۰۹/رمضان/۱۴۴۵

-

۱۴۰۲/۱۲/۲۹ سه شنبه

صبح قزوین مسئولان به ملی پوشان شهر اقبالیه توجهی ندارند/ فقط وعده وام دادند!
کد خبر: ۲۶۷۱۹۰ تاریخ انتشار: ۱۳۹۶/۷/۳۰ ساعت: ۹:۳۶ ↗ لینک کوتاه

ملی پوش کاراته:

مسئولان به ملی پوشان شهر اقبالیه توجهی ندارند/ فقط وعده وام دادند!

ملی پوش کاراته با اشاره به اینکه مسئولین فقط وعده وام صد میلیونی دادند، گفت: هم اکنون پدرم با سرمایه شخصی مشکلات تمریناتم را حل می‌کند.

مسئولان به ملی پوشان شهر اقبالیه توجهی ندارند/ فقط وعده وام دادند!
به گزارش سرویس ورزشی صبح قزوین ؛ امیرحسین بیگدلی متولد ۱۳۸۰ کلاس دهم و نوجوان ملی پوش کاراته است که امروز(سی مهرماه) به مسابقات جهانی اسپانیا اعزام می‌شود.

در ادامه مصاحبه ای با این ملی پوش قزوینی صورت گرفته که می‌خوانید:

در چه رشته‌های ورزشی فعالیت داشتید؟
بیگدلی: در رشته‌های کاراته و ژیمناستیک فعالیت داشتم و از سال ۱۳۸۸ به صورت رسمی فعالیت حرفه‌ای انجام می‌دهم.

چه شد که به سراغ ورزش رفتید؟
بیگدلی:
در ابتدا به دلیل اینکه پدرم مربی رزمی بودند کم کم علاقمند شدم و به سراغ آن رفتم و هدفم هم در ابتدا افتخار آفرینی برای خانواده و شهر و کشورم بوده است.

در چه سبک و سطحی از کاراته فعالیت می‌کنید؟
بیگدلی
: سبک کاراته شوکان را دارم و دارنده کمربند مشکی دراین سبک هستم.

تمرینات به چه صورت است؟
بیگدلی:
از وقتی که وارد تیم ملی شده‌ام به صورت حرفه‌ای کار می‌کنم و صبح و بعد از ظهر به صورت فشرده ورزش می‌کنم و هم اکنون در تیم ملی و اردو هستم.

این اردو چند روزه و به چه شکلی است؟
بیگلدلی: یک هفته اردوی تیم ملی بودیم که پنج روز آن در کرج و دو روز هم در تهران بود و در حال حاضر هم باید به اردو برویم تا سی‌ام مهر ماه به مسابقات اعزام شویم.

در این اردو برای چه مسابقاتی آماده می‌شوید؟
بیگدلی
: مسابقات جهانی جوانان در کشور اسپانیا است که ۳۰ مهر با تیم همراهی از قم نوجوانان و جوانان اعزام می‌شویم.

در این دوره چند مربی داشته اید؟
بیگدلی:
در اینجا که پدرم مربی من بوده است و در تیم ملی هم با آقای حسن روحانی از زنجان که سر مربی تیم ملی و عضو مربیان تیم ملی بزرگسالان است و خودش قهرمانی جوانان جهانی و طلای بازی‌های آسیایی را دارد و آقای نادر جوکار که از کرج است و ۶ طلای قهرمانی دارد.

آیا آسیب جدی در این ورزش دیده‌اید؟
بیگدلی
: چیزی نبوده که مانع ورزشم شود؛ حتی در تمرینات دستم شکست که خیلی برای من مهم نبود که مانع علاقه و انگیزه‌ام شود.

هم اکنون در چه تیمی فعالیت می‌کنید؟
بیگدلی:
در تیم پاس قوامین ناجا استان قم فعالیت می‌کنم.

اگر استان قزوین تیم داشته باشد در آن حضور پیدا می‌کنید؟
بیگدلی
: بله حتما؛ افتخار است که در تیم استان و با نام استان خودم بتوانیم افتخار آفرینی کنیم.

