زمین‌گیر شدن تولید داخلی در بازار قزوین/ کیفیت کالای ایرانی فدای قیمت اجناس چینی می‌شود

به گزارش خبرنگار اجتماعی صبح قزوین ؛___ فرزانه مهدی پور.
آنچه این روزها در بازار مشاهده می شود، کالاهای بی کیفیت خارجی است که با قیمت پایین به مشتریان عرضه می شود. نکته قابل توجه این است که خرید کالای با کیفیت ایرانی از طرفی برای مشتریان مناسب و به صرفه است، از این نظر که دارای کیفیت بالایی است و بر اساس هنر، سبک دینی و اسلامی خودمان و مطابق با هنر و فرهنگ ایرانی ساخته می شود و از طرفی خرید کالاهای ایرانی موجب حمایت از تولید کننده داخلی و رونق اقتصادی در کشور می شود

به همین جهت به سراغ تعدادی از فروشندگان لباس و کیف و کفش رفتیم تا بدانیم کیفیت اجناس ایرانی چگونه است؛ در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار اجتماعی صبح قزوین را در این خصوص می‌خوانید:

یکی از فروشندگان لباس در خیابان سه راه خیام درباره کیفیت لباس‌های ایرانی می‌گوید: کیفیت لباس‌های ایرانی نسبت به سال‌های گذشته بسیار بهتر شده است و اگر همین روند طی شود تا چند سال آینده تمام پوشاک را خودمان می‌توانیم تولید کنیم و با قیمت مناسب بفروشیم.

وی ادامه می‌دهد: درحال حاضر تنها مشکلی که وجود دارد این است که قیمت لباس‌های ایرانی نسبت به لباس‌های خارجی مثل لباس‌های وارد شده از چین بالاتر است در نتیجه فروشنده ترجیح می‌دهد که جنس ارزان را برای فروش بیاورد تا فروش بالاتری داشته باشد.

این فروشنده لباس درباره استقبال مردم از لباس‌های ایرانی اینگونه؛ عنوان می‌کند: در این سال‌های اخیر ایرانی ها بیشتر کالای ایرانی میخرند و نگاهشان نسبت به کالای ایرانی بهتر از گذشته شده است و کمتر لباس‌های برند خریداری می‌کنند.

وی با بیان اینکه بعضی از لباس‌های ایرانی با کیفیت توسط برندهای خارجی که روی آنها میخورد به فروش می‌روند؛ می افزاید: بعضی اوقات لباس‌های ایرانی حتی با کیفیت بالا نیز به فروش نمیرود و تولیدکننده مارک‌های مختلف و معروف را روی لباس‌های ایرانی میزند‌؛ البته زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد این لباس‌ها با قیمت همان برند معروف به فروش می‌روند.

این فروشنده درباره نقش تولیدکننده‌ها می‌گوید: به دلیل اینکه تولیدکننده‌ها توسط دولت حمایت نمی‌شوند مشکلات بسیاری رخ می‌دهد؛ بطور مثال وقتی فروشنده جنس با کیفیت و قیمت مناسب را از تولیدکننده‌ای میخرد و برای بار دوم برای خرید همان جنس مراجعه می‎کند همان جنس را با کیفیت پایین‌تر به او می‌فروشند.

وی در ادامه اضافه می‌کند: مشتری وقتی جنس با کیفیت و قیمت مناسب را خریده برای بار دوم جنس بی کیفیت را نمی‌خرد و وقتی که دلیل این کار را از تولیدکنندگان جویا می‌شویم می‌گویند که تولید جنس با کیفیت اولیه سودی برای آنها ندارد و چون دولت حمایت مالی از آنها نمی‌کند نمی‌توانند بازهم جنس با کیفیت بالا و قیمت مناسب تولید کنند.

یکی از فروشندگان لباس بچگانه در بازار می‌‌گوید: کیفیت کالاهای ایرانی بسیار بهتر از کالاهای خارجی است ولی قیمت کالای ایرانی بیشتر از کالای خارجی است؛ چون هزنیه‌های تولید آن مانند خرید پارچه، زیپ، دکمه، حقوق کارگر و هزینه برق بسیار زیاد است.

وی ادامه می‌دهد: به دلیل اینکه در حال حاضر درآمدمردم پایین و هزینه‌های زندگی بالا است مردم توان خرید لباس با قیمت‌های بالا را ندارند و ترجیح می‌دهند جنس ارزان قیمت بخرند.

این فروشنده لباس اظهار می‌کند: وقتی مشتری وارد مغازه می‌شود در نگاه اول جنس ایرانی و باکیفیت را می‌پسندد ولی چون قیمت آن بالا است مشتری جنس خارجی و ارزان تر را انتخاب می‌کند و تمام فروشنده‌ها بیشتر به فکر سود خود هستند و ترجیح می‌دهند اجناس خارجی برای فروش بیاورند؛ چون قیمت آنها پایین و سود آن برای فروشنده زیاد است.

وی درباره نقش تولیده کننده‌ها اینگونه عنوان می‌کند: اگر تولیدکنندگان از طرف دولت حمایت شوند بطور مثال برق کارگاه‌های تولیدی بصورت صنعتی حساب نشود تولیدگان می‌توانند کالای ایرانی و با کیفیت را با هزنیه پایین‌تری تولید کنند و در اختیار مصرف کننده قرار دهند.

این فروشنده می‌گوید: تولید لباس بچگانه در ایران بسیار بهتر از تولید لباس زنانه است و تنها مشکل آنها، قیمت است؛ که اگر دولت حمایت کند فروش کالای ایرانی در زمینه لباس بچگانه افزایش پیدا خواهد کرد.

یکی از فروشنده‌های کیف و کفش در خیام می‌گوید: برخی کفش‌های تولیدشده ایرانی از مرغوبیت بالایی برخوردارهستند و این امر کاملا مرتبط با تولیدی‌ها است؛ تولیدی‌های معروف در تهران کیفیت بالا و مدل‌های خوبی را ارائه می‌دهند و بعضی از تولیدی‌ها در بازار برای اینکه قیمت تمام شده کمتر باشد کیفیت پایین‌تری را ارائه می‌دهند.

وی اظهار می‌کند: بعضی از تولیدی‌ها، معروف به تولیدی افغانی‌ها وجود دارد که کیف‌هایی با کیفیت بسیار پایین تولید می‌کنند ولی فروش آنها به علت ارزان بودن اجناس بسیار بالا است و مردم از اجناس ارزان‌تر استقبال بیشتری می‌کنند و در حال حاضر مردم از اجناس ارزان بیشتر از اجناس خارجی گران و برندها استقبال می‌کنند.

این فروشنده در ادامه می‌گوید: قیمت‌ها و اجناسی که فروشنده خریداری می‌کند با توجه به منطقه‌ای که در آن مغازه دارد، متفاوت است؛ بطور مثال مغازه‌های ولنجک در تهران و یا خیام شمالی در قزوین مشتریانی دارند که به دنبال اجناس لوکس و برند هستند و مغازه‌ها در شهر ری، بازار و سه راه خیام قزوین مشتریانی دارند که اجناس ارزان‌تر را بهتر و بیشتر می‌خرند.

این فروشنده ادعا می‌کند: مردم در حال حاضر به دنبال اجناس با کیفیت و ارزان هستند بنابراین فروشندگان بیشتر ترجیح می‌دهند اجناس ایرانی و با کیفیت برای فروش بیاورند؛ به دلیل اینکه خرید آن راحت‌تر است و می‌توانند برای آن به مشتری ضمانت دهند؛ که این امر باعث جلب مشتری می‌شود.

وی تاکید می‌کند: فروشنده‌های ایرانی به سود کم راضی نیستند چراکه اگر چنین بود تاکنون مردم کالای ایرانی بیشتری خریداری می‌کردند؛ و همچنین مدل و طرح لباس، کیف و یا کفش برای مشتری بسیار مهم است و زمانی که مدل و طرح خوبی داشته باشد مشتری برای خرید آن راغب‌تر است.

