یکی از هم محله ای های «احمد بیابانی» درباره او گفته است:
«احمد را همه بچه هاي شابد لعظيم( شاه عبدالعظيم) مي شناسند. اويكي از اون داش مشتي هايش بود. از آن لوطي هايي كه امروز خيلي كمتر از آنها مي بينيم. هر كس اگر مورد ظلم و ستمي واقع مي شد از احمد كمك مي خواست. چهره جالبي داشت، موهاي فرفري بلند، صورت تراشيده با سبيل هاي مشكي به همراه دستمال ابريشمي. خلاصه يك محل بود و يك احمد.
اصلا دنبال سياست نبود شايد هم بهتر بگويم اصلا نمي دانست سياست را با چه حروفي مي نويسند. ماهها از انقلاب گذشته بود، يك روز در خيابان داشتم با اين ساز مان خلقي ها در مورد امام خميني بحث مي كردم. كار بالا گرفت و صحبت داغ شده بود، احساس خطر مي كردم كه يك لحظه، آدم هيكلي با ريش هاي بلند و موهاي فري از راه رسيد و نجاتم داد. خوب كه به چهره اش خيره شدم چهره اش آشنا آمد «احمد» بود. كلي عوض شده بود . بهش گفتم احمد اين چه قيافه ايس. در جواب گفت : امام خميني كاري كرد كه من دوباره متولد شوم.»
«احمد بیابانی» با آغاز تجاوز رژیم بعثی صدام به کشور، خود را به جبهه های جنوب رساند و به گروه «فداپیان اسلام» تحت فرماندهی شهید «سیدمجتبی هاشمی» پیوست و پس از انحلال این گروه، به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ملحق شد. «احمد» سرانجام در دانشگاه «حضرت روح الله» فارغ التحصیل شد و به تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۱ شمسی، در جریان «عملیات الی بیت المقدس» (آزادسازی «خرمشهر») بال در بال ملائک گشود.
روحمان با یادش شاد
هدیه به روح بلندپروازش صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
انتهای پیام/1404
دیدگاه ها