به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر
صبح قزوین ؛ در دوران دفاع مقدس بانوان زیادی بودند که پا به پای مردان در ستادهای پشتیبانی شهرها در دفاع از کشور کمک میکردند، زنانی که اگرچه فعالیتشان ناشناخته ماندهاست؛ اما نقش مهمی در پیشبرد دفاع مقدس داشتند.
این زنان خاطرات زیادی درسینه خود دارند که اگر ثبت نشوند بخش مهمی از تاریخ این کشور فراموش شده و ناشناخته باقی میماند. خبرنگار
صبح قزوین به سراغ یکی از این زنان رفته و با او گفتوگو کرده است.
زهرا قنبری متولد 1319 و مادر شهید ناصر ذوالقدر و همسر شهید محمد ذوالقدر است، دو برادرزاده وی به نامهای عبدالحسین و مجید قنبری در دفاع مقدس به شهادت رسیدهاند. این بانوی بزرگوار مسئول ستاد پشتیبانی دفاع مقدس در قزوین بود و طی 8 سال دفاع مقدس در ستاد پشتیبانی در جبهههای نبرد فعالیت میکرد.
قنبری در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر
صبح قزوین با اشاره به فعالیتش در ستاد پشتیبانی دفاع مقدس گفت: در این ستاد 70 الی 80 نفر از بانوان حضور داشتند و فعالیتهای مختلفی برای کمک به جبههها انجام میدادند.
وی افزود: در ستاد پشتیبانی برای رزمندهها لباس، دستکش و جوراب تهیه میکردیم تا برای آنها ارسال شود، بانوان فعال در ستاد پشتیبانی عمدتا جوان بودند و برای آموزش آنها کلاس قرآن، احکام و آموزش نظامی نیز برگزار میشد.
این بانوی قزوینی اظهار کرد: بانوان در ستاد پشتیبانی آش، شیرینی و سمنو میپختند و هزینه فروش آن را برای کمک به جبههها در اختیار مرحوم آیتالله باریک بین قرار میدادند، بسیاری از بانوان نیز از منازل خود مواد غذایی مختلف مثل قند و شکر میآوردند تا از آنها در تهیه مواد خوراکی استفاده شود.
این مادر شهید در مورد وظیفه بانوان در دوره کنونی گفت: در زمانه فعلی نیز زنان باید در دفاع از ناموس و خون شهدا کار کنند، ما مدیون خون شهدا هستیم.
قنبری درمورد انگیزه زنان از انجام این فعالیتها گفت: ما همه عاشق امام و انقلاب بودیم و در راه اسلام با تمام وجود این فعالیتها را انجام میدادیم؛ در دورانی که من در ستاد پشتیبانی بودم، همسر و فرزندانم نیز در جبهه ها مشغول جنگ با دشمن بعثی بودند.
همسر شهید ذوالقدر تصریح کرد: همسرم قبل از انقلاب نظامی بود، اما به دلیل اینکه نمیخواست به شاه خدمت کند ابتدا قصد استعفا داشت و چون استعفایش را نپذیرفتند خود را به بهانه بیماری بازنشسته کرد. در دوران انقلاب اعضای خانواده ما فعالیت انقلابی داشتند و در خانه ما اعلامیههای ممنوعه امام وجود داشت.
وی ادامه داد: پس از انقلاب نیز همسرم مدتی در هیئت 7 نفرهای در قزوین خدمت کرد، در این هیئت با توجه به وضعیت مستضعفان به آنها زمین میدادند. پس از آن همسرم به بسیج رفت تا آموزشهای نظامی را که در دوران حضورش در نظام یاد گرفته بود در اختیار جوانها قراردهد.
قنبری درمورد نحوه شهادت همسرش گفت: همسرم در عملیات خیبر در جزیره مجنون مفقودالاثر شد و پس از 7 سال پیکرش شناسایی شد و بازگشت، همسر و فرزند شهیدم بسیار افراد مومن و با خدایی بودند.
این مادر شهید با اشاره به اینکه پسرم و 2 برادرزادهام نیز به شهادت رسیدهاند، اظهار کرد: پسرم در غرب کشور و در جنگ با گروهکهای ضدانقلاب به شهادت رسید، پسر دیگرم نیز جانباز جنگی است و در پایش ترکشی از دوران دفاع مقدس به جای مانده است.
انتهای پیام/5001
دیدگاه ها