یکی دیگر از فروشندگان می‌گوید: بیشتر اجناس بسیاری از مغازه‌ها از چین وارد می‌شود و تعدادی دیگر هم متعلق به برندهای معتبر اروپایی و ترک هستند که قیمت‌های آن بسیار بالاست.

وی توضیح می‌دهد: وقتی برندهای معتبر دنیا هر فصل ژورنال‌های مربوط به لباس کودک خود را منتشر می‌کنند، چینی‌ها بلافاصله از روی ژورنال لباس‌های آنها را کپی و تولید می‌کنند و با توجه به این‌که لباس‌هایی که چینی‌ها تولید می‌کنند، قیمتی بسیار پایین‌‌تر از لباس‌هایی دارند که برندهای اروپایی آنها را می‌فروشند، ما هم ترجیح می‌دهیم که این لباس‌ها را خریداری کنیم و بفروشیم تا مشتریان بیشتری داشته باشیم.

وی در مورد دلیل استقبال مردم از محصولات ترک گفت: تولیدی‌های ترکیه آن‌قدر کیفیت کار خود را بالا برده‌اند که می‌توانند با برندهای اروپایی رقابت کنند. همچنین قیمت محصولات آنها نسبت به کیفیت لباس مناسب است و حتی گاهی یک لباس وارد شده از ترکیه از لباس تولید شده در ایران ارزان‌تر است؛ به همین دلیل مشتری به دنبال کیفیت بالاتر و مدل‌های به‌روزتر ترک می‌رود.

وی می‌افزاید: در سال‌های اخیر قدرت خرید مردم پایین آمده و ترجیح می‌دهند درآمد خود را صرف خوراک و آموزش کنند؛ بنابراین در زمینه پوشاک خیلی با احتیاط رفتار می‌کنند و همین موضوع باعث شده کسانی که در زمینه پوشاک سرمایه‌گذاری کرده‌اند، ناامید شوند.

یکی از فروشندگان لباس زنانه در بازار میگوید: علت استقبال کم از لباس‌های ایرانی دوخت ضعیف آن است؛ پارچه‌ای که استفاده می‌شود دارای کیفیت بالایی است اما چون در صنعت دوخت ضعیف هستیم و دوخت‌ها به صورت کارگاهی انجام می‌شود فروش اجناس ایرانی نیز کاهش پیدا می‌کند.

وی اضافه می‌کند: خانم‌ها بیشتر به دنبال لباس‌هایی هستند که از لحاظ دوخت و مدل ایده‌آل باشد و کمتر به جنس آن و یا اینکه مدت زمان طولانی‌تری از آن استفاده کنند؛ توجه می‌کنند.

یک خانم فروشنده می‌گوید: روی بعضی از لباس‌ها، مارک‌های معروف را می‌زنند تا لباس‌های ایرانی به فروش رود درحالی که واقعا کیفیت این لباس‌ها بالا است و اکثر مغازه‌داران ادعا می‌کنند که لباس‌های آنها ترک است در صورتی که بیشتر کارها در حال حاضر چینی و یا ایرانی است.

وی ادامه می‌دهد: این طرز فکر غلط است که مردم گمان می‌کنند کیفیت اجناس ایرانی ضعیف است و تنها میتوان با تبلیغات در روزنامه ها، سایت‌ها و صداو سیما نگاه مردم جامعه را نسبت به این موضوع تغییر دهیم.

این فروشنده خانم ابراز می‌کند: اگر در طراحی لباس‌های ایرانی ایده‌های نو قرار بگیرد و طرح‌های سنتی ایرانی با طرح جدید و امروزی تلفیق شود فروش لباس‎های ایرانی افزایش پیدا خواهد کرد.

وی در پایان می‌گوید: من علاوه بر فروشنده بودن، تولیدکننده شلوار نیز هستم؛ شاهد این موضوع هستم که اگر بخواهیم جنس با کیفیت تولید کنیم هزینه‎ها به شدت افزایش پیدا می‌کند و چون تولیدکنندگان از طرف دولت حمایت نمی‌شوند معمولا لباس‌هایی با کیفیت پایین تولید می‌شود.

انتهای پیام/3009