به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر
صبح قزوین ؛ 17 مرداد سالروز شهادت محمود صارمی، شهید عرصه خبر به عنوان روز خبرنگار نامگذاری شده است.
این روز در حقیقت بهانه‌ای است برای پاسداشت تلاش صادقانه خبرنگارانی که در مسیر تولید و انعکاس اخبار و بیان مشکلات و دغدغه‌های مردم جامعه از هیچ تلاشی فروگذار نیستند و همه سعی و همت خود را برای بیان حقایق به کار می‌گیرند.
به همین مناسبت با رقیه بابایی سردبیر "پیک توانا" که به عنوان بازرس خانه مطبوعات قزوین نیز فعالیت دارد به گفتگو نشسته‌ایم که ماحصل آن در ذیل آمده است.
صبح قزوین : کار خبرنگاری را از چه زمانی و از کجا شروع کردید؟
بابایی: تابستان سال 86 زمانی‌که دانشجوی سال سوم شیمی محض در دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) بودم؛ متوجه شدم کانون توانا در حال برگزاری یک دوره کلاس‌های خبرنگاری است. با توجه به علاقه‌ای که از قبل به این حرفه داشتم در این کلاس‌ها شرکت کرده و در آزمون استانی همان سال رتبه دوم را به دست آوردم. پس از آن به صورت تفننی و به عنوان خبرنگار با ماهنامه پیک توانا همکاری می‌کردم تا اینکه در دی ماه سال 87 دبیر سرویس خبر این ماهنامه شدم.
صبح قزوین : آیا روز اول کاریتان را به یاد دارید؟
بابایی: بله. اولین ماموریت کاری من پوشش نشست وزیر رفاه وقت (دکتر مصری) با جمعی از معلولان در سالن همایش‌های بین المللی صداوسیما در تهران بود.
صبح قزوین : انگیزه اصلی شما از ورود به کار خبرنگاری چیست؟
بابایی: تا جایی که یادم هست همیشه عاشق کار اجتماعی بودم. یک جا نشستن و رکورد همیشه اذیتم می‌کرد و می‌کند. حس کنجکاوی عجیب و غیرقابل کنترلی داشتم که شاید تنها در حرفه روزنامه‌نگاری مهار می‌شد. خودم را جای بسیاری از افراد پیرامون خود می‌گذاشتم و همین باعث می‌شد تا سوالات زیادی داشته باشم.
همیشه دلم می‌خواست وکیل بسیاری از افرادی که قادر به دفاع از حقوق خود و حتی قادر به بیان مشکلات و حق پایمال شده‌شان نیستند؛ باشم. گاهی فکر می‌کنم حرفه روزنامه‌نگاری مرا و البته همکاران محترم رسانه‌ایم را به این آرزوی دیرینه رسانده است چراکه خبرنگاران در واقع وکیل مدافع همه آحاد جامعه هستند، به جای همه آنها دغدغه دارند. صدای گویای همه گروه‌های جامعه هستند، به عنوان قلب تپنده اجتماع، جای همه شهروندان مطالبه‌گری می‌کنند، به جای تمام وکلا، حق‌خواهی می‌کنند و در مقیاس عظیم بشریت درد می‌کشند، رنج می‌برند اما باز دست از رسالت خویش برنمی‌دارند.
از سال های بسیار دور، جایی که ابتدای آن را به خاطر نمی‌آورم، رویدادهای اجتماعی خودبه‌خود در ذهنم ثبت می‌شدند و من ناخودآگاه برای بسیاری از آنها تحلیل داشتم. اینها تمام انگیزه‌های من برای ورود به عرصه خبر بود و بنابه همه این دلایل فکر می‌کنم رسانه، بهترین ماَمن و پناهگاه ذهن پرسش‌گر من می‌توانست باشد.
صبح قزوین : سیاست‌های کلی دولت در رابطه با خبرنگاران از نظر شما چگونه است؟ آیا دولت حمایت و توجه لازم را از این قشر به عمل می‌آورد؟
بابایی: اگر قرار به تعریف کردن از حمایت‌های کامل و جامع دولت از خبرنگاران است؛ که باید بگویم بله، خداراشکر حمایت‌ها خوب است و ملالی در بین نیست به جز دوری دولتمردان عزیز.
به لطف توجهات مبذول شده اکنون همه خبرنگاران صاحب مسکن شده‌اند. همه از امنیت شغلی برخورداریم. از بیمه که نپرسید، اوضاع عالی است و دریافتی‌های ماهانه کفاف همه مسایل و مخارج زندگی را می‌دهد!
در واقع بهتر است بگوییم دولت در حمایت از خبرنگاران هیچ سیاستی در پیش نگرفته است. صحبت از «حمایت دولت از خبرنگاران» بیشتر شبیه یک طنز نخ‌نمای قدیمی شده و چیزی که حالا مد‌تهاست ما رسانه‌ای‌ها، بین خودمان می‌گوییم و از فرط عادی شدن، این طنز دیگر کسی را به خنده نمی‌اندازد!
صبح قزوین : به عنوان یک خبرنگار برای کسانی‌که به تازگی قصد ورود به این حرفه را دارند، چه توصیه‌ای دارید؟
بابایی: اگر بخواهم طوری عمل کنم که در حق این عزیزان اجحاف صورت نگیرد حتما آنها را با دشورای‌های کار و البته چشم پوشیدن از مسائل مالی آشنا می‌کنم. اما چون معتقدم که روزنامه‌نگاران تفاوت عمده‌ای با سایر افراد دارند و سربازان همیشگی جامعه هستند که بدون آنکه در استخدام کسی یا جایی باشند در خط مقدم اطلاع رسانی و ابهام زدایی می‌جنگند، بنابراین این تفاوت را به جدیدالورودان عرصه خبر گوشزد می‌کنم و رسالت مقدسشان را به آنها یادآوری می‌کنم.
صبح قزوین : آیا از سال‌های فعالیت‌تان خاطرات تلخ و شیرینی به یاد دارید؟
بابایی: خاطرات تلخ و شیرین زیادی در این سال‌ها داشته‌ام. از سروسامان گرفتن مسکن یک خانواده گرفته تا تهدید به شکایت و غیره، آن هم از سوی دوایر دولتی.
اما هر وقت که می‌دیدم برای رفع مشکلی و گشایش گره‌ای امکان موفقیت وجود دارد، دیگر از اتفاقات پس از آن نهراسیدم.
صبح قزوین : به نظر شما کار خبر در دنیای امروز تا چه اندازه مهم است؟
بابایی: این سوال، پاسخ بسیار عمیقی دارد؛ از آنجایی که فضای امروز جامعه به لطف برخی تعارض‌های اجتماعی، موازی‌کاری‌ها در سطح کلان کشوری، رفع تکلیف‌ها، تناقض‌‌ها، همچنین عملکرد ناصحیح برخی رسانه‌نماها و تغییر مفهوم "خبررسانی با خبرسازی"، فضایی ملتهب و گهگاه مه‌آلود است؛ بنابراین اهمیت خبر، امروز از هر زمان دیگری ضروری‌تراست به شرطی که به شکل حرفه‌ای، به دور از سیاست‌زدگی و فارغ از جبهه و جناح‌ها اتفاق بیفتد.
اعتقاد دارم که خبر، به‌عنوان رکن حیات جامعه، زنده‌تر از آن است که بتوان آن را قربانی حزب و جریان کرد. از آنجا که زندگی جوامع مدنی در عصر حاضر تا حد زیادی در گروه اطلاع‌رسانی صحیح است؛ بنابراین هر روز به اهمیت خبر افزوده می‌شود.
