۱۹/رمضان/۱۴۴۵

-

۱۴۰۳/۰۱/۱۰ جمعه

صبح قزوین سه ماه از تحلیف گذشت و موسم برنامه صد روزه فرارسید!
کد خبر: ۲۶۷۴۶۸ تاریخ انتشار: ۱۳۹۶/۸/۷ ساعت: ۹:۵۵ ↗ لینک کوتاه

در هیاهوی سرگرمی رسانه ها با زنبیل قرمز، سپنتا، خانه پدری روحانی و کوروش

سه ماه از تحلیف گذشت و موسم برنامه صد روزه فرارسید!

وضعیت شکاف طبقاتی در سال ۱۳۹۵ به بدترین شرایط خود از سال ۱۳۸۲ بدین سو رسیده است. نسبت سهم ۱۰ درصد ثروتمندترین به ۱۰ درصد فقیرترین افراد در مناطق شهری کشور در سال ۱۳۹۵ به بدترین نقطه خود در یک دهه اخیر یعنی از ۱۳۸۶ به این طرف رسیده است به طوری که ۱۰ درصد ثروتمندترین افراد جامعه ۱۴.۴ برابر ۱۰ درصد فقیرترین، از درآمد‌های جامعه سهم برده‌اند.

 سه ماه از تحلیف گذشت و موسم برنامه صد روزه فرارسید!
به گزارش سرویس سیاسی  صبح قزوین  ،روحانی در زمان تبلیغات ریاست جمهوری وعده گزارش 100 روزه داده بود و حال آنکه این موعد در حال فرا رسیدن است ولی فضای سیاسی کشور تنها با حاشیه ها گره خورده است.

پس از انتخابات و پیروزی حسن روحانی، نامزدهای اصولگرا عنوان کردند که با تمام قوت و با پشتوانه رای 16 میلیون نفری وعده های حسن روحانی و تحقق آنها را دنبال خواهند کرد و به آسیب شناسی عملکرد دولت خواهند پرداخت. این اظهارات با فروکش کردن هیجانات انتخابات به تدریج فروکش کرد و به غیر از سخنانی کلی خبری از پیگیری وعده ها نیست. اما با این وجود رئیس جمهور می بایست در هفته های آینده، گزارشی 100 روزه به مانند دوره نخست به مردم و پیشرفت های صورت گرفته ارائه دهد.

در حال و هوای فضای سیاسی کشور و در حالیکه رسانه ها می بایست رسالت پیگیری وعده های ریئس جمهور را به دوش بکشند، عده ای تعمدا با پیش کشیدن موضوعات حاشیه ای و دست چندم قصد دارند، فضای کشور را از مطالبه گری به سمت مجادله گرایی پیش رفته است. تعلیق عضویت یکی از اعضای شورای شهر یزد به موضوع ملی و حتی بین المللی تبدیل شده و رسانه های بیگانه نیز به آن ورود کرده اند. زنبیل و روز بزرگداشت کورش، پادشاه هخامنشی (مربوط به 2500سال پیش) به چالش های مطبوعات و روزنامه ها بدل شده اند و مهتر از آن، نصب پلاک ماندگار در روستای سرخه سمنان بر دیوار خانه پدر حسن روحانی، چند روزی به بحران هویتی رسانه ها و فعالین سیاسی تبدیل شده است.

اما در کنار همه این حاشیه های پر سرو صدا، کسی سراغ رئیس جمهور و وعده هایش را نمی گیرد. وعده پنج میلیون شغل باثبات، طرح کارورزی، ثبات بازار ارز، برداشتن تحریم های غیرهسته ای، ریشه کن کردن فقر مطلق، و ... تنها بخش کوچکی از شعارها و وعده های روحانی برای تحقق بود. با شیبی که دولت دوازدهم برای تحقق وعده ها در پیش گرفته باید این دولت چند دوره دیگر نیز ادامه پید کند.

همایون هاشمی، نماینده مجلس در مهرماه سال جاری آماری از معضلات اجتماعی ارائه داده که بدون شک گره خورده با مشکلات اقتصادی هستند: امروز بالغ بر 2 میلیون معتاد، 3 میلیون زن سرپرست خانوار و بیش از 3.5 میلیون بیکار در کشور وجود دارد که به گفته وزیر کار توزیع آنها نیز به شکل یکنواخت نیست که این آمار برای کشور مصیبت است.

به نظر می رسد در کاهش آمار بیکاری، فقر، اعتیاد، طلاق، کودکان کار، آسیب پذیری زنان سرپرست خانوار، زنان خیابانی و ... تغییرات محسوسی ایجاد نشده چرا که وزیر کشور در خرداد 95 نیز آماری هولناک از مشکلات و معضلات داده بود.

