به گزارش سرویس سیاسی
صبح قزوین ؛ دولت یازدهم علی رغم اینکه با شعارهای تغییر، پیشرفت و توسعه در سال ۹۲ روی کار آمد اما امروز شاهد هستیم که نه تنها مشکلات کشور حل نشده بلکه بر آنها افزوده شده است.
بیکاری، مشکلات کارگری و تعطیلی کارخانجات از جمله دغدغههای مهمی است که امروز مردم با آن دست به گریبان هستند و این در حالی است که دولت به رفتارهای پوپولیستی خود بیش از گذشته ادامه میدهد.
دولت کنونی نسبت به غربیها از موضع تواضع و نسبت به ملت ایران بیاعتنا به حقوق مردم برخورد میکند و رفتاری تحقیرآمیز و توهینآمیز از خود نشان داده است.
برای نمونه یکی از این رفتارها را بعد از حوادث خوزستان و قطع آب، برق و گرفتاری مردم شاهد بودیم که رییس جمهور این مشکلات را ناشی از بروز منکرات توسط مردم خوزستان اعلام کرده است!
این در حالی است که اگر دستگاههای مسوول همچون وزارت نیرو و جهاد کشاورزی به وظیفه خود عمل مینمودند، فجایعی در این حد رخ نمیداد و شاید میتوان گفت این موضوع گوشهای از سوء مدیریت دولت یازدهم را به نمایش گذاشت.
این ضعف مدیریتی را امروز هم با توجه به بروز سیل و خسارات قابل توجه در استانهای آذربایجان غربی و شرقی شاهد هستیم، در حقیقت یکی از ویژگیهای سکاندار کابینه دولت یازدهم این است که هرگز مسوولیت کمکاریها و سوء مدیریتها را بر عهده نمیگیرد و سعی در فرافکنی دارد.
وقتی کشتی برجام به گل نشست
دولت، نمونه بارز این فرافکنی را در جریان برجام از خود نشان داد چراکه روحانی گمان میکرد برجام آفتابی تابان است و تمام مسوولیت آن را بر عهده گرفت و امتیازات برجام را نتیجه تلاش کابینه خود میدانست.
اما وقتی معلوم شد که در این رابطه کلاه گشادی بر سر ایران رفته و تمام وعدههای غرب و روحانی به مردم، پوچ از آب درآمده و جز خسارت محض چیزی نداشته است انگار روی دیگری از سکه نمایان شد به گونهای که دولت سعی کرد مسوولیت برجام را متوجه رهبری کند.
به طوری که رییس جمهور در سخنرانیهای خود اذعان داشت؛ در همه امور برجام، با رهبری مشورت کرده است و مکتوب آن نیز موجود است اما این در حالی است که خطوط قرمز تعیین شده توسط مقام معظم رهبری که سند آن نیز موجود است از سوی دولت مورد بیتوجهی قرار گرفت و رعایت نشد.
با وجود اینکه رهبر انقلاب فرمودند؛ نمیشود به غرب اعتماد کرد اما دولتمردان در مذاکرات، بنا را براطمینان گذاشتند.
یکی از تاکیدات رهبری این بود که در مقابل هر اقدام طرف مقابل، ضمانت کتبی و عملی گرفته شود؛ این درحالی بود که دولتمردان به قول شفاهی غرب اعتماد کردند.
و امروز کشور دچار شدیدترین رکود شده است در حالی که گویی آقای روحانی مسوولیت امور اجرایی کشور را بر عهده ندارد و از طرفی وعدههای دولت در رابطه با برجام نیز در عمق بخشیدن به این رکود موثر بود.
وعده صد روزهای در کار نبود، مخاطبین دروغ میگویند!
همه منتظر بودند تا وعدههای آقای رییس جمهور عملی و شاهد گشایش در مشکلات کشور باشیم و همین انتظار موجب شد تا مردم و بخش خصوصی از انجام معاملات خودداری نمایند که این مسئله بر گسترش رکود در جامعه دامن زد.
گویی دولت برای فرار از مسوولیتپذیری و عملی کردن وعدههایش به دروغ درمانی پناه برده و این رفتار قبیح را سیاست خود قرار داده است.
با وجود اینکه وعده صد روزه حل مشکلات را همه از زبان رییس جمهور شنیدهاند و فیلم آن نیز موجود است اما در کمال ناباوری چنین وعده هایی را منکر شده و مخاطبین را به دروغگویی متهم میکنند.
در واقع آقای روحانی،عموم مردم را ساده لوح پنداشته و معتقد است تحت تاثیر وعدههایی که داده میشود به او رای خواهند داد و به اقدامات پوپولیستی از جمله افزایش حقوق و یارانه دست زده است و به نظر میرسد عملکرد او در این ایام نیز بر اساس همین منطق استوار خواهد بود.
در حالی که وعده صد روزه رییس جمهور در این ۴ سال محقق نشده است، وعده بهبود وضعیت اقتصادی در ۴ سال آینده را میدهد که به تعبیر خود او در ۴۰ و ۱۰۰ سال آینده نیز مشکلات کشور رفع نخواهد شد.
بدهی دولت به ۷۰۰ هزار میلیارد تومان رسیده که این مبلغ برابر با بیش از ۱۰ سال درآمد نفتی کشور است یعنی ۱۰ سال درآمد نفتی را پیش خورد کرده است و در این عین حال به حذف یارانه ثروتمندان و اختصاص آن به خانوادههای فقرا نیز اقدام نکرده است.
دولت یازدهم در روزهای آخر عمر خود به افتتاح پروژههای از قبل افتتاح شده دست میزند و در عین حال تلاش میکند از شرکت در مناظرات تطفره برود.
سازمانهای جاسوسی آمریکا و اسرائیل نگران رای نیاوردن روحانی هستند
سازمانهای جاسوسی آمریکا و اسرائیل رسما نگرانی خود را از رای نیاوردن آقای روحانی اعلام کردهاند اما این سازمانها فقط به ابراز نگرانی اکتفا نخواهند کرد بلکه برای رسیدن به هدف خود برنامهریزی میکنند.
کنگره آمریکا که تحریمهای جدیدی علیه ایران اسلامی را در دستور کار داشت، تصویب آنها را به خردادماه یعنی بعد از انتخابات موکول کرده و صراحتا میگوید؛ به خاطر اینکه این تحریمها در انتخابات ایران تاثیر نگذارد آن را به تعویق انداختهایم زیرا تصویب تحریمهای بیشتر میتواند به ضرر روحانی باشد.
علی رغم اینکه استفاده از امکانات دولتی برای تبلیغات در انتخابات غیرقانونی است و از طرف دیگر هنوز موعد تبلیغ فرا نرسیده است اما روزنامه دولتی ایران در اقدامی قابل تامل شعار انتخاباتی آقای روحانی را منتشر کرد که نمونهای از سوء استفاده از امکانات دولتی برای تبلیغات است.
با وجود اینکه تنها راه حل خروج از رکود و پیشرفت اقتصادی کشور از سوی مقام معظم رهبری، اقتصاد مقاومتی بیان شده و بر همگان آشکار است که در این مسیر نباید دل و امید را به بیگانگان بست، اما گویا دولت یازدهم معتقد است که توانایی ملت ایران فقط در حد تهیه آبگوشت بز باش میباشد تا جایی که حتی تهیه غذا برای قطارها را به شرکت اتریشی واگذار میکند و همچنین بسیاری از پروژههای دیگر کشور توسط شرکتهای خارجی اجرا میشود.
دولت مدعی امیدبخشی به جامعه است اما از طرفی بیتوجهی به توان و استعدادهای داخلی و القای ناتوانی نسبت به ظرفیتهای داخلی رفتار متناقضی از دولت را به نمایش میگذارد و این سوال را در ذهن ایجاد میکند که پس از گذشت ۴ سال، کلید تدبیر و امید کدام قفل را باز کرده و یا کدام ناممنکن را به ممکن تبدیل کرده است؟ و این سوال را شاید اقشار مختلف جامعه که هنوز با کابوس بیکاری و عدم امنیت شغلی روبهرو هستند و کارگرانی که با ترس اخراج از کارخانه سر بر بالین میگذارند، بهتر بتوانند پاسخ دهند.
انتهای پیام/2002
دیدگاه ها