صبح قزوین : تا چه اندازه خبرها و گزارش‌های شما در ایجاد تحولات شهرتان نقش داشته است؟
بابایی: نشریه‌ای که بنده در آن فعالیت دارم، نشریه‌ای سراسری است و در داخل استان تنها بخشی از شهروندان مخاطبان آن هستند؛ اما با توجه به اینکه خانواده بزرگ معلولان عزیز، جامعه هدف این نشریه هستند، می‌توانم به جرات بگویم که به لطف خدا در یک دهه اخیر، تحولات شگرفی به‌ویژه در حوزه فرهنگی و اصلاح دیدگاه جامعه نسبت به معلولان رخ داده و این اصلی‌ترین پاداش قلم‌فرسایی بنده در این سال‌ها و نیز مهم‌ترین دلیل ادامه فعالیتم است.
البته با توجه به همکاری‌هایی که با برخی رسانه‌های استان دارم، فکر می‌کنم در عرصه توجه به مسائل شهری نیز توانسته‌ام ردپای موثری از خود به جا بگذارم.
صبح قزوین : مشکلات و محدودیت‌های شغل خبرنگاری از نظر شما چیست؟
بابایی: در حوزه خبرنگاری محدودیت چندانی وجود ندارد؛ اما من اعتقاد دارم که برخی مسئولان هنوز درگیر چهارچوب‌های مندرس گذشته هستند.
به گونه‌ای که مشاهده می‌شود عده‌ای از این عزیزان در مواجهه با طرح برخی واقعیت‌ها، هنوز به بلوغ کافی دست‌نیافته و به‌جای آنکه خود را پاسخ‌گو ببینند و در جهت حل مساله برآیند؛ بالعکس در جهت رفع تکلیف، بروز واکنش‌های نامتعارف در راستای بیان مساله و بعضا برخورد با فرد خبرنگار برمی‌آیند که این رویه در هیچ جای دنیا مرسوم نیست.
صبح قزوین : آیا از شغلتان راضی هستید؟
بابایی: از منظر پاسخ‌گویی به تمایلات و نیازهای روحی، بله از شغلم رضایت دارم اما در کل خبرنگاران، هم به لحاظ شان و جایگاه اجتماعی و هم از نظر مسائل مالی وضعیت مناسبی ندارند.
صبح قزوین : مهم‌ترین رسالت خبرنگاران چیست؟
بابایی: شکی نیست که خبرنگاران حلقه واسط بین واقعیت‌ها و مخاطبان هستند. در واقع خبرنگار برای انجام وظیفه آگاه سازی به‌وجود آمد و با توجه به این تعریف، رسالت اصلی خبرنگار این است که اول واقعیت را به مخاطب برساند و دوم در رساندن واقعیت به مردم، امانتدار باشد.
یادمان باشد قلم‌های ما سلاح‌های ما هستند و مبادا این سلاح با نیتی به جز شفاف‌سازی، ابهام‌زدایی و به جز منفعت خلق بچرخد.
و در این مسیر، خبرنگاری که خود را به دانش و سواد مرتبط تجهیز نکند، به دنبال کسب درک اجتماعی نباشد، جانب عدل و انصاف را رعایت نکند و از همه مهم‌تر، خبرنگاری که بداند خبرنگار نیست اما باز در این عرصه باقی بماند! در انعکاس واقعیت قصور کرده و لذا در انجام رسالت خود، موفق نخواهد بود.
صبح قزوین : و اما حرف پایانی:
بابایی: این رویدادها نیستند که به خبرنگار اصالت می‌دهند؛ بلکه خبرنگار است که می‌تواند به رویدادها اصالت ببخشد. پس برای انجام وظیفه نیاز نیست منتظر رویدادها ماند بلکه قلم خبرنگار در جای خود علاوه بر داشتن قدرت جریان‌سازی، می‌تواند جریان‌ها را هدف‌گذاری و جهت‌دهی کند.
انتهای پیام/7003
دیدگاه ها