این رشته در شهر اقبالیه و استان قزوین ما چطور است؟
بیگدلی:
اصلا خوب نیست و حمایتی صورت نمی‌گیرد. متاسفانه حتی مسئولین شهری که در انتخابات و وعده‌هایشان حرف از ورزش می‌زنند هم توجهی نمی‌کنند؛ اما در استان قزوین دبیر هیئت کمیته استان، آقای داوری حمایت‌هایی انجام می‌دهند ولی وضعیت خوبی این رشته ورزشی حتی در کشور هم ندارد.

در سطح کشوری در رشته ورزشی شما، کدام شهرها هستند که سطح بالایی دارند؟
بیگدلی
: استان قم و پس از آن استان تهران وضعیت بهتری نسبت به باقی شهرهای کشور دارند.

تا اکنون چند مدال کسب کرده‌اید؟
بیگدلی
: دقیقا نمی‌توانم بگویم ولی فکر کنم بیش از بیست مدال توانستم در این دو سه سال اخیر کسب کنم که مهمترین آن مسابقات بین المللی در ارومیه بود.

امسال مدال طلا و در دوره قبل همین مسابقات مدال برنز را گرفته بودم و برنز مسابقات آسیایی هم یکی از مهمترین مدال‌هایم بوده‌اند.

میزان حمایت مسئولین شهری در این چند سال چگونه بوده است ؟
بیگدلی
: متاسفانه حمایتی نبوده حتی دیدار آنچنانی نداشتیم بجز دیدار و تقدیری که سپاه و مسئولین بسیج و ستاد نماز جمعه شهر اقبالیه داشتند هیچ مسئول و عضو شورایی حتی حمایت معنوی هم نداشتند.

چه مشکلاتی در این رشته داشتید؟ هم باشگاه هم خانواده برایتان مشکلی داشته است؟
بیگدلی:
مشکلات خانوادگی به این علت که پدرم در این ورزش بودند نداشتم ولی برای باشگاه تا دو سه ماه اخیر مشکل وجود داشت آن هم عدم وجود ورزشگاهی برای تمرینات بود؛ حتی باشگاه حجاب و چند باشگاه دیگری که در آن رفتم متاسفانه با مشکلات تجهیزاتی ساده رو به رو شدم مثل سردی و سرمای باشگاه که مانع تمرین می‌شد.

چگونه مشکلات تمرین شما حل شده و چه راهکاری برای آن پیدا کردید؟
بیگدلی:
در حال حاضر به لطف کمک‌های پدرم این مشکل باشگاهی حل شد و ایشان با هزینه شخصی این باشگاه را ساختند تا بنده بتوانم تمرین حداقلی را داشته باشم ولی اگه مسئولین شهری و استانی که در اولین مدال بنده اینجا آمدند و وعده وام صد میلیونی را دادند را عملی می‌کردند وضعیت باشگاه خیلی خیلی بهتر بود و در کنار آن هم مشکلات تمرینات نه تنها من بلکه ورزشکاران دیگر هم حل می‌شد.

آرزویت چیست؟
بیگدلی: طلای المپیک آرزوی من بعد از مسابقات جهانی است و پس از آن را هنوز فکر نکرده‌ام.

چقدر امید دارید که به این طلا دست پیدا کنید و آیا رقبای المپیکی را هم می‌شناسید؟
بیگدلی:
خیلی زیاد امیدوارم و با توسل و توکل به خدا می‌خواهم مدال طلای المپیک را کسب کنم و متاسفانه به خاطر عدم وجود برنامه‌ریزی هنوز شناختی از رقبای المپیکی که سال بعد برگزار می‌شود را ندارم.

چه رشته‌ای درس می‌خوانید و چقدر به تحصیل علاقمند هستید؟
بیگدلی:
در رشته انسانی تحصیل میکنم و دوست دارم در آینده تربیت بدنی بخوانم و هم اکنون هم که از مهرماه درگیر مسابقات و اردو بودم و هنوز نتوانسته‌ام به کلاس‌هایم بروم که خوشبختانه مسئولین مدرسه درک می‌کنند و حمایت دارند.

کلام پایانی شما؟
بیگدلی
: دعا کنید برای همه ورزشکاران نه تنها من بلکه برای همه نوجوانان و جوانانی که عازم مسابقات جهانی هستند. با امید به خدا و توسل ودعای مردم عزیز بتوانم برای کشورم،استان و شهرم افتخار آفرینی کنم.
انتهای پیام/2002

منبع: شهر مینو


دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان