « تخلف ۱۳ استاندار و فرماندار در انتخابات که هنوز مردم نتیجه رسیدگی قانونی آن را ندیده ‌ند » دوباره همان وعده دهنده را انتخاب کردند.

دولت روحانی با افزایش قیمت سوخت بنزین و حامل های انرژی به میزان ۶۰۰ تا ۸۰۰ درصد، افزایش قیمت گاز، آب و برق به میزان ۵ برابر قیمت مصوب سال ۱۳۹۱ و افزایش قیمت کالاها و خدمات به معنای حقیقی دست در جیب مردم کرده و با دریافت بیش از ۵۰۰ هزار تومان از هر خانوار ایرانی مبلغ ناچیز ۴۵ هزار تومان یارانه پرداخت می‌کند و بر سر مردم منت نیز می‌گذارد.

با افزایش سطح فروش نفت ایران در منطقه و جهان و افزایش قیمت آن دولت اعتدال را باید دولت کاسب کار بی انصاف نامید زیرا در عرف بازار وقتی درآمد افزایش پیدا می‌کند خدمات هم به همان میزان باید افزایش یابد.

دولت روحانی با تغیر نام « بیمه روستایی » به بیمه سلامت به برخی از مشاغل مانند هنرمندان، روزنامه نگاران، رانندگان، کارگران ساختمانی که آسیب‌پذیرترین اقشار بودند بیشترین ستم را روا داشت.

بیمه سلامت بهانه‌ای شد تا دولت شانه خود را از زیر باز مسئولیت بیمه تامین اجتماعی خالی کند و امروز نه بیمه سلامت ارزش دارد و نه مابقی بیمه‌ها وظایف خود را به درستی انجام می‌دهند، به معنای واقعی کلمه باید دولت روحانی را دولت پزشکان و سهامداران بیمارستان‌های خصوصی و دولتی دانست. 

رئیس جمهور در سخنان مصاحبه زنده تلویزیونی سه شنبه شب هفته گذشته « کلمه دولت قبل» را به کار نبرد و گویا مشاورانش به او یادآوری کرده بودند که دولت قبل خودش است !

دکتر روحانی دوباره با موکول کردن حل مشکل کار و بالا بردن درآمد در آینده وعده‌های جدیدی داد که برخی از آن سخنان اینگونه بود؛

– در بودجه امسال شاهد تحول مثبتی خواهیم بود و آن را در مجلس اعلام خواهیم کرد.

– صداوسیما خدمات ارائه شده به مردم زلزله زده را با دیگر کشورها و حتی اروپا به مقایسه بگذارد

– بالابردن درآمد مردم و توزیع عادلانه هدف اصلی اقتصادی دولت ما خواهد بود

– دولت تاکنون مستمری قشر آسیب پذیر را ۳ برابر افزایش داده و اینکار تا ۵ برابر کردن این حقوق تا پایان دولت ادامه خواهد یافت !!!

– اساس برنامه مرتفع کردن فقر بحث رونق اقتصادی و اشتغال خواهد بود

– پنج هزار میلیارد به کمیته امداد دادیم تا کمک کنند و افرادی را از پوشش کمیته خارج کنند

– مبنای ما این نیست که یارانه نقدی را افزایش دهیم

– البته ما در دولت در بخش های مختلف یارانه را افزایش دادیم که این به مفهوم افزایش یارانه نقدی نیست

– افرادی که نیازمندند یا معلولند یا نیاز به دریافت مستقیم دارند، مستمری هایی که دریافت میکنند را افزایش می دهیم

– از سال۹۳ تا تابستان ۹۶، ۶۸۵ هزار شغل سالانه ایجاد شده است که باید این رقم افزایش یابد و به ۹۰۰ هزار نفر برسد.

دولت رکود، بعداز گذشت ۵ سال از عمر مدیریتی خود دوباره وعده وعید می‌دهد! گویا آقای روحانی زنگ حساب را با زنگ انشاء دوباره اشتباه گرفته است چراکه به جای اینکه بگوید برای رفاه مردم چه عملکردی داشته است وعده افزایش درآمد در آینده را می‌دهد.

مردم حق دارند که دیگر چنین وعده‌هایی را نپذیرند و باور نداشته باشند چراکه در گذشته آن‌ها را تجربه کرده و با گذشت بیش ۴ سال هیچ نتیجه‌ای ندیده‌اند و هیچکدام از وعده‌ها عملی نشده است.

امروز که مردم تحت فشارهای اقتصادی و بیکاری به دشواری روزگار خود را می‌گذرانند باید از آقای روحانی پرسید چرا صدای فریاد مرگ بر بی تدبیر ، مرگ بر سیف سپرده گذاران در موسسات مالی و اعتباری، تجمع روزانه صدها نفری کارخانجات تعطیل شده در استان‌ها، اعتراض صنفی معلمان و رانندگان وسایل نقیه و … شما را از خواب خوش بیدار نکرده است؟!

اعتراضات به حق و هنجار شکنانه توام با شعار مرگ، زنگ خطری برای دولت دوازدهم است و مسئولیت مستقیم حفظ منابع بانکی مردم در بانک‌ها و موسسات اعتباری با دولت است.

در آخر باید به دولتمردان گفت اگر منابع مالی را در جایی دیگر هزینه کرده‌اید و اگر در جایی مانند زلزله نتوانستید وظیفه خود را به درستی انجام دهید، باید صادقانه با مردم در میان بگذارید و دیگر وعده ندهید.
"علیرضا محمدپور"

انتهای پیام/2002