براساس گزارشی که وزیر کشور به مجلس ارائه داد، در این گزارش عنوان شده که  امروز حدود 11 میلیون نفر حاشیه‌نشین در کشور وجود دارد که معادل با 3 میلیون نفر حاشیه‌نشین در شهرهای تهران، مشهد و اهواز متمرکز هستند؛ در کشور نیز حدود 2700 محل حاشیه‌نشینی داریم که با توجه به ویژگی های آن نیاز است که خدمات بیشتری به آنها ارائه شود.

رحمانی فضلی در همان گزارش خود در مجلس عنوان کرده بود که امروز 3 میلیون و 500 هزار نفر بیکار در کشور داریم که توزیع آن در کشور نرمال نیست، به گونه‌ای که امروزه مناطقی وجود دارند که بیش از 60 درصد بیکاری در آن متمرکز است.

به این آمارها باید بیش از 2 میلیون کودک کار و آمارهای نامشخص اما بالای کودکان طلاق، زنان خیابانی، زندانیان را نیز اضافه کرد. با توجه به آمارهای جدید در کشور، تفاوتی فاحشی در کاهش معضلات ایجاد نشده و حتی می توان گفت با دورنمای اقتصادی کشور، این مضعلات در حال افزایش نیز هستند. آیا حسن روحانی در گزارش 100 روزه خود به این آمارها توجه خواهد کرد یا آنکه به مانند معاون اولش، آمار اشتغالزایی 6 ماهه اخیر را 1.5 میلیون نفر اعلام خواهد کرد. آماری که پس از چند روز مناقشه از سوی رسانه ها، در نهایت به اشتباه رسانه ها و نه جهانگیری در نحوه اعلام آن منوط شد.

با این حال رئیس مرکز آمار، 700 هزار شغل را در طول یکسال تایید کرد و یک و نیم میلیون را غیر واقعی دانست. او همچنین از وجود 3 میلیون بیکار مطلق خبر داد. در همین حال ربیعی از ایجاد 400 هزار شغل در نیمه اول سال 96 خبر داده است. مشخص نیست چرا مسئولان دولتی یک معیار را برای اعلام آمار بیکاران در نظر نمی گیرند و بالا و پایین شدن اعداد را نیز در نهایت به سفسطه بازی رسانه های مرتبط می کنند.

افزایش قیمت ارز و سکنی گزیدن در خانه 4 هزار تومان، کاهش قدرت خرید مردم و ادامه رکود اقتصادی از مشکلات اقتصادی هستند که نمی توان با آمارسازی از کنار آنها گذشت. از سوی دیگر ضریب‎جینی درسال۹۵ به بدترین وضعیت دهه اخیر رسیده است. بر اساس گزارش بانک مرکزی، شاخص ضریب جینی در سال ۱۳۹۵ به عدد ۰.۴۰۴۶ افزایش یافت که بالاترین رقم از سال ۱۳۸۲ تاکنون است.

به عبارت ساده‌تر، وضعیت شکاف طبقاتی در سال ۱۳۹۵ به بدترین شرایط خود از سال ۱۳۸۲ بدین سو رسیده است. نسبت سهم ۱۰ درصد ثروتمندترین به ۱۰ درصد فقیرترین افراد در مناطق شهری کشور در سال ۱۳۹۵ به بدترین نقطه خود در یک دهه اخیر یعنی از ۱۳۸۶ به این طرف رسیده است به طوری که ۱۰ درصد ثروتمندترین افراد جامعه ۱۴.۴ برابر ۱۰ درصد فقیرترین، از درآمد‌های جامعه سهم برده‌اند.

این آمارها از مشکلات و معضلات اجتماعی است که سال به سال بدتر شده اند و نمی توان با نشان دادن ویترین زیبا، زیر پوست شهر را نادیده گرفت. حسن روحانی می بایست در گزارش صد روزه خود به این آمارها اشاره کند و در نهایت پس از پایان انتخابات و نبود انتخابات دیگر برای روحانی، وی همت و تلاش مضاعف را برای تحقق وعده هایی به کار گیرد که تحقق آنها می تواند در کاهش معضلات اجتماعی نتیجه بخش باشد. هرچند ملتهب کردن فضای سیاسی و رسانه ای کشور با پدیده ها و مباحث کم ارزش و حتی بی ارزش، راه را برای جنبش مطالبه گری بسته است و این معضلی است که پیش از همه معضلات می بایست از سوی افکار عمومی و رسانه ها حل شود.





انتهای پیام/1404

منبع: جهان